“Η πλατεία ήταν γεμάτη και απο το πρόσωπό σου κάτι έχει σωθεί”
Της Δέσποινας Μακρινού
8 Ιουλίου 2024. Θέατρο Ηρώδου του Αττικού.
Ολοι εμείς του ’60 οι εκδρομείς είμασταν εκεί. Με τον Διονύση (Σαββόπουλο), τον Γιώργο (Νταλάρα), την Μαρία (Φαραντούρη), τον Μανώλη (Μητσιά) , την Μελίνα (Τανάγρη), τον Πάνο (Μουζουράκη), τον Χρήστο (Θηβαίο), την μοναδική χορωδία της ΕΡΤ, τα κρουστά του Ναυτικού σώματος…
Όλοι μαζί σε μία μοναδική βραδιά γεμάτη συναισθήματα και συγκινήσεις στο Ηρώδειο, τραγουδήσαμε για τη χαμένη μας νιότη, τις δύσκολες, αλλά και όμορφες στιγμές που ζήσαμε τα τελευταία 50 χρόνια της Μεταπολίτευσης.
“Ανήλικοι διαρκώς με συμπεριφορές ανατροπής” , με όνειρα και προσδοκίες, με έρωτες και ανικανοποίητους πόθους.
Θυμηθήκαμε τα “λόγια και τα χρόνια τα χαμένα”, τους δρόμους τους παλιούς που αγαπήσαμε και μισήσαμε ατέλειωτα (Μανώλης Αναγνωστάκης), τον ήλιο που μεθύσαμε για να τον κρατήσουμε στις καρδιές μας (Δημήτρης Χριστοδούλου), τα πάρτι του Λουκιανού ( η απουσία του ακόμη πονάει ), τον Λοίζο που δεν προλάβαμε να ευχαριστήσουμε, τον Νίκο Παπάζογλου, τον Μανόλη Ρασούλη, τον Μίκη, τον Μάνο, τη Μελίνα…
Κι όμως ήταν εκεί! Τους νοιώθαμε, τους αισθανόμασταν, ακούγαμε τον ψίθυρό τους.
Ακούσαμε την “Ωδή στον Τσε” που για τις ανάγκες της λογοκρισίας έγινε ο οπλαρχηγός Γεώργιος Καραισκάκης!
Ταξιδέψαμε με τους φίλους τους παλιούς “με αεροπλάνα και βαπόρια”!
Επιστρέψαμε (ευτυχώς) νοερώς στα μαύρα σκοτάδια της χούντας, γιατί σ’ αυτον τον τόπο “όσοι αγαπούνε τρώνε βρώμικο ψωμί”!
Ο Διονύσης, σχεδόν 80 πλέον ετών, κατάφερε να μας μεταφέρει στη γη του θησαυρού, στους τίτλους του ουρανού , στο αίμα το Θεού!
Ο Γιώτης Κιουρτζόγλου, ο Σταύρος Λάντσιας, ο Θύμιος Παπαδόπουλος και όλοι οι υπόλοιποι μουσικοί της μπάντας, ερμήνευσαν το μεγάλο ρεπερτόριο των εξαιρετικά επιλεγμένων τραγουδιών, με μοναδικό τρόπο και πετυχαν το γενικό επευφησμό με ένα χειροκρότημα μακράς διαρκείας.
Το πάρτυ των αναμνήσεων ολοκληρώθηκε με όλους εμάς του “’60 οι εκδρομείς να μένουμε … εκκρεμείς”
