Ο Άρης Σπηλιωτόπουλος σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην Δήμητρα Γκουντούνα
Κύριε Σπηλιωτόπουλε, συναντώνται οι δρόμοι μας μετά από πολλά χρόνια. Αυτή τη φορά μάλιστα σε διαφορετικά πολιτικά νερά. Εσείς με τις ίδιες σταθερές, πάντα κεντρώος, με απόλυτο σεβασμό στον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, που είσαστε υπουργός, αλλά και στενός συνεργάτης του. Σήμερα σας βλέπουμε συνεργάτη ενός ανθρώπου που έχει ταράξει τα νερά της Αριστεράς, τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κασσελάκη.
Κύριε Σπηλιωτόπουλε, θα θέλαμε να μας πείτε, τα πολιτικά ”σημεία” που σας έφεραν κοντά σ΄ αυτή την συνεργασία…
Πραγματικά συναντιόμαστε μετά από πολλά χρόνια. Όμως δεν συμφωνώ μαζί σας για διαφορετικά πολιτικά νερά. Στην ιδία όχθη του ποταμού. Στη σωστή πλευρά της ιστορίας.
Στη πλευρά της δημοκρατίας, της προόδου, της σύνθεσης και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Μακρά από τα άκρα και τις ακρότητες. Προφανώς με γνωρίσατε ως προοδευτικό κεντρώο. Αυτός είμαι. Αυτή είναι η πολιτική μου θεώρηση. Όμως δεν υπήρξα δογματικός. Αλήθεια είναι ότι με γνωρίσατε στη Ν.Δ του Κώστα Καραμανλή. Στη Ν.Δ του μεσαίου χώρου και της υπέρβασης των διαχωριστικών γραμμών του μετα-εμφυλίου παρελθόντος. Τότε που αποτιμήσαμε φόρο τιμής στον Αη Στρατή, τον πάλαι ποτέ τόπο εξορίας των λεγομένων αντιφρονούντων. Ο Καραμανλής πίστεψε στο όραμα της διεύρυνσης στο μεσαίο χώρο και εγώ υπηρέτησα το άνοιγμα στον ιδεολογικό μου χώρο, με πίστη και αφοσίωση. Όμως τα πράγματα αλλάξαν. Η Ν.Δ από τον Σαμαρά και μετά, έκανε ένα πισωγύρισμα στο δεξιό της παρελθόν. Δεν με βρήκε σύμφωνο και με θάρρος παραιτούμενος, απομακρύνθηκα .Δεν μπορούσα να υπηρετήσω πολιτικές που δεν πίστευα και ούτε να παραμείνω από δογματικές εμμονές, πιστός σε μια ξεθωριασμένη «φανέλας» που έχασε για μένα το νόημα. Δεν ήθελα για τον εαυτό μου να μείνω κάπου, απλά και μόνο από το φόβο της επαγγελματικής ανασφάλειας. Κακά τα ψέματα. Θέλει θάρρος να αφήνεις το σταθερό εισόδημα της βουλευτικής αποζημίωσης και την επόμενη να τρέχουν λογαριασμοί χωρίς καμία επαγγελματική βεβαιότητα γιατί προέχει για σένα η αξία της αυτοεκτίμησης. Πέρασαν χρόνιά από τότε και αποφορτισμένος πια μπορούσα να δω τα πράγματα πιο καθαρά και ίσως πιο αντικειμενικά. Έκανα την αυτοκριτική μου, αναγνώρισα τα λάθη μου αλλά και στοιχεία που με έδωσαν ακόμα μεγαλύτερο αυτοσεβασμό .. Έβλεπα ότι η σημερινή Ν.Δ δεν είχε την παραμικρή σχέση με τον μεσαίο χώρο, την κοινωνική δικαιοσύνη και την ηθική του πρόσφατου παρελθόντος της.
Έγινε ένα κράμα στοιχείων, ολίγο από το Χρηματιστηριακό ΠΑ.ΣΟ.Κ και ολίγο από το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη και η με πολιτικές για τους λίγους και εκλεκτούς.
Λογικό ήταν λοιπόν όταν έρχεται ένα νέος πολιτικός, με καλές σπουδές, επαγγελματική σταδιοδρομία και επιτυχίες, κοσμοπολίτης αλλά και ταυτόχρονα τόσο αντισυμβατικός όπως ο Κασσελάκης, μετά από την δεκαετή αποχή μου από τα δημόσια πράγματα, να μου κεντρίσει και πάλι το ενδιαφέρον και επαγγελματικά αλλά και πολιτικά ώστε να βρει πρόθυμα αυτιά να ακούσουν τι καινούργιο έχει να πει.
Υπολογίσατε, ποτέ τις προσωπικές, επιπτώσεις που μπορεί να έχετε από αυτή τη συνεργασία;
Δεν θα ήμουν ειλικρινής ότι δεν τα ζύγισα όλα μέσα μου. Ξέρω ότι πολλοί θα έβλεπαν, ακόμα και μια επαγγελματική συνεργασία ως ατόπημα η ακόμα και ως ηθικά μεμπτή.
Έκανα λάθος. Μάλλον οι συμπολίτες μας έχουν καλύτερο και πιο αλάνθαστο κριτήριο.
Ελάχιστοι άσκησαν κακόβουλη κριτική. Μόνο όσοι είτε είχαν κάτι να κερδίσουν από την εξουσία είτε γιατί είναι δειγματικοί και προσκολλημένοι στα φλάμπουρα και στις πλαστικές σημαίες του χθες.
Οι περισσότεροι είναι αυτοί που επιβεβαίωσαν την επιλογή μου. Είδαν ότι η σημερινή Ν.Δ δεν έχει να κάνει σε τίποτα με τον μεσαίο χώρο και τη προστασία των πολλών. Είδαν ότι τους πολλούς, τους αυτοδημιούργητους, τη μεσαία τάξη η Ν.Δ τους έχει εγκαταλείψει και ηθικά ώστε απέναντι όλων μας να είναι απολυτά ελεγχόμενη. Σε αντίθεση η Προοδευτική Συμμαχία άρχισε να μιλάει και πάλι με τους μικρομεσαίους, τους επαγγελματίες, τους νέους, τις γυναίκες.
Ο Κασσελάκης είχε κάτι φρέσκο να πει. Προφανώς και ακόμα ήταν κάτι νέο που ίσως προκαλούσε, ξένιζε η για ορισμένους να ήταν και λίγο άγουρο. Σίγουρα, όμως, μέσα στο ρηχο, το γκρίζο και το μίζερο ήταν ένα νεύμα για να δουλέψουμε για ένα πιο φωτεινό αύριο.
Ένα χαμόγελο και ένα παράθυρο αισιοδοξίας.
Κύριε Σπηλιωτόπουλε, μπορεί να έχετε την συμπάθεια των δημοσιογράφων, από τις προηγούμενες θητείες σας στην πολιτική, αλλά σ΄ αυτή τη χρονική στιγμή υπάρχουν τα ανεξέλεγκτα και πληρωμένα – από ότι είπε και ο κ Κασσελάκης – τρολ και χτυπώντας τον Πρόεδρο- παίρνουν τα σκάγια και εσάς, πως αντιμετωπίζεται αυτά τα νέα «ήθη» και «έθιμα»;
Η εποχή μπορεί να αλλάζει και μαζί τους το όνομα. Πάντα όμως υπάρχουν επαγγελματίες δολοφόνοι χαρακτήρων. Έτσι βγάζουν μεροκάματο, ενίοτε και πλουτίζουν από τους άμεσους η έμμεσους εκβιασμούς και την καταστροφή των άλλων. Όσο μεγαλύτερα τα συμβόλαια τόσα περισσότερα τα λεφτά. Οι καλύτεροι «δολοφόνοι» κάνουν με αυτά ακίνητα σκάφη, εφημερίδες, ηλεκτρονικές εκδόσεις. Πολλές φορές τα μέσα τους παρουσιάζουν ζημιές αλλά όχι οι ίδιοι ,ούτε ο πολυτελής τρόπος ζωής τους.
Σήμερα ξεκινούν τη καριέρα τους ως τρολς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι και η φύση ορισμένων μέσων που το επιτρέπει αφού παρέχει τη δυνατότητα στο τρολ- δολοφονοι να έχει ψεύτικη ταυτότητα και να λασπώνει ανενόχλητο. Με το αζημίωτο φυσικά. Έχουν και τα κόμματα τέτοια τρολς. Όχι μόνο για αντιπάλους αλλά κυρίως για εσωκομματικούς εχθρούς.
Παλαιοτέρα είχα κάνει έρευνα ,με εντολή δικαιοσύνης, σε απόπειρα δολοφονίας χαρακτήρα μου και όταν ανακάλυψαν, με κυβέρνησή τη Ν.Δ ,ότι τα τρολς -δολοφόνοι ήταν μέσα από το κτίριο του κόμματος, η έρευνα από τη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος, ξαφνικά σταμάτησε.
Τώρα με κάνατε να σας αποκαλύψω για πρώτη φορά κάτι.
Παλαιότερα ήταν άλλοι, «δημοσιογράφοι», άλλου ομίλου που προσπάθησαν να με βγάλουν από τη μέση γιατί τους χάλαγα την διαπλεκόμενη σούπα των αφεντάδων τους.
Τους καταδίκασα αμετάκλητα.
Άρα ξέρω από σαμάρια, σκάγια και λοιπές απόπειρες και τα περίμενα αυτά
Απλά ότι δεν μας σκοτώνει, μας κάνει πιο δυνατούς.
Κύριε Σπηλιωτόπουλε, η ιστορική εφημερίδα της Αριστεράς, Η ΑΥΓΗ κλείνει! Είναι μια κίνηση του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ που δεν φέρνει μόνο τους εργαζόμενους της εφημερίδας, απέναντι απο αυτή την απόφαση ,αλλά σχεδόν ολόκληροι το Σώμα των δημοσιογράφων.
Ποια είναι η δική σας γνώμη;
Κάθε μέσο που κλείνει είναι πλήγμα στη πολυφωνία και στη δημοκρατία. Αφήνει ανέργους δημοσιογράφους. Πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για μια ιστορική εφημερίδα, με αγώνες και δεμένη με τη πορεία μια ολάκερης παράταξης.
Όμως ας είμαστε ειλικρινείς. Τα έντυπα υποχωρούν προς όφελος των ηλεκτρονικών τους εκδόσεων. Αν η αναστολή έκδοσης του ημερήσιου φύλλου, μπορεί να βοηθήσει την ηλεκτρονική έκδοση της Αυγής και την συνέχιση της κυριακάτικης έντυπης έκδοσης της, τότε, ίσως, είναι αναγκαία επιλογή.
Επηρεάζεται τη γνώμη του κ. Κασσελάκη στις αποφάσεις του;
Δύσκολη ερώτηση. Αν απαντήσει κανείς όχι τότε θα βγει το συμπέρασμα ότι είναι δογματικός, ξεροκέφαλος η και πεισματάρης. Αν απαντήσει το αντίθετο ,θα έλεγε κανείς ότι είναι ευμετάβλητος, ασταθής η και επιρρεπής σε περιβάλλοντα. Για να σοβαρευτούμε:
Μάλλον αν κάποιος έχει επιχειρήματα να μπορεί να τον ακούσει, να τον πείσει η να του αλλάξει και άποψη.
Ορθολογισμός είναι η απάντηση.
Πως είδατε την ανατροπή των εκλογικών αποτελεσμάτων στη Γαλλία και την άνοδο της Αριστεράς;
Στη Γαλλία είδαμε μια ακόμη, πλήρη, διάψευση των ποσοτικών δημοσκοπήσεων.
Η ανατροπή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα πολιτικά χαρακτηριστικά της εποχής.
Αστάθεια του εκλογικού σώματος, ευ μεταβλητότητά, έκθεση σε ψευδείς ειδήσεις, πόλωση και διάθεση τιμωρία. Οι πολίτες καταψηφίζουν, τιμωρούν και κινούνται με ευκολία ανάμεσα στα άκρα όπως το εκκρεμές.
Εδώ στο παράδειγμα της Γαλλίας, έχουμε και ένα ιδιαίτερο εκλογικό σύστημα αλλά και πολιτική παίδευα που επέτρεψε, μόλις η πλειοψηφία διέκρινε τον κίνδυνο να κυβερνηθεί από την ακροδεξιά, να συσπειρωθούν στο δημοκρατικό Τόξο χωρίς κανένα ενδοιασμό. Πολίτες τιμώρησαν με τη ψήφο τους, το σύστημα στο πρώτο γύρο αλλά η ο θυμός τους ήταν ελεγχόμενος λόγω παιδείας ώστε να μην γίνει τόσο αυτοκαταστροφικός στο δεύτερο γύρο και η δημοκρατία τελικά κέρδισε.
Κύριε Σπηλιωτόπουλε, μια τελευταία ερώτηση. Τι είναι για εσάς η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ όπως έχει βαδίσει μέχρι τώρα με την άνοδο του νέου προέδρου;
Η Αριστερά είναι ιδέα, ουμανισμός αλλά και τρόπος σκέψης, ανάλυσης, κουλτούρας και ζωής.
Η Αριστερά έχει τη δική της ιστορία αλλά και συνεισφορά στη πρόοδο, στη δημοκρατία, στα γράμματα και τις Τέχνες. Η Αριστερά ,όμως, για να είναι κυβερνώσα δεν μπορεί παρά να αναθεωρήσει το περιεχόμενο των προτάσεων της, να μεγαλώσει την απεύθυνση της, να διευρύνει τα όρια της. Κυβερνώσα μπορεί να είναι σήμερα η σύγχρονη κεντροαριστερά.
Ο Προέδρος της Προοδευτικής Συμμαχίας έχει καταφέρει, παρά τις δυο διασπάσεις, την εσωκομματική σύγκρουση, να αντέξει, να κρατήσει και να έχει τον κύριο ρόλο και λόγο για την επανίδρυση της κυβερνώσας κεντροαριστεράς. Αυτό τα λέει όλα.
