Θα προσπαθήσω να ιεραρχήσω τα γεγονότα, και να συγκροτήσω τη σκέψη μου ,για να είμαι ακριβής και απόλυτα ειλικρινής σ΄ αυτή τη συζήτηση που κάνω σήμερα μαζί σας, με τη θύμηση του πραξικοπήματος εναντίον του Μακαρίου που είχα και την τιμή να μου μιλήσει ο ηγέτης της Κύπρου, όχι γιατί ήμουν ενα εικοσάχρονο κορίτσι στα πρώτα βήματα της δημοσιογραφίας- αλλά γιατι κουβαλούσα το βάρος της εφημερίδας ”Βραδυνή” μιας εφημερίδας που με τον Μακάριο είχε τους ίδιους εχθρούς την Χούντα των Αθηνών, Αλλά η ιστορία και τα γεγονότα έδειχναν καθαρά τ ην επερχόμενη καταστροφή.
Πέντε ημέρες μετά το πραξικόπημα ,έγινε η εισβολή! Με τις ευλογίες του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών! Και αλίμονο, με την έκδηλη ενοχή Ελλήνων που βοήθησαν σ΄ αυτά τα σχέδια.
Αλλωστε το πράσινο φώς για την εξαφάνιση του Μακαρίου ,είχε δοθεί από τον αναπληρωτή υπουργό των εξωτερικών της Αμερικής Ττζώρτζ Μπώλ το 1969 , σε διάσκεψη του Ιδρύματος Μπρούκινγκς ,είχε πει όπως μας θυμίζει, ο Στ. Παντελής-,..Νέα Ιστορία της Κύπρου- ”Αυτός ο γιός της σκύλας ,ο Μακάριος, πρέπει ν σκοτωθεί ,πριν μπορέσουμε να κάνουμε οτιδήποτε στην Κύπρο.”
Δίπλα στον Αμερικανό τα παιδιά της Χούντας ετοίμασαν τρία σχέδια της εξόντωσης του ηγέτη.
”Απόλλων” ,”Γρόνθος”, ”Αφροδίτη”
Και το χειρότερο ,με την έξοδο των ηλιθίων ,η υπογραφή του άρθρου ”στη ”Συνθήκη Εγγυήσεων” υπεγράφη από…
Οχι δεν θα σας το γράψω ,γιατί και η ανοχή έχει όρια! Και δεν δικαιολογώ τις προδοσίες πάντα με τη ρήση ”Οι νεκροί δεδικαίωται ”
Πέντε μέρες μετά το πραξικόπημα η εισβολή!Και γράφει ο ποιητής Κώστας Μόντης
΄΄Αν μας έβλεπες ,μητέρα, όταν ήρθε το κακό/άν μας έβλεπες πως περιμέναμε την Ελλάδα/Ωσπου την άλλη μέρα πέσαμε στον βυθό/γιατί η Ελλάδα δεν ήρθε μητέρα/γιατί ψέμα η Ελληνική μεραρχία στην Πάφο, μητέρα/ψέμα/όλα ψέμα/Δεν κάνω ποίηση μητέρα/αφηγούμαι/έχω αντίγραφα
Κύπρος, μαθημένη αιώνες στα βάσανα της ιστ0ρίας . Αλεξικέραυνο συμφορών, αυτή η υπέροχη κοινότητα των Ελλήνων της Ανατολικής Μεσογείου , το παρακλάδι του μυκηναϊκού πολιτισμού.
