Σχολή Ικάρων . Σε αίθουσα της σχολής βρέθηκε γραμμένο στον τοίχο σύνθημα υπέρ του ΚΚΕ.Ο εμφύλιος βράζει ακόμη.
Στις 13 Σεπτεμβρίου 1951 στη Σχολή Ικάρων συνέβη ένα ατύχημα σε εκπαιδευτικό αεροπλάνο τύπου Χάρβαρντ. Το σύνθημα υπέρ του ΚΚΕ ανεγράφη λίγες ημέρες αργότερα. Που σε πονεί και που σε σφάζει. Να μια αφορμή για να κυνηγήσουμε εκείνους τους αξιωματικούς που το έπαιζαν φιλελεύθεροι και ωραίοι, όταν έδιναν υπεράνθρωπες μάχες υπέρ της πατρίδος .
Επιπλέον, θα δημιουργείτο στην κυβέρνηση Πλαστήρα σοβαρή κρίση, κάτι που ως ιδέα άρεσε και στους Αμερικάνους….
Οι ”ένοχοι ”βρέθηκαν… Στις αρχές του 1952 άρχισαν οι ανακρίσεις και σύντομα στα μπουντρούμια του Αερονομείου Παλαιού Φαλήρου βρέθηκαν οι πρώτοι κατηγορούμενοι, οκτώ αξιωματικοί (αντισμήναρχος ε.α. Θεοφάνης Μεταξάς, σμηναγοί Ηλίας Παναγουλάκης και Ελευθέριος Ζαφειρόπουλος, υποσμηναγοί Γεώργιος Θεοδωρίδης και Γεώργιος Μαδεμλής, επισμηναγός Νικόλαος Δόντζογλου και ανθυποσμηναγός Παναγιώτης Λεμπέσης), εφτά υπαξιωματικοί και πέντε ιδιώτες.
Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης ήταν ότι οι περισσότεροι από τους αξιωματικούς που δικάζονταν είχαν επιδείξει σημαντική δράση στον Εμφύλιο με τα φτερά της Βασιλικής Αεροπορίας και είχαν
Τα βασανιστήρια φρίκης -είχαν πάρει μαθήματα από τους Ναζί -ανάγκασαν τους αξιωματικούς και ιδιώτες να ομολογήσουν την ενοχή τους στη δολιοφθορά του αεροσκάφους.
Ένας εκ των κατηγορουμένων, ο καθηγητής μαθηματικών Χρήστος Δαδαλής, δεν άντεξε και πέθανε από τα βασανιστήρια.
Την εποχή εκείνη η Ελλάδα απείχε δύο μόλις χρόνια από το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου.
Τη χώρα κυβερνούσαν αδύναμες και βραχύβιες κυβερνήσεις του Κέντρου, με επικεφαλής, εναλλάξ, τον Σοφοκλή Βενιζέλο και τον Νικόλαο Πλαστήρα, υπό την υψηλή εποπτεία της Αμερικανικής Αποστολής.
Ο στρατός ήταν πανίσχυρος και αποτελούσε πόλο εξουσίας.
Στους κόλπους του δρούσε η μυστική οργάνωση ΙΔΕΑ («Ιερός Δεσμός Ελλήνων Αξιωματικών»), που αποτέλεσε χρόνια αργότερα τη μαγιά του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου.
Πρώτο θέμα στην επικαιρότητα ήταν η δίκη και η καταδίκη σε θάνατο του Νίκου Μπελογιάννη και των συντρόφων του για κατασκοπεία υπέρ του παράνομου ΚΚΕ.
Το σκηνικό ήταν κατάλληλο για κάποιους ακραίους αντικομμουνιστικούς κύκλους να ξεκαθαρίσουν τις σχέσεις τους με τα φιλελεύθερα στοιχεία της Αεροπορίας.
Το Μάρτιο του 1953 η υπόθεση έφθασε στο Ανώτατο Αναθεωρητικό Δικαστήριο, που ύστερα από μερικές συνεδριάσεις ανέβαλε τη δίκη «λόγω σημαντικών αιτίων και για κρείσσονες αποδείξεις».
Τη χώρα κυβερνούσε τότε ο νικητής του Εμφυλίου, Αλέξανδρος Παπάγος, έχοντας κερδίσει διά περιπάτου τις εκλογές.
Στις 30 Σεπτεμβρίου άρχισε η δίκη στο Αναθεωρητικό και ολοκληρώθηκε στις 28 Νοεμβρίου 1953, με δέκα κατηγορουμένους.
Η ατμόσφαιρα αυτήν τη φορά ήταν φανερά διαφορετική.
Όλα τα στοιχεία έπειθαν ότι επρόκειτο για σκευωρία.
Παρόλα αυτά, οι δικαστές δέχτηκαν την ύπαρξη συνωμοσίας και επέβαλαν ελαφρύτερες ποινές στους κατηγορουμένους.
Δύο καταδικάστηκαν σε ισόβια, έξι σε ποινές πρόσκαιρης κάθειρξης και δύο αθωώθηκαν.
Ο φάκελος της υπόθεσης των αεροπόρων έκλεισε οριστικά το Νοέμβριο του 1955, όταν η κυβέρνηση Καραμανλή χορήγησε αμνηστία στους καταδικασθέντες, αλλά και στους σκευωρούς, πολλοί από τους οποίους υπηρέτησαν πιστά τη χούντα των Απριλιανών.
Όταν χρόνια αργότερα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συναντήθηκε με έναν από τους αμνηστευθέντες αξιωματικούς, το συμπατριώτη του από τις Σέρρες Γεώργιο Μαδεμλή, του είπε ότι γνώριζε πως «είναι αθώοι».
Η οριστική δικαίωση και αποκατάσταση για τους Αεροπόρους ήρθαν 30 χρόνια μετά, στις 27 Ιουλίου 1983,
Η «Δίκη των Αεροπόρων» άρχισε στις 22 Αυγούστου1952 και ολοκληρώθηκε στις 17Σεπτεμβρίου.
Πηγή πληροφοριών ”Σαν Σήμερα.gr”
