Το κορίτσι από τη Νιγρίτα
Της Δέσποινας Μακρινού
Γεννηθηκε στον “επικλινή τόπο”, τη Νιγρίτα Σερρών, στη δεκαετία του 80. Φτωχοί οι γονείς, εργάτες της γής, γέννησαν και μεγάλωσαν παιδιά με μόνη διέξοδο τη μετανάστευση. Το χωριό, η κωμόπολη, μικρή χωρίς καμία προοπτική για εξέλιξη. Οι σπουδές άπιαστο όνειρο και τα χωράφια δεν είχαν πια “δυνάμεις” να μεγαλώσουν και άλλες οικογένειες.
Το κορίτσι από τη Νιγρίτα, στην μεγάλη εθνική κρίση, επέλεξε να φύγει για Σκανδιναβία. Η Ελλάδα δεν είχε να της προσφέρει τίποτα, εκτός από την θαλπωρή της οικογένειας.
Η κουζίνα ήταν ο μόνος χώρος που μπορούσε να εργαστεί. Καθημερινή λάτρα, πολλές ώρες εργασίας, ορθοστασία. Τα πρώτα προβλήματα υγείας δεν άργησαν να εμφανιστούν. Οι πρώτες εγχειρήσεις στο κυκλοφορικό απο την πολύωρη ορθοστασία. Μόνη στο νοσοκομείο.
Μοναδική παρηγοριά η Ελληνική Εκκλησία. Ο παπάς της Εκκλησίας. Η παρηγοριά. Η αναζήτηση λύτρωσης. Η αναζήτηση παρέας. Η εξομολόγηση. Η οργή για τη ζωή που ήταν καταδικασμένη να συνεχίσει. Όλα μαζί σε ένα μίγμα απελπισίας.
Η ελληνική κοινότητα μικρή, αλλά εξίσου ταλαιπωρημένη, δεν μπόρεσε να την βοηθήσει. Οι λιγοστές ελπίδες για βελτίωση εξαντλήθηκαν. Έφτασε στην τρίτη δεκαετία της ζωής στερημένη από όμορφες στιγμές. Χωρίς καμία προσωπική ζωή.
Η Ελλάδα και πάλι εκτός πεδίου επιλογής .
Μιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα ίσως …
Αποφάσισε να μεταναστεύσει και πάλι.
Μιά νέα αρχή σε μιά άλλη χώρα μήπως…
Πήρε την απόφαση. Τη δουλειά την ήξερε και δεν ήλπιζε σε κάτι καλύτερο. Μία από τα ίδια. Στην κουζίνα!
Νοίκιασε δωμάτιο με έναν συγκάτοικο. Δύσκολη η συμβίωση. Δεύτερη επιλογή σε ένα δωμάτιο με άλλους πέντε. Ακόμη πιο δύσκολα. Τα χρήματα δεν έφταναν για κάτι καλύτερο. Τα προβλήματα υγείας επιδεινώθηκαν. Στα σαράντα τώρα.
Τα περιθώρια στενεύουν. Επιστροφή στην Σουηδία?
Ποιός μπορεί να ξέρει την συνέχεια για το “κορίτσι από τη Νιγρίτα”!
Η ιστορία δυστυχώς είναι αληθινή. Το κορίτσι από τη Νιγρίτα δεν είναι μοναδικό. Παρόμοια τύχη είχαν και άλλα παιδιά φτωχών οικογενειών στην περίοδο της κρίσης.
Η Ελλάδα πλήγωσε αυτά τα παιδιά. Τα έδιωξε, κατέστρεψε ανεπανόρθωτα τις ζωές τους. Τα γέμισε απαισιοδοξία και μελαγχολία.
Παιδιά, νέοι και νέες, μιά χαμένη γενιά χωρίς ελπίδες και οράματα!
