Είδαμε την παράσταση “Άνθρωπος χωρίς Όνομα”: Ένα ακόμα ερμηνευτικό άλμα για τον Θανάση Κουρλαμπά (φωτό)

Η παράσταση «Άνθρωπος χωρίς Όνομα» έκανε πρεμιέρα την Δευτέρα 28 Οκτωβρίου στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων – “Λευτέρης Βογιατζής”, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Νικολαϊδου.

Ο Γάλλος λογοτέχνης  Ονoρέ Ντε Μπαλζάκ συγκαταλέγεται στους θεμελιωτές του ρεαλισμού στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία, ενώ θεωρείται και ένας από τους σημαντικότερους μυθιστοριογράφους όλων των εποχών.

«Ο Συνταγματάρχης Σαμπέρ» όπως είναι η αυθεντική ονομασία της νουβέλας του Μπαλζάκ, συγκαταλέγεται μέσα στο μνημειώδες έργο του «Ανθρώπινη Κωμωδία». Ο Μπαλζάκ προσπαθεί να περιγράψει την γαλλική κοινωνία στην εποχή της Γαλλικής Επανάστασης. Τα έργα του δεν είναι κωμικά ωστόσο διακωμωδεί με εύστοχο τρόπο την κοινωνία. Μάλιστα επιδιώκει να τονίσει ότι οι περιβαλλοντικές διαφορές, και η κληρονομικότητα ευθύνονται για την καλλιέργεια του κάθε ανθρώπου αλλά και την διαφορετικότητά του.

Το μόνο που έχει σημασία στη σύγχρονη εποχή που γράφτηκε η νουβέλα του Μπαλζάκ είναι η κοινωνική θέση που βασίζεται κυρίως στο χρήμα, ειδικά στον κληρονομικό πλούτο. Κάτι που εν κατακλείδι, δεν έχουμε αποτινάξει από πάνω μας ως κοινωνία, σχεδόν 200 χρόνια μετά.

Στην παράσταση «Άνθρωπος χωρίς Όνομα» βρισκόμαστε μπροστά στο κωμικό και το τραγικό. Στην κωμική πλευρά της κοινωνίας, που φλυαρεί καθώς προσπαθεί να αποκατασταθεί μετά τον όλεθρο που άφησε ο πόλεμος, και στην τραγική που ένας από τους μεγαλύτερους ήρωες του πολέμου, επιστρέφει από τον τάφο, προσπαθεί να αποδείξει ότι έχει όνομα αλλά έρχεται  αντιμέτωπος με την πραγματικότητα. Η γυναίκα που ερωτεύτηκε και πίστεψε τον απαρνιέται, παντρεύεται ξανά και ζει πλουσιοπάροχα με την τιμητική σύνταξη ενός ήρωα! Η παρουσία του, σαφώς, αποδυναμώνει την κοινωνική της τάξη! Σε αυτό το σημείο ο ήρωάς μας, αντιλαμβάνεται ότι η ατιμία, το ψέμα και η αδικία, είναι δύσκολοι εχθροί!

Όπως απαντάει ο ίδιος «Η δυστυχία έχει τη δύναμη να ενθαρρύνει την ουσία της ύπαρξής μας. Αυξάνει την κακία των μοχθηρών, ενώ μεγεθύνει την καλοσύνη των ενάρετων.»

Ο μόνος σύμμαχος ο χρόνος και ένας δικηγόρος, που «αναγνωρίζει» σταδιακά ποιος είναι και τον βοηθάει να ξαναβρει το χαμένο του όνομα.

Τη διασκευή και τη σκηνοθεσία υπογράφει η Κωνσταντίνα Νικολαΐδη, ενώ τους κεντρικούς ρόλους ενσαρκώνουν οι ηθοποιοί Θανάσης Κουρλαμπάς, Ορέστης Τρίκας, Έρρικα Μπίγιου και Τάσος Τυρογαλάς.

Ο Θανάσης Κουρλαμπάς με την ερμηνεία του στον ρόλο του Συνταγματάρχη Σαμπέρ, μας επιβεβαιώνει ότι συγκαταλέγεται μέσα στους εξαίρετους ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου! Κάνει συνεχώς ερμηνευτικά άλματα, αλλά είναι από τους λίγους που έχουν μια συνοχή και αρμονία στο λόγο τους και μια πηγαία εσωτερικότητα στο παίξιμό του. Αυτό είδα στον Συνταγματάρχη Σαμπέρ!

Η Κωνσταντίνα Νικολαίδου όλα αυτά τα χρόνια, μας έδωσε πολλά δείγματα της έξοχης δουλειάς της αλλά και της αξίας της! Αυτό που  αναγνωρίζω σε αυτήν είναι ότι είναι από τις λίγες σκηνοθέτιδες που δουλεύει με έργα που δεν ανέβηκαν ποτέ στην Ελλάδα, είτε έργα που άλλοι, πια, φοβούνται να σκηνοθετήσουν γιατί το κοινό σήμερα έχει άλλες απαιτήσεις. Εν πάση περιπτώσει, η Κωνσταντίνα Νικολαϊδη, έχει αποδείξει το αντίθετο! Σε αυτό το έργο έχει «κομποστοποιήσει» το έργο του Μπαλζάκ και να μας τονίσει την ουσία των αρχών της τότε εποχής!

Παράλληλα ο Ορέστης Τρίκας, με την ερμηνεία στο ρόλο του δικηγόρου Ντερβίλ έδωσε τον τόνο και το ρυθμό της φλύαρης κοινωνίας του Παρισιού του 1817.

Αυτό είδα το βράδυ της Δευτέρας, ένα έργο γεμάτο νοήματα και καλές ερμηνευτικές στιγμές.

Περισσότερα ΕΔΩ