Αυστρια “Οχι στο άλμα θανάτου”
Του Δημοσιογράφου Αργύρη Παναγόπουλου
Η Αυστρία δεν θα έχει νεοναζί Καγκελάριο. Αυτά είναι καλά νέα. “Το ότι δεν τοποθετήθηκε ένας νεοφασίστας «Καγκελάριος του Λαού» στη χώρα μας αποτελεί νίκη για τη δημοκρατική και αντιφασιστική Αυστρία», τόνισε ο Βάλτερ Μπάιερ, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κόμματος της Αριστεράς. Ο υγειονομικός κλοιός εναντίον της αυστριακής Ακροδεξιάς, αποτέλεσε καλή είδηση ενόψει των γειτονικών γερμανικών εκλογών.
Ο Μπάιερ, δεν ξεχνά ότι ο κομμουνιστής πατέρας του πέθανε στο Νταχάου και συμμετείχε ενεργά, με δεκάδες χιλιάδες Βιεννέζους στις διαμαρτυρίες και στη διαδήλωση, έξω από τα γραφεία του δεξιού Λαϊκού Κόμματος, για να μην σχηματίσει κυβέρνηση της παραδοσιακής δεξιάς του Λαϊκού Κόμματος με τους νεοναζί του FPO του Χέρμπερτ Κικλ.
«Πάνω από όλα ήταν η φρίκη και η τεράστια διαμαρτυρία από την κοινωνία των πολιτών, τους επιστήμονες, τους δημιουργούς του πολιτισμού, τις εκκλησίες και τα μέσα ενημέρωσης, που εκφράστηκαν με δημόσιες δηλώσεις και διαδηλώσεις που απέτρεψαν την ηγεσία του Λαϊκού Κόμματος ÖVP από το άλμα θανάτου», έγραψε ικανοποιημένος ο Μπάιερ.
Όλα τα κόμματα φοβούνται μια νέα προσφυγή στις κάλπες, που μάλλον δεν θα άλλαζε το σενάριο των σημερινών αδιεξόδων, που καθιστούν για πολλούς υποχρεωτικό ένα «μεγάλο συνασπισμό» δεξιάς και σοσιαλδημοκρατών, με τους νεοφιλελεύθερους του NEOS και τους Πράσινους, να έχουν δώσει το παρόν στη στήριξη μιας τέτοιας κυβέρνησης. Υπάρχει βέβαια και η λύση κυβέρνησης τεχνοκρατών, που μέχρι στιγμής φαίνεται να αποκλείεται από το Λαϊκό Κόμμα και τους Σοσιαλδημοκράτες.
Η βαθύτερη αιτία της πολιτικής κρίσης, έχει καθαρά κοινωνικά αίτια, την επισφαλή κατάσταση διαβίωσης ενός ευρύτερου στρώματος του πληθυσμού, που αισθάνεται ότι ζει σε ένα διαρκές πρεκαριάτο και που έχει χάσει την εμπιστοσύνη στο πολιτικό κατεστημένο. Αυτό δεν θα αλλάξει, χωρίς μια ριζική αλλαγή της κοινωνικής πολιτικής, προς την ανακατανομή από πάνω προς τα κάτω και την κοινωνική δικαιοσύνη.
«Η λύση του διλήμματος μέχρι στιγμής βρίσκεται εκτός του κοινοβουλίου, στα συνδικάτα, τις κοινότητες και τα κοινωνικά κινήματα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι διαδηλώσεις είναι επίσης σημαντικές – όχι γιατί μπορούν ήδη να διατυπώσουν μια εναλλακτική λύση, αλλά γιατί ανοίγουν χώρο για συζήτηση στην ουσία του θέματος. Το αν αυτός ο χώρος μπορεί να διευρυνθεί και να γεμίσει με περιεχόμενο θα εξαρτηθεί από το αν μπορεί το δίλημμα μεταξύ πανούκλας και χολέρας, που καταθλίβει ορισμένους, θα μπορέσει να επιλυθεί. Όχι σήμερα για αύριο, αλλά με μια προοπτική», εκτιμά ο Μπάιερ.
Μετανάστες και λιτότητα
Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ δεξιάς και ακροδεξιάς έφθασαν σε αδιέξοδο για δύο βασικούς λόγους. Ο πρώτος αφορούσε τις διενέξεις για τον έλεγχο του Υπουργείου Εσωτερικών, που έχει στη δικαιοδοσία του τη μεταναστευτική πολιτική και αυτή του ασύλου και τις διενέξεις για τον έλεγχο του υπουργείου Οικονομικών, με δεδομένο ότι τα δύο κόμματα συμφώνησαν ότι θα έπρεπε να εφαρμοστεί αυστηρή πολιτική λιτότητας, ενώ χρειάζεται συμπληρωματικός προϋπολογισμός έως τα μέσα του νέου έτους για να καλυφθούν οι αναμενόμενες τρύπες στα τέλη του 2025. Ο δεύτερος αφορούσε τον φόβο του Λαϊκού Κόμματος, για περαιτέρω πτώση των ποσοστών του σε περίπτωση αποτυχίας και νέας προσφυγής στις κάλπες, μετά τη μαζική διαδήλωση έξω από τα γραφεία του εναντίον της συγκυβέρνησης με την ακροδεξιά και τις τεράστιες μαζικές αντιδράσεις που προκλήθηκαν στη Γερμανία όταν η Χριστιανική Δημοκρατία δέχθηκε την αντιμεταναστευτική ψήφο του ακροδεξιού Afd. Οι δημοσκοπήσεις ήδη είχαν δείξει ότι όσο διαρκούσαν οι διαπραγματεύσεις δεξιάς και ακροδεξιάς τα δύο κόμματα κατέγραφαν αιμορραγία ψήφων.
Η επιστροφή του Τραμπ στην αμερικανική προεδρία, με ότι αυτό σημαίνει για τη συσπείρωση της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς, η πολιτική του Κικλ εναντίον της ΕΕ, η συμμετοχή του FPO στους Πατριώτες για την Ευρώπη και η προοπτική στενής του συνεργασίας με τον Όμπαν αποτέλεσαν επίσης στοιχεία που απέτρεψαν το Λαϊκό Κόμμα να χειροτονήσει τον Κικλ «Καγκελάριο του Λαού».
Ακροδεξιά πλουσίων, νόμου και τάξης
Η δημοσιοποίηση του πρωτοκόλλου των 233 σελίδων από τις διαπραγματεύσεις μεταξύ του Λαϊκού Κόμματος και τους ακροδεξιούς του Κικλ, πυροδότησε νέο κύμα ανησυχιών για τη συμμετοχή του στην επόμενη κυβέρνηση, γιατί ζητούσε επιπλέον περικοπές εναντίον των εργαζομένων από αυτές που πρότεινε η δεξιά, την ακύρωση στην πράξη οποιασδήποτε διευκόλυνσης στους ενοικιαστές, την κατάργηση των επιδοτήσεων για την προστασία του κλίματος, την προστασία των καταναλωτών και την καλή διαβίωση των ζώων, ενώ αντίθετα πρότεινε φοροαπαλλαγές και διευκολύνσεις περίπου 20 δισεκατομμυρίων για τις εταιρείες και τους πλούσιους.
Η ακροδεξιά ζητούσε την φυλάκιση των ανηλίκων από το 12ο έτος της ηλικίας τους, την υπονόμευση του δικαιώματος του ασύλου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το πράσινο φως στον υπουργό Αμύνης, να αποφασίζει για τις αμυντικές δαπάνες χωρίς την έγκριση του υπουργείου Οικονομικών, την αύξηση της στρατιωτικής από 6 σε 8 μήνες και της πολιτικής θητείας από 9 σε 12 μήνες, την κατάργηση των Εργατικών Κέντρων, τη διακοπή της χρηματοδότησης ΜΚΟ που ασχολούνται με την προστασία του κλίματος και του περιβάλλοντος.
Το FPO ζητούσε επίσης να καταργηθεί η έκπτωση φόρου στις εκκλησιαστικές εισφορές, δεδομένης της δηλωμένης αντίθεσης της Καθολικής Εκκλησίας με την ακροδεξιά πολιτική του.
Οι νεοφασίστες πρότειναν επίσης οι εργαζόμενοι με μερική απασχόληση να πληρώνουν πλήρεις ασφαλιστικές εισφορές, που στην πράξη θα διπλασίαζε το ύψος των εισφορών που καταβάλλουν σήμερα.
Το FPO δεν ενδιαφέρθηκε για να εφαρμοστούν πολιτικές μείωσης των διαφορών των μισθών ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες, όπως επίσης δεν ενδιαφέρεται για την κατ’ οίκο φροντίδα των ηλικιωμένων, ενώ σε ότι φορά τους ενοικιαστές πρότεινε παρεμβάσεις μόνο εάν ο πληθωρισμός είναι υπερδιπλάσιος του αναμενόμενου από την ΕΚΤ.
Για το πρωτόκολλο των 233 σελίδων ο πληθωρισμός, οι ανατιμήσεις στα τρόφιμα και η αύξηση του κόστους επιβίωσης είναι άγνωστες έννοιες. Το FPO ζητούσε τη σκλήρυνση του συστήματος πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, τον περιορισμό των επιδομάτων ανεργίας, τον έλεγχο των δαπανών των ανέργων με προπληρωμένες κάρτες και την κατάργηση των εκπαιδευτικών αδειών.
Οι ακροδεξιοί ήθελαν να αυξήσουν το όριο για την απόκτηση της αυστριακής υπηκοότητας από τα 10 στα 30 χρόνια, τη δυνατότητα ανάκλησής της και την απαγόρευση της δυνατότητας υποβολής αίτησης για υπηκοότητα από αιτούντες ασύλου. Οι απελάσεις «πέρα από τα σύνορα της ΕΕ» και ακύρωση του ασύλου για Ουκρανούς σε ηλικία στράτευσης αποτέλεσαν δύο άλλα μέτρα που διαπραγματεύονταν οι ακροδεξιοί με το Λαϊκό Κόμμα.
Το FPO ζητούσε από το Λαϊκό Κόμμα να συμφωνήσει να καταργηθεί ο περιορισμός στην οπλοφορία της κατηγορίας Β, δηλαδή της κατοχής μόνο 2 πιστολιών ανά άτομο, και να διευκολυνθεί η κατοχή σπρέι πιπεριού και taser.
Με αυτό το κυβερνητικό πρόγραμμα είναι εμφανές ότι το δεξιό OVP δεν θα χειροτονούσε τον Κικλ «Καγκελάριο του Λαού», όπως ισχυριζόταν η προπαγάνδα του FPO, αλλά καγκελάριο των πλουσίων, του νόμου και της τάξης. Η δεξιά κατάλαβε ότι θα είχε απέναντί της την Καθολική Εκκλησία, στην καθολικότατη Αυστρία, τα συνδικάτα και όλη την οργανωμένη κοινωνία των πολιτών. Για την Αυστρία, την Ευρώπη και τις δημοκρατίες της αποτελεί ανάσα το γεγονός ότι η αυστριακή δεξιά δεν έκανε τελικά το «άλμα θανάτου» και άκουσε τις δεκάδες χιλιάδες Βιεννέζων που διαδήλωσαν έξω από τα κεντρικά γραφεία του Λαϊκού Κόμματος φωνάζοντας «Ποτέ πια φασισμός».
