Ο Γιώργος Παπαστεφάνου θυμάται :
Μπορεί να θύμωνε εύκολα ο Μάνος Χατζιδάκις , αλλά κάποια στιγμή τού περνούσε ο θυμός και όλα μέλι γάλα. Μαζί μου είχε θυμώσει την άνοιξη του 1975, όταν είχε αναλάβει καθήκοντα διευθυντή στο κρατικό ραδιόφωνο. Ένα πολύ σοβαρό λάθος που έκανε ο επίσης νεοφερμένος προστατευόμενός του Μάικ Ροζάκη, αν και εγώ τον είχα προειδοποιήσει να προσέξει, έγινε αιτία να ζητήσουν ευθύνες από μένα, που στα χαρτιά ήμουν ο προϊστάμενος του τμήματος.
Η απάντηση που έδωσα στην κλήση σε απολογία που μου στείλανε, θεωρήθηκε αυθάδης απ’ τον Μάνο, που ζήτησε την απομάκρυνσή μου από τους μουσικούς παραγωγούς και έτσι βρέθηκα για ένα ολόκληρο επτάμηνο στις Οικονομικές Υπηρεσίες. Πριν φύγω είχα παραδώσει στον Χατζιδάκι το νέο προγραμματισμό για το φθινόπωρο, στον οποίο προβλεπόταν και μια ζωντανή πρωινή εκπομπή που θα έκανα μαζί με τον Γιάννη Πετρίδη.
Επειδή είχα ήδη μεγάλο βαθμό στην ιεραρχία, στο καινούργιο μου γραφείο δεν βρίσκανε δουλειά για να μου δώσουν και ήμουνα πασάς. Τότε μου τηλεφώνησε μια μέρα η κυρία Αθηνά Καστρινάκη, η γραμματέας του Χατζιδάκι στο Ραδιομέγαρο και μου μετέφερε ένα μήνυμα. «Γιώργο, ο κύριος Χατζιδάκις είπε πως δεν έχει σημασία αυτό που έγινε και να ‘ρθεις να κάνεις την εκπομπή με τον Πετρίδη». “ Όχι, δεν θα έρθω” της απάντησα, “κάνω αποτοξίνωση”.
Έτσι, ξεκίνησε μόνος του ο Γιάννης την εκπομπή που εξελίχθηκε στο θρυλικό «Ποπ κλαμπ» και εγώ ξαναγύρισα στην Αγία Παρασκευή με τον καινούριο χρόνο το 1977 και με τη νέα διοίκηση Γιάννη Λάμψα/ Ροβήρου Μανθούλη, κάνοντας Πρωτοχρονιά με τον Ζωρζ Μουστακί. Οριστικό πέρασμά μου πια στην τηλεόραση. Διότι ουδέν κακό αμιγές καλού. Με τον Χατζιδάκι μας τα ξανάφτιαξε ένα μεσημέρι στο γραφείο του ο Αλέκος Πατσιφάς. Και στις 30 Αυγούστου του 1983 που ο Αλέκος Πατσιφάς θα γιόρταζε για τελευταία φορά πριν φύγει, τη γιορτή του, ήμασταν και οι δυο μας καλεσμένοι στο υπέροχο αρχοντικό τού Ψυχικού.
Εκείνο το βράδυ άκουσα τον Μάνο να λέει στην παρέα του «Βάζω στοίχημα πως στον κόσμο δεν υπάρχει άνθρωπος να ξέρει από πού έχω κλέψει την Αθανασία». Όταν τού είπα «Εγώ όμως Μάνο ξέρω» μου ζήτησε να του γράψω σε κασέτα το κομμάτι, που είχε χρόνια να το ακούσει. Τώρα σας δίνω την ευκαιρία να το ακούσετε κι εσείς από παλιά μου ανάρτηση.
