MEGA Stories- Μια Παναθηναϊκός που συγκινήθηκε με την ιστορία του Ολυμπιακού-Γράφει η Δήμητρα Γκουντούνα

Doraanagnostopoulou
Facebook
Twitter
LinkedIn

Αστραψε και έλαμψε η Δώρα Αναγνωστοπούλου ,στην εκπομπή MEGA Stories: Ένα ντοκιμαντέρ για τα 100 χρόνια του Ολυμπιακού. Ηταν ο τρόπος και τα στοιχεία που έδωσε στους τηλεθεατές ,που ακόμη και εμείς -κάποιοι  -Παναθηναικοί  ,γυρίσαμε τις σελίδες της ιστορίας του ποδοσφαίρου ,και ξαναβρεθήκαμε στα πρώτα μας δημοσιογραφικά βήματα, στο  κτίριο , με τις μαρμάρινες σκάλες ,της οδού Πειραιώς 9-11  Λοιπόν, .στο ισόγειο οι μηχανές του τυπογραφείου, στο πεζοδρόμιο οι ΄΄Κύκλωπες΄΄ όπως λέγαμε τα τεράστια ρολά χαρτιού.  Στον  πρώτο όροφο η εφημερίδα ”Βραδυνή” του Τζώρτζη Αθανασιάδη οι  συντάκτες στη μεγάλη αίθουσα και στον ίδιο όροφο  οι ιδιοκτήτες

.Στον  επάνω θορυβώδη όροφο το ”Φως των Σπόρ” του Θόδωρου Νικολαϊδη.. Βραδινές ώρες .κατέβαινε  στον ά όροφο στο γραφείο του κ Τζώρτζη.  Η πόρτα του ιδιοκτήτη μας πάντα ανοιχτή  και έτσι ακούγαμε πότε τα γέλια τους πότε τις διαμάχες τους και πότε την ηχηρή φωνή του Ντίνου Βεντίκου να υπερισχύει με  την υπεράσπιση της ΑΕΚ  .Προς ενίσχυση του Νικολαϊδη κατέβαιναν και οι συντάκτες του –Κώστας Σισμάνης, Τέρενς Κουικ, Πάνος Γεραμάνης Λυκούργος Κομίνης και οι διάλογοι έπαιρναν άλλη διάσταση. Τότε ήταν που άκουσα για πρώτη φορά τα ονόματα Νταιφάς Μαρινάκης. Μάλιστα οι Ολυμπιακοί με μεγάλο καμάρι έλεγαν αντε να βρείτε και εσείς έναν Μίλτο Μαρινάκη και μετά τα συζητάμε .Τώρα εγώ η 18χρονη  που έγραφε τα φαρμακεία και εκθέσεις ζωγραφικής ,μ΄ όλο το θράσος της άγνοιας μου ,  μπροστά σ’ αυτά τα ονόματα που σας ανέφερα ,θέλοντας να κάνω την έξυπνη μπήκα στη μέση μιας κουβέντας τους στο διάδρομο .

<<Στο μπάσκετ ο Παναθηναϊκός είναι καλύτερος. Το ξέρω γιατί ο αδελφός μου είναι πρόεδρος του μπάσκετ της Δάφνης. Και γραμματέας ο αδελφός της Πιπιλή. >>Για πότε γύρισαν όλα τα κεφάλια προς το μέρος μου  και άρχισαν να με ρωτάνε ακατανόητες για μένα τότε λεπτομέρειες  ακόμη δεν τις έχω καταλάβει. Βαρδινογιάννης  Παναθηναϊκός Δάφνη φοβεροί παίκτες και άλλα τέτοια. Το μόνο που έχω καταλάβει απο εκείνη την εποχή είναι οτι το ποδόσφαιρο ήταν άμιλλα και η διασκέδαση ενός ρημαγμένου Λαού που προσπαθούσε να αποτινάξει το σλόγκαν Ελλάδα η ψωροκώσταινα Και οι ηγήτορες των ομάδων δεν αγαπούσαν μόνο τους παίχτες τους αλλά και τους οπαδούς τους…

Ας είναι…

 

Σχετικά Άρθρα