Αλέξανδρος Χούντας: Νέος, ταλαντούχος και δημιουργικός

Facebook
Twitter
LinkedIn


Ξεπροβάλλει μέσα του η ωριμότητα μιας άλλης γενιάς και αυτό είναι που με γοήτευσε στον Αλέξανδρο Χούντα. Ο νεαρός ηθοποιός, βαδίζει στις παρυφές της θεατρικής του πορείας με ήθος και σεβασμό προς την Τέχνη.


 

Τον γνωρίσαμε ως παιδί ταλέντο όταν  το 2005 εκπροσώπησε τη χώρα μας, στην Eurovision junior. Στα  21 του χρόνια έγραψε το πρώτο του θεατρικό έργο. Από παιδί αντλούσε έμπνευση από το πιο απλό περιστατικό που συνέβαινε δίπλα του. Το ίδιο κάνει και τώρα. Είναι τολμηρός, δημιουργικός και έτοιμος ν αδράξει την κάθε στιγμή στη ζωή του.

Με τον Αλέξανδρο Χούντα συναντηθήκαμε με αφορμή, την κωμωδία  «Δεν είμαι αυτός που γερνάει μαζί μου» όπου πρωταγωνιστεί.

Ας πάμε να γνωρίσουμε καλύτερα αυτό τον πολυ-ταλαντούχο ηθοποιό, που κέρδισε με την πρώτη τις καρδιές μας

μιλάει στην Λαμπριάνα Κυριακού

«Δεν είμαι αυτός που γερνάει μαζί μου». Τρίτος χρόνος. Θέατρο Αλκμήνη Αλέξανδρε Χούντα.  Τι σε επηρέασε  να γράψεις  αυτήν την κωμωδία;

Καταρχήν,να σου πώ ότι το έργο αυτό το έγραψα στα 21 μου, μόλις είχα τελειώσει τη δραματική σχολή και είχα την τύχη να ανέβει με ιδιαίτερη επιτυχία-τολμώ να πώ- για δύο χρονιές!! Επηρεάστηκα από πολλά. Από το μεγαλείο ψυχής κάποιων ηλικιωμένων,από τη διαφορετικότητα,από την κακία των ανθρώπων. Πιστεύω πώς τα γεράματα είναι το μεγαλύτερο ”σχολείο” για έναν άνθρωπο. έτσι νιώθω. Είναι το στάδιο που αναμετριέται κανείς με όλη του τη ζωή!…

Τρεις ηλικιωμένες  κυρίες,  κάνουν την Επανάσταση τους, μια εκ των οποίων είσαι κι εσυ. Ας μιλήσουμε επιτέλους  γι αυτές;

Τρείς εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες!! Η μία είχε πάντα την ταμπέλα της ”τρελής” που έκανε του κεφαλιού της. Η δεύτερη ήταν πάντα δακτυλοδεικτούμενη λόγω της σεξουαλικότητας της αφού γεννήθηκε άντρας και μεγαλώνει ως τράνς γυναίκα και η τρίτη γιατί ήταν μόνη,στερημένη από αγάπη και γεμάτη κακία,γεγονός που την  ”καθιέρωσε” στα μάτια των άλλων ως ”Φαρμακερή γεροντοκόρη”. Μαζί τους μία γυναίκα που τις προσέχει,τις ανέχεται και τις βαριέται αφόρητα. Ο δικός μου ρόλος είναι η γεροντοκόρη. Η Κακία είναι κάτι που δε μπόρεσα ποτέ να καταλάβω. Την έχω συναντήσει σε ανθρώπους στη ζωή μου,στη δουλειά μου,στην καθημερινότητα μου και πίστεψε ακόμα και σήμερα με φρικάρει. Θεωρώ ότι δε σε οδηγεί πουθενά. Ωστόσο,είναι συναρπαστικό να μεταφέρεις έναν τέτοιο ρόλο στη σκηνή και να ξορκίζεις τη δυσάρεστη-σοβαρή πλευρά του με χιούμορ!! Την αγαπάω πολύ αυτή τη γεροντοκόρη και μου έχει χαρίσει πολλά!!…


Ανακαλύπτουμε λοιπόν,  ότι οι ηρωίδες μας, πάνε κόντρα στα στερεότυπα της κοινωνίας. Εν τέλει,  η κοινωνία  είναι αυτή που  δημιουργεί στερεότυπα ή η  εκκλησία;

Μα και η εκκλησία μέρος της κοινωνίας είναι! Κι όταν λέμε ”εκκλησία” δεν εννοούμε τον Θεό, στον οποίο πιστεύω πολύ!! Μιλάμε για τους ανθρώπους. Κι ο καθένας μας εκπροσωπεί κάτι άλλο ή και τίποτα.  Όλοι είμαστε κομμάτια της κοινωνίας και συμβάλλουμε σε αυτό! Όλοι έχουμε ευθύνη. Ας ψαχτούμε… Ποτέ δεν είναι αργά!…

 

Αν και η διαφορετικότητα αρχίζει να γίνεται  αποδεκτή, ψηφίσαμε και νομοσχέδιο στη βουλή περί αλλαγή φύλου,  ωστόσο ο φόβος της διαφορετικότητας δεν καταλαγιάζει.

Πάντα θα υπάρχει ένα κομμάτι της κοινωνίας που δε θα αποδέχεται τη διαφορετικότητα. Την όποια διαφορετικότητα! Έχει να κάνει με το πώς έχουν γαλουχηθεί μερικοί άνθρωποι. Με την παιδεία,τη μόρφωση,την κατανόηση,την κουλτούρα,την αγάπη που είτε έχουν είτε δεν έχουν αποκτήσει. Τα νομοσχέδια είναι αποδεκτά γιατί διασφαλίζουν μία καλύτερη ζωή για κάποιους συνανθρώπους μας. Κατά τα άλλα είναι απλώς νόμοι.


Τελικά οι πρωταγωνίστριες μας συνειδητοποιούν ότι αυτό που τους ενώνει είναι η ΑΓΑΠΗ;

Τελικά ναί! Αυτό φαίνεται από τον απολογισμό τους. Η ζωή και η ανάγκη τις οδήγησαν στη συμβίωση και τελικά στην αγάπη!!

 

Ξέρεις πολλές φορές η ΑΝΑΓΚΗ  είναι αυτή που μας δένει με κάποιους ανθρώπους  και όχι απόλυτα η Αγάπη.  Αυτή έρχεται μετά. Το ίδιο βλέπουμε και στο έργο σου.

Ναί,δεν έχεις άδικο. Η ανάγκη είναι συνήθως η αφορμή για τα πάντα στη ζωή. Και τη δουλειά του ο καθένας από εμάς από ανάγκη την κάνει. Σημασία δεν έχει πάντα η αφορμή αλλά το αποτέλεσμα. Κι όταν το αποτέλεσμα είναι η αγάπη,τότε τα άλλα περισσεύουν…!

Για το νεαρό της ηλικίας σου, δείχνεις βαθιά ευαισθητοποιημένο άτομο.

Σ’ ευχαριστώ πολύ!! Καμιά φορά,βέβαια,αυτό δεν είναι προτέρημα γι’ αυτό και την ”πατάς”…Το προτιμώ,όμως,σίγουρα από την απάθεια.

Ας μιλήσουμε για τους συμπρωταγωνιστές σου;

Έχω τη χαρά να βρίσκομαι στη σκηνή με αγαπημένους μου φίλους,ταλαντούχους,προσγειωμένους ηθοποιούς!! Ο Διονύσης Στραβοράβδης υποδύεται με μαεστρία την ηλικιωμένη με την άνοια και η Μαρία Νάκου φέρνει στη σκηνή τη διαφορετικότητα υποδυόμενη την τράνς! Μαζί μας η πρωτοεμφανιζόμενη Κατερίνα Λουτσοπούλου με έντονο ταμπεραμέντο! Είναι φίλοι μου,τους αγαπάω πάρα πολύ και νιώθω ευτυχής που μαζί μοιραζόμαστε τόσως ωραίες στιγμές!!

Ξέρω ότι δεν σου αρέσει να μιλάς για σένα, αλλά ας το κάνουμε.  Είσαι πολυτάλαντη προσωπικότητα.   Γράφεις, παίζεις, σκηνοθετείς αλλά και τραγουδάς. Εγω ας πούμε σε θυμάμαι το 2005, όταν  εκπροσώπησες την Ελλάδα στην Eurovision Junior.

Το θυμάσαι ε; Πραγματοποίησα ένα παιδικό μου όνειρο και ευχαριστώ το Θεό που μου χάρισε εκείνο το διάστημα της ζωής μου!! Ήμουν ένα ευτυχισμένο παιδί!! Η διαχείριση της δημοσιότητας ήταν κάτι δύσκολο τότε ,όμως πήρα πολλά πράγματα από αυτό γιατί βίωσα το ”εφήμερο” και το απομυθοποίησα σε μικρή ηλικία! Τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Είμαι ευτυχής που στα 27 μου ,κάνω το όνειρο μου επάγγελμα!!

Έπαιξες και σε 11 επεισόδια στα «Ματωμένα Χώματα» του Κουτσομύτη;

Ναί! Πολύ μικρή συμμετοχή βέβαια αλλά τεράστια εμπειρία να δουλεύεις με τον αξέχαστο Κωστα Κουτσομύτη!! Και πολύ ευχάριστη συγκυρία να δουλεύεις με ανθρώπους σαν το Γιώργο (Καραμίχο)!!Είναι από τους καλύτερους συναδέλφους που έχω δουλέψει!!Του αξίζουν τα καλύτερα!! Την ίδια περίοδο ,σε επίσης μικρή συμμετοχή ”πέρασα” και από μία ακόμα υπέροχη τηλεοπτική δουλειά,τα ”Μαύρα μεσάνυχτα”!!

Κάνεις και ραδιοφωνική εκπομπή στο Nostos Radio;

Ναί,τα  τελευταία δύο χρόνια καθημερινά 14.00-16.00 και πραγματικά από την πρώτη μου εκπομπή ένιωθα σαν να το έκανα από πάντα!! Μεγάλος έρωτας το ραδιόφωνο και η ανταπόκριση που δέχομαι από τον κόσμο,ειδικά φέτος,είναι κάτι που με κάνει να χαμογελάω μέχρι τ’ αυτιά!!

Τι άλλο πρέπει να γνωρίζουμε  για σένα;

Τί άλλο;  Α! Ότι είμαι και φιλόλογος! Έφαγα και στη Φιλοσοφική της Αθήνας τα χρόνια μου αλλά τουλάχιστον πήρα το πτυχίο μου! Κατά τα άλλα όλα καλά! Έχω έξι αδέρφια,έχω ανίψια. Ζώ στο κέντρο της Αθήνας.Φρικάρω με το πρωινό ξύπνημα.Είμαι συχνά ψυχαναγκαστικός.Αγαπώ πολύ τη νύχτα κι εκείνες τις ώρες η δημιουργικότητα μου είναι στο full!


Πιστεύεις στον Άγιο Βασίλη;

Φυσικά!  Είναι πολύ πιο ”αληθινός” από την καθημερινή πραγματικότητα,η οποία μοιάζει με ψέμα.  Δεδομένης της κατάστασης που ζούμε σήμερα (σε κοινωνικό-πολιτικό-οικονομικό επίπεδο) είναι ΑΝΑΓΚΗ να πιστεύεις στον Άγιο Βασίλη!!…


Με ποιο μότο προχωράς στη ζωή σου;

”Κάμεις καλό, κάμεις κακό, θα ’ρθει γυρεύοντάς σε.” Η παροιμία το λέει. Δεν το λέω εγώ!


Είσαι ερωτευμένος;

Εσύ τί κάνεις; Τί άλλα νέα;(γέλια)


Ετοιμάζεις κάτι καινούργιο;

Παράλληλα με το ‘‘Δεν είμαι αυτός που γερνάει μαζί μου…”, ετοιμάζω και μία ολοκαίνουρια κωμωδία που θ’ ανέβει-πρώτα ο Θεός-τους επόμενους μήνες!! Επίσης,είμαι σε πρόβες για την παράσταση ”Βέντλα-Το ξύπνημα της άνοιξης” του F.Wedekind σε σκηνοθεσία Αντώνη-Morgan Κωνσταντουδάκη που κάνει πρεμιέρα στις 5 Φεβρουαρίου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά!!

Σχετικά Άρθρα

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας προσφέρει μία καλύτερη εμπειρία.