Los Buenos Antifascistas!
Οι καλοί “μας” Αντιφασίστες, τώρα και στην Ισπανία.
Της Δέσποινας Μακρινού
Μιά υπέροχη κίνηση Αλληλεγγύης και Δημοκρατίας , μιά ανυποχώρητη αφοσίωση στα ιδανικά της Ανεξαρτησίας και του Δικαίου, μιά συγκινητική στράτευση στο “No Pasaran” γίνεται ιστορικό γεγονός, με τη συμμετοχή και των δικών μας “καλών Αντιφασιστών” πατριωτών.
Μιά σπάνια δημοσιογραφική έρευνα του Γιάννη Παντελάκη, φέρνει στο φως στοιχεία και ονομάτα, που η συστημική γραφή της ιστορίας απαξίωσε και εσκεμμένως αγνόησε.
Ήταν το 1936, στην αρχή του μεγάλου εμφυλίου στην Ισπανία, τότε που φασίστας Φράνκο κήρυξε ανένδοτο αγώνα κατά της Δημοκρατίας, κατά των δημοκρατικών δυνάμεων στη χώρα του.
Το ευρωπαικό περιβάλλον εκείνη την εποχή ήταν πρόσφορο. Χίτλερ στη Γερμανία, Σαλαζάρ στην Πορτογαλία, Μουσολίνι στην Ιταλία, Μεταξάς στην Ελλάδα. Οι Δημοκρατικές ισπανικές δυνάμεις χρειαζόταν ενισχύσεις.
Τότε συνέβη κάτι συγκλονιστικό.
“Εκατοντάδες άνθρωποι, που μιλάνε διαφορετικές γλώσσες, έχουν αρχίσει να αποβιβάζονται απο βαγόνια αργών τραίνων και καρότσες παλιών φορτηγών, που αγκομαχώντας φτάνουν στο Albacente στη νοτιοανατολική πλευρά της Ισπανίας”.
Είναι εθελοντές Αντιφασίστες !
Βρίκονται στο πλευρό των δημοκρατικών δυνάμεων και είναι έτοιμοι να θυσιάσουν τη ζωή τους, για την ελευθερία ενός λαού που δεν ήταν ο δικός τους.
Είναι εθελοντές απο 53 διαφορετικές χώρες, μιλούν διαφορετικές γλώσσες, έχουν αστική ή προλεταριακή καταγωγή, είναι ΜΟΝΟ απλοί πολίτες που αγαπούν τη Δημοκρατία.
Στέκονται στο πλευρό του Δημοκρατικού ισπανικού λαού και δημιουργούν τις Διεθνείς Ταξιαρχίες.
Ανάμεσα τους και πολλοί Έλληνες. Κατέφθασαν απο όλα τα μέρη του κόσμου για να πολεμήσουν τον φασισμό.
“Ονομάζομαι Αναστασία Τσάκος Μορατάγια και είμαι κόρη μιάς Ισπανίδας και ενός Έλληνα brigadista, μέλος των Διεθνών Ταξιαρχιών. Ο πατέρας μου Γιώργος Τσάκος ήλθε στην Ισπανία για να πολεμήσει τους φασίστες. Πήρε μέρος στον ισπανικό εμφύλιο και υπερασπίστηκε την Δημοκρατία μιάς χώρας που δεν ήταν η δική του. Είμαι περήφανη γι αυτόν”.
Η Αναστασία Τσάκος Μορατάγια, αποτέλεσε την πυξίδα της δημοσιογραφικής έρευνας, στο βιβλίο του Γιάννη Παντελάκη, ξεπερνώντας τις δυσκολίες μνήμης, λόγω πολλών ετών.
Δεν ήταν στρατιώτες, δεν ήξεραν απο πολέμους, δεν είχαν οπλισμό, χρειάστηκε ακόμη και με τα χέρια να αγωνιστούν, να υπερασπίσουν το όραμά τους. Πολλοί τραυματίστηκαν στη μάχη, άλλοι έχασαν τη ζωή τους, άλλοι επέζησαν για να ζήσουν δυστυχώς και άλλες διώξεις και φυσικά έναν εξοντωτικό Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο που ακολούθησε.
Το βιβλίο του Γιάννη Παντελάκη, τις μέρες αυτές κυκλοφόρησε και στα ισπανικά για τους ισπανόφωνους αντιφασίστες.
Η παρουσίαση της ισπανόφωνης έκδοσης έγινε σε μιά ιδιαίτερα συγκινητική βραδιά, με καλεσμένη την διευθύντρια του Ινστιτούτου Θερβάντες. Για το βιβλίο μίλησε ο εκπαιδευτικός Κωστής Παπαιωάννου, ενώ τη συζήτηση συντόνισε ο μεταφραστής Κώστας Αθανασίου.
