Αριούσιος οίνος ή Οίνος του Ομήρου
Της Δέσποινας Μακρινού
«Οίνον άριστον φέρουσα των ελληνικών», ο οίνος της Χίου, το ομηρικό νέκταρ που πρόσφεραν οι κάτοικοι της Χίου στην περιοχή ανάμεσα στο όρος Πελινναίον και της Μελάνης άκρης του νησιού. Το μαύρο κρασί, που ο Οινοπίων, γιός του θεού Διονύσου, δίδαξε στους κατοίκους του νησιού κατά την αρχαιότητα, πως να παράγουν.
Ο Αριούσιος οίνος, ο «αφρίζων αίθωπας οίνος», που συνήθιζε να πίνει και να υμνεί ο Όμηρος, το χιώτικο κρασί , που ο Αριστοφάνης προέτρεπε να πιουν στην κωμωδία «Εκκλησιάζουσες» και το οποίο ο Αθήναιος στους Δειπνοσοφιστές αναφέρει ως χαριέστατον, το κρασί που ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο με τα χιώτικα καράβια, συνεχίζει να παράγεται έως και σήμερα στο Βορειοδυτικό μέρος του ,
Η περιοχή γύρω από το όρος της Αμανής, στη ΒΔ Χίο και ιδιαίτερα γύρω από το χωριό Κουρούνια , υπήρξε από την αρχαιότητα οινοφόρος περιοχή, με παραγωγή άριστης ποιότητας κρασιού. Αλλά και στα ρωμαϊκά χρόνια υμνήθηκε από τους Λατίνους ποιητές Οράτιο και Βιργίλιο.
Η φήμη του συνεχίστηκε και στους βυζαντινούς χρόνους, όπου αναφέρεται ως το χιώτικο κρασί που «θρέφει την φύση του σώματος» κατά τον Μιχαήλ Ψελλό.
Ονομάστηκε Αριούσιος οίνος, από την ονομασία που έδωσε στην περιοχή ο Στράβων όταν έφτασε εδώ, ως Αριουσία χώρα με «οίνον άριστον φέρουσα των ελληνικών». Το χιώτικο κρασί χρησιμοποιήθηκε ευρέως και στην ιατρική επιστήμη για την Παρασκευή φαρμάκων και αντιδότων από τον περίφημο γιατρό Γαληνό.
Σήμερα ο Αριούσιος οίνος, συνεχίζει να παράγεται και να αποτελεί ένα ιδιαιτέρως εξαιρετικό εξαγώγιμο προϊόν.
