Το μπλε εξωγήινο πλασματάκι που φέρει το όνομα stitch δεν το ήξερα, το έμαθα από την 3χρονη ανιψιά μου! Μετά από μιά σύντομη περιήγηση στο διαδίκτυο, απόρησα πώς αυτό το παράξενο, σιέλ λούτρινο, με τα μεγάλα δόντια και αυτιά, τραβάει τόσο πολύ την προσοχή ενός μικρού παιδιού. Η Ελένη πρόσφατα, αντέδρασε όταν στην καλοκαιρινή γιορτή του σχολείου της, της ζητήθηκε να υποδυθεί ένα λαγουδάκι. Επέμενε να γίνει ο stitch… απορρίπτοντας κάθε απόπειρα θεοποίησης με την δικαιολογία ότι τα λαγουδάκια είναι για το Πάσχα. Έτσι μου κίνησε και μένα το ενδιαφέρον να ψάξω ταινίες και σειρές που πρωταγωνιστεί αυτός ο μικρός, ξεχωριστός ήρωας της Disnay.
Stitch: Ο εξωγήινος που θέλει να αγαπηθεί
Ο Stitch μπορεί να μεταφραστεί ως μια μεταφορά του εσωτερικού τραύματος. Ένα παιδί που νιώθει ότι δεν ανήκει πουθενά, που κανείς δεν τον καταλαβαίνει, που βιώνει τον κόσμο σαν εχθρό και αντιδρά με βία — γιατί δεν ξέρει να ζητήσει βοήθεια. Στην πραγματικότητα, όμως, κάτω από την επιθετικότητα και την κατεργαριά του, κρύβεται ένας απελπισμένος φόβος εγκατάλειψης.
Η τρυφερότητα της Λίλο – του μκρού κοριτσιού από την Χαβάη – τον αναστατώνει. Δεν ξέρει τι να την κάνει. Όμως, όπως τα παιδιά που έχουν υποστεί τραύματα, έτσι κι αυτός μαθαίνει σταδιακά να εμπιστεύεται, να ανήκει. Η φράση «Ohana σημαίνει οικογένεια, και οικογένεια σημαίνει ότι κανείς δεν μένει πίσω ή ξεχνιέται», γίνεται το κέντρο βάρους της μεταμόρφωσής του.
Αυτή η δυναμική Λίλο- Stitch είναι ένας καθρέφτης για πολλά παιδιά. Όσα βιώνουν απώλεια, απόρριψη ή μοναξιά, βλέπουν στον Stitch έναν σύμμαχο στο χάος. Κάποιον που δεν τα κρίνει, αλλά κουβαλά τον ίδιο πόνο. Από την άλλη ένα τρίχρονο παιδί έχει την ανάγκη, όχι μόνο να νιώσει την μοναξιά ενός παιδικού ήρωα, και μέσα από το παιχνίδι να τον αποδεχθεί αλλά και να του δώσει την αγάπη και την στοργή που τους αξίζει…
Η ταινία “Lilo and Stitch” στους κινηματογράφους
Η κλασική animated ιστορία της Disney “Lilo and Stitch” επιστρέφει στους κινηματογράφους, ξυπνώντας τρυφερές παιδικές αναμνήσεις, αλλά και προσφέροντας σε μια νέα γενιά παιδιών την ευκαιρία να γνωρίσει δύο από τους πιο ασυνήθιστους ήρωες της μεγάλης οθόνης. Πέρα από τα ζωηρά χρώματα, τις χιουμοριστικές σκηνές και τα αξέχαστα τραγούδια του Έλβις Πρίσλεϊ που ντύνουν μουσικά την ταινία, το φιλμ κουβαλά ένα βαθύ ψυχολογικό και συναισθηματικό μήνυμα: τι σημαίνει αγάπη, αποδοχή και οικογένεια όταν όλα γύρω σου μοιάζουν σπασμένα.
Ποια είναι η Λίλο και ποιος ο Stitch;
Η Λίλο είναι ένα μικρό, ευαίσθητο κορίτσι από τη Χαβάη που ζει με την αδερφή της, τη Νάνι, μετά τον τραγικό θάνατο των γονιών τους. Είναι ένα παιδί διαφορετικό, με έντονη φαντασία, συναισθηματικά φορτισμένη και κοινωνικά παρεξηγημένη. Η Λίλο δεν ταιριάζει εύκολα, και η μοναξιά της είναι συχνά πιο δυνατή απ’ τις λέξεις.
Ο Stitch, από την άλλη, είναι το πείραμα 626 — ένα γενετικά τροποποιημένο, σχεδόν ανίκητο εξωγήινο πλάσμα, σχεδιασμένο για καταστροφή. Μα όταν φτάνει στη Γη, η αγάπη που δέχεται από τη Λίλο τον μεταμορφώνει. Δεν πρόκειται για ένα ακόμα «χαριτωμένο» ήρωα. Ο Stitch είναι το αρχέτυπο του τραυματισμένου παιδιού: ακατάληπτος, βίαιος, χωρίς γλώσσα, χωρίς κατανόηση του κόσμου. Μέσα από τη Λίλο, μαθαίνει τι σημαίνει σχέση, όρια, εμπιστοσύνη.
Ένα φιλμ με καρδιά
Η επανακυκλοφορία της ταινίας στους κινηματογράφους δεν είναι απλώς μια νοσταλγική επιστροφή. Είναι μια υπενθύμιση ότι οι μεγαλύτερες αλήθειες λέγονται με απλότητα. Ότι ένα μπλε εξωγήινο πλάσμα και ένα μοναχικό κορίτσι μπορούν να διδάξουν στα παιδιά πώς να αγαπούν, πώς να συγχωρούν και πώς να μένουν μαζί — ακόμη κι όταν όλα γύρω τους μοιάζουν να καταρρέουν.
Η «Lilo & Stitch» δεν είναι μόνο μια παιδική ταινία. Είναι ένα μικρό μάθημα ζωής, τρυφερό και ειλικρινές. Και ο Stitch; Ίσως είναι το πιο «ανθρώπινο» εξωγήινο πλάσμα που είδαμε ποτέ.
Το παιχνίδι-φετίχ της αγοράς
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Στιτς παραμένει εδώ και χρόνια ένα από τα πιο αγαπημένα και περιζήτητα παιχνίδια διεθνώς. Στην Ελλάδα, οι πωλήσεις του συγκεκριμένου χαρακτήρα —από λούτρινα μέχρι σχολικά είδη και ρούχα— σημειώνουν σταθερά υψηλά νούμερα. Οι συλλέκτες τον διεκδικούν σε δεκάδες παραλλαγές, ενώ στην Ιαπωνία έχει φτάσει σε επίπεδα pop culture εικονίσματος, με merchandising που συναγωνίζεται ακόμα και ήρωες του anime.
Αυτό δεν είναι απλώς θέμα μάρκετινγκ. Ο Stitchαντηχεί σε ένα συναισθηματικό επίπεδο με το κοινό. Είναι ταυτόχρονα γλυκός και ατίθασος, ένας «καλός κακός», που αντιπροσωπεύει κάτι που όλα τα παιδιά (και αρκετοί ενήλικες) παλεύουν να κατανοήσουν: ότι ακόμη κι αν νιώθεις “διαφορετικός”, υπάρχει αγάπη και χώρος για σένα.
