Μένω στην πιο ωραία φράση της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ ” Σας ζητώ να με συχωρήσετε όσο πιο ταπεινά γίνεται όχι γιατί σας αφήνω ,αλλά γιατί έμεινα τόσο πολύ…
Λάτρης της Ελλάδας αυτή η σπουδαία γυναίκα συγγραφέας ακαδημαϊκός -δώστε της οτι τίτλο θέλετε – έτσι κι αλλιώς δεν θα σας παρεξηγήσει -γεννήθηκε στις 8 Ιουνίου 1903!
Γροθιά στο στομάχι οι απόψεις της και τα γραφόμενά της στο ιερατείο της Γαλλικής Ακαδημίας .
Αλλά όχι ! Ας τα πάρουμε με τη σειρά.
Και ποιος θα μπορούσε να κάνει καλύτερη εικόνα στο μυαλό μας για την Γιουρσενάρ άλλος απο τον Κώστα Σταματίοου που έγραφε το 1980 στα ” ΝΕΑ”7 χρόνια πριν το θάνατό της
”Η γηραίά Γαλλική Ακαδημία ήταν κάποτε ένα απόρθητο μαυσωλείο υποκρισίας της ”ηθικής” παρούσα στους κόλπους της και η Καθολική εκκλησία, δεν άφηνε το ”σκάνδαλον εισελθείν”
Η πρώτη γυναίκα που έσπασε αυτή την παράδοση ήταν η Μαργκερίτ ντε Γκραγιανκού η λεγόμενη Μαργκερίτ Γιουρσενάρ που μάλιστα εγκατεστημένη στην Αμερική δεκαετίες δεν φαίνεται να το ζήτησε και δεν έκανε τις καθιερωμένες γνωριμίες με άνθη και φοντάν…
Μυαλό ανήσυχο και πολυσχιδές θ΄ αγκαλιάσει ολόκληρη την μεσογειακή κουλτούρα θα ζήσει πότε στην Ελλάδα που λατρεύει και πότε στην Ιταλία Εμαθε ελληνικά μελέτησε αρχαίους και σύγχρονους Στο ξεκίνημά της θα αφιερώσει ενα δοκίμιο στον Πίνδαρο Δεκαετίες αργότερα μαζί με τον Κ.Θ. Δημαρά θα πολιτογραφήσει τον Καβάφη στα γαλλικά. Στην Αμερική σε μια ερημική τοποθεσία δίπλα στον Ατλαντικό θα ζήσει το υπόλοιπον της ζωής της θα λατρέψει τα σπιριτσουαλς που μιαν ανθολογία της θα μεταφράσει στα γαλλικά. ”Βαθύ ποτάμι σκοτεινό ποτάμι”(1964
Εγραψε νουβέλες και μυθιστορήματα. Αλλά αυτά που έγραψαν στην παγκόσμια σφαίρα είναι ”Ανδριανού απομνημονεύματα’‘ ”Διηγήματ της Ανατολής” ”Η Αβυσσος”σε μετάφραση στα ελληνικά απο την σπουδαία Ιωάννα Χατζηνικολή σε εκδόσεις Χατζηνικολή.
Η Μαργκερίτ Γιουρσενάρ έφυγε απο τον μάταιο τούτο κόσμο το 1987 μήνα Δεκέμβρη. στο νησί Μάουντ Ντεζερτ στην πολιτεία Μέιν
• Η σιωπή είναι καμωμένη από λέξεις που δεν έχουν ειπωθεί.
• Ο έρωτας είναι τιμωρία. Μας τιμωρούν που δεν είμαστε ικανοί να μείνουμε μόνοι.
0
