Το δημοψήφισμα της ανάγκης και της υπεκφυγής
5 Ιουλίου 2015
Της Δέσποινας Μακρινού
Η ασφυκτική κατάσταση της Ελλάδας απο τους δανειστές, ο αναπάντεχος αιφνιδιασμός της Ευρωπαικής Επιτροπής απο την ανάδειξη μιάς κυβέρνησης της Αριστεράς, σε συνδυασμό με τις προεκλογικές υποσχέσεις, του τότε πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, είχαν δημιουργήσει νέα δεδομένα και ανησυχίες στα ευρωπαικά αρπακτικά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Με δεδομένη την αδιαπραγμάτευτα εκβιαστική στάση των Ευρωπαίων “συμμάχων” στις 5 Ιουλίου του 2015, η κυβέρνηση της Αριστεράς, προκήρυξε δημοψήφισμα εκτιμώντας ότι με νωπή τη λαική εκπεφρασμένη γνώμη – όποια και αν ήταν αυτή – θα ενίσχυε την διαπραγματευτική της ικανότητα.
Το κείμενο του δημοψηφίσματος όπως διατυπώθηκε ήταν αρκετά ασαφές για την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος. Έτσι προς χάριν συντομίας μετατράπηκε, κατά βούληση, σε Έξω απο την Ευρωπαική Ένωση ( ΟΧΙ) και Μέσα στην Ευρωπαική Ένωση ( ΝΑΙ ).
Εκεί το παιχνίδι άρχισε να γίνεται επικίνδυνο. Το ΟΧΙ εγκυμονούσε κινδύνους και το ΝΑΙ μετέτρεπε την χώρα σε άλλη μία αφόρητη οικονομική ασφυξία για τα επόμενα χρόνια. Στο μεγάλο αυτό δίλημμα ο Έλληνας ψηφοφόρος αποφάσισε, έστω και τις τελευταίες ώρες πριν τη διεξαγωγή του, με κλεισμένες τις τράπεζες. μηδέν νομισματική ρευστότητα και μεγάλη επικοινωνιακή πίεση, να απαντήσει συντριπτικά ΟΧΙ.
Με το υψηλό ποσοστό 61,31% να ψηφίζει Δεν εγκρίνεται ( ΟΧΙ ) και το 38,69% Εγκρίνεται ( ΝΑΙ).
Με τα νέα δεδομένα, ο τότε πρωθυπουργός συγκάλεσε την επομένη τους πολιτικούς αρχηγούς, ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου, προκειμένου να τους ενημερώσει και να αποφασίσουν όλοι μαζί για τις επόμενες κινήσεις. Τα πρακτικά της διακομματικής συνεδρίασης, παρά τις αρνήσεις των σημερινών κυβερνώντων να δοθούν στη δημοσιότητα, κυκλοφόρησαν πρίν απο λίγες μέρες με πλήρη περιγραφή απο την ιστοσελίδα του in.gr.
Όπως προκύπτει απο τα δημοσιευμένα ντοκουμέντα εκτός απο τον Δημήτρη Κουτσούμπα του ΚΚΕ που εξαρχής είχε δηλώσει κατά του θεσμού της Ευρωπαικής Ένωσης, όλοι οι υπόλοιποι συνυπέγραψαν κείμενο εξουσιοδότησης για το χειρισμό του θέματος προς τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του.
Δυστυχώς τα γεγονότα επιβεβαίωσαν το κακό σενάριο. Ο Αλέξης Τσίπρας βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα τεράστιο τοίχο αρνήσεων και απορρίψεων και μπροστά σε τρομερά διλήμματα. Έπρεπε να αποφασίσει. Με ένα ναι, τρίτο μνημόνιο με ένα όχι άγνωστες εξελίξεις.
Μετά απο 17 ώρες ασφυκτικής πίεσης και εκβιασμού, με συνεχείς επικοινωνίες με όλο το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, ο Αλέξης Τσίπρας φοβούμενος δυσάρεστες εξελίξεις για τη χώρα, αποφάσισε να υποχωρήσει.
Εκείνες τις στιγμές, όσοι τις ζήσαμε δεν πρόκειται ποτέ να τις ξεχάσουμε. Απογοήτευση, απελπισία, θλίψη, μελαγχολία!
Όλα αυτά για μιά προσδοκία, πάνω στην οποία είχαμε επενδύσει.
Μας εξαπάτησε η κυβέρνηση της πρώτης φοράς Αριστερά και προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας?
Το Οχι που κατατέθηκε, γιατί αγνοήθηκε και έγινε Ναι για τρίτο μνημόνιο?
Η αλήθεια είναι, ότι αν και το ερώτημα έχει κατα κάποιο τρόπο εύλογη βάση, στην ουσία είναι αρκετά περίπλοκο.
Οι καλές προθέσεις της τότε κυβέρνησης, η ελπίδα και η αγωνία, για ένα φιλόδοξο μέλλον με πιο ανθρώπινο πρόσωπο δεν κατάφεραν να νικήσουν την αγριότητα και την φαυλότητα των ξένων οικονομικών εισβολέων στη χώρα μας.
Με τη βοήθεια και της εγχώριας διαπλοκής και της ανθελληνικής στάσης ( βάστα γερά Γερούν ) οι δυσκολίες εμφανίστηκαν ανυπέρβλητες.
Σήμερα εκ των υστέρων και μετά την παρέλευση 10 χρόνων, με μία πιό ψύχραιμη ματιά μπορούμε να κατανοήσουμε την επιλογή του δημοψηφίσματος, δεν μπορούμε ωστόσο να πούμε με βεβαιότητα ότι αυτή ήταν αναγκαία.
Το δημοψήφισμα του 2015, πλήγωσε σοβαρά την αξιοπιστία της Αριστεράς και προσωπικά του Αλέξη Τσίπρα, προκάλεσε ταραχή και διάσπαση στους χώρους του κόμματος, δημιούργησε μιά άσχημη παρακαταθήκη στην πολιτική ταυτότητα του κόμματος της πρώτης φοράς Αριστερά.
Υ.Σ Το ερώτημα στο δημοψίφισμα όπως είχε διατυπωθεί :
“Πρέπει να γίνει αποδεκτό το σχέδιο συμφωνίας, το οποίο κατέθεσαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο Eurogroup της 25.06.2015 και αποτελείται από δύο μέρη, τα οποία συγκροτούν την ενιαία πρότασή τους; Το πρώτο έγγραφο τιτλοφορείται «Reforms for the completion of the Current Program and Beyond» («Μεταρρυθμίσεις για την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος και πέραν αυτού») και το δεύτερο «Preliminary Debt sustainability analysis» («Προκαταρκτική ανάλυση βιωσιμότητας χρέους»). Όσοι από τους πολίτες της χώρας απορρίπτουν την πρόταση των τριών θεσμών ψηφίζουν:
ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΕΤΑΙ/ΟΧΙ.
Όσοι από τους πολίτες της χώρας συμφωνούν με την πρόταση των τριών θεσμών ψηφίζουν: ΕΓΚΡΙΝΕΤΑΙ/ΝΑΙ.”
