Γράφει ο Παύλος Αλέπης Αν υποτεθεί πως στην Ελλάδα ο στόχος, εδώ και 30 χρόνια ηταν η…μικρότερη παρουσία του Κράτους στην Οικονομία, ολοι βλέπουν πως οχι μονο παρέμεινε ισχυρή, με ανόητες και μεροληπτικές επιλογές, αλλα ο καταναλωτής παραδόθηκε ΑΝΙΣΧΥΡΟς στο ελεος επιθυμιών και αυθαιρεσιών.
Οι ιδεολογιες-ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ- δημιούργησαν θυελλες αντιδράσεων
, ομως ας μεινουμε στο αποτελεσμα.
Τα αποτελέσματα παραμενουν μικρα για μια γιγαντιαια οικονομικη αποφαση, που θα αλλαζε το μοντελο της Χωρας…
. Γενικη διαπίστωση. Το Κρατος παραμένει σχεδόν -συμφεροντολογικα απλοϊκά παρων. Και ο καταναλωτής δεσμιος αποφάσεων εξακολουθητικά ανωφελών γιαυτον εμμεσως και αμεσως.!!!!.
Η γραφειοκρατία παρουσα σταθερά και αμειλικτα,αντιθετη με τις νεες τεχνολογίες .
Δηλαδη το βήμα των ιδιωτικοποιήσεων , απολυτα δειλο εναντι στον Κρατισμο του παρελθόντος.
Για να καλυφθούν λαθεμένες επιλογές και εφαρμοστικες πρακτικες, υπερτονίσθηκε η οποια ιδεολογικη-πολιτικη αντίδραση …. Τα παραδειγματα του ΟΤΕ και της ΔΕΗ αποδεικτικα της στρεβλης αντιμετωπισης εκ μερους του πολιτικου προσωπικού. Η κοινωνικη δυσπιστία ως προς το αποτελεσμα μπορει να μην εχει συγκεκριμένους αποδεκτες αλλα καταγράφεται απολυτα.
Και χανεται στην…σκονη.
Ο φοβος του ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ανομολόγητη αιτια. Καθως μαζι με την αδυναμια επικοινωνιακής εξηγησης και την αποκρυψη ….προτιμήσεων γνωστών πια συμφεροντων με αδιαφάνεια κατεγραψαν την δυσμενη πραγματικότητα.
Το συμπερασμα δεν ειναι μονο η κοινωνική επιφυλακτικοτητα του καταναλωτη (ΣΩΣΤΟΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ) στην όποια ιδιωτικοποιηση. Ειναι ακόμη χειρότερη η εδραιωμένη πεποιθηση πως καθε μεταρρύθμιση δεν περιλαμβάνει μεριμνα για τον πολιτη-καταναλωτη, αλλα συγκεκριμένα οφελη για την ημετερα ολιγαρχια. (Ισως και την Ευρωπαϊκή με….. αντιστοιχη αμφισβήτηση)
Ενα επιπλεον στοιχείο στρέβλωσης ειναι η Συνδικαλιστικη αντίληψη των λεγομένων ΔΕΚΟ. Φυσικα σε συνδυασμό οχι μονο γνωσης αλλα και ενθάρρυνσης του πολιτκου προσωπικού..
Το διαχρονικη παθογένεια, εδω ταιριαζει γαντι….
Η διελκυστίνδα των ευθυνων μοιράζεται ανισα ασφαλως…. . Ομως ουτε οι ιδιωτικοποιήσεις εγιναν με καθαροτητα ,ουτε ο καταναλωτής μπορει να ελπιζει σε οφελος, ουτε τα βαρη απομακρυνθήκαν ,αντιθετως πολλαπλασιάζονται.
Εδω ειμαστε …
Τα καρτελ εδραιώνονται με καθε ευκαιρία μεταβολών. Μερικες μαλιστα αιτιολογημένες μια και το διεθνες πεδιο παραγει ουκ ολιγες.
Το πιο απογοητευτικο όμως για ολους ειναι οτι παραμένουν ακλόνητοι δυο παραγοντες .
Το οτι το πολιτικο μας προσωπικο επιμένει στην ιδεολογικη αντίληψη με εμμονή και το γεγονος οτι το ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ στην χωρα μας αναιμικά ,αδυνατεί να υψωσει ανάστημα.
