Ο καφενές δουλέβγει με το σύστημα της αυτοεξυπηρέτησης»
Λεπτόποδα Χίου
Της Δέσποινας Μακρινού
«Στην παρασκευήν και σερβίρισμα των αγαθών καθώς και τον καθαρισμό και τακτοποίησην του χώρου και των αντικειμένων μετά από κάθε χρήσην»
Ευχαριστούμε
Υ.Γ Ο βερεσές απέθανεν και τον μπαταξή δεν τον ηγάπησεν κανείς»
Με αυτή την ανακοίνωση ο καφενές «΄Εμπολος» στα Λεπτόποδα της Χίου υποδέχεται τον επισκέπτη στο χωριό.
Ο καφενές, το στέκι του βορειότερου χωριού του νησιού της Χίου, βρίσκεται σε μία άλλη εποχή, στην εποχή του «μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα»!
Στην εποχή της αυτοδιάθεσης και της ανταλλακτικής οικονομίας.
Ο καφενές με το κλειδί στην πόρτα, εφοδιασμένος για να εξυπηρετήσει όλες τις επιλογές για καφέ και χιώτικα γλυκά του κουταλιού, με αναψυκτικά και μπύρες στο ψυγείο και υπέροχα τραπεζάκια έξω, κάτω από την κληματαριά για φυσική δροσιά, βρίσκεται στο κέντρο του χωριού.
Ο πελάτης που θα αυτοεξυπηρετηθεί, αν θέλει, αφού μείνει ευχαριστημένος από τις παροχές της ευγενικής προσφοράς και αφού αποκαταστήσει ό,τι χρησιμοποίησε, μπορεί να αφήσει στο κουτί που βρίσκεται στην πόρτα, ένα φιλοδώρημα , προκειμένου αφενός να υπογραμμίσει το πέρασμά του, αλλά και αφετέρου , να δείξει το σεβασμό του στο φιλόξενο φιλότιμο των «δωρητών» της μοναδικής εμπειρίας που έζησε.
Το χωριό Λεπτόποδα, ένα από τα πολλά χωριά που παραλίγο να τιμωρήσει η πύρινη λαίλαπα που έπληξε το νησί πριν από ένα περίπου μήνα – ευτυχώς τη γλύτωσε χάριν της ετοιμότητας των εθελοντών – εκτός από τη μοναδικότητα του καφενέ του, παρουσιάζει ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, λόγω της κατασκευής των σπιτιών στις πλαγιές των δύο βουνών του νησιού, της Αμανής και του Πεληναίου.
Έχει 10 μόνιμους κατοίκους και πήρε το όνομα του από την ένωση των δύο λέξεων «λεπτά και πεδία» δηλαδή μικρές και με ρηχό χώμα πεδιάδες.
Τα σπίτια του χωριού παρουσιάζουν ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον από την μεσοτοιχία του ενός με το άλλο, με τρύπα στην οροφή ως έξοδο διαφυγής και μικρά και στενά ανοίγματα στο εσωτερικό για φωτισμό και αερισμό.
Το χωριό διαθέτει πλούσιο Λαογραφικό Μουσείο, με εκθέματα αντικείμενα από τη ζωή των κατοίκων προηγούμενων εποχών.
Ξεχασμένο από τον χρόνο, το χωριό Λεπτόποδα βιώνει τη δική του μοναδική μοναξιά μακριά από τις οδυνηρές επιπτώσεις της … ανάπτυξης.
«Το τηλέφωνο δια το κοινόν» καθώς και οι αφίσες από διαφημίσεις στους τοίχους, είναι μια βαθιά διαφυγή στην μνήμη δεκαετιών του μακρινού παρελθόντος , που για όσους το έχουν ζήσει προκαλεί συγκίνηση και νοσταλγία.
Η επίσκεψη στο χωριό είναι ένα μακρύ ταξίδι στο παρελθόν, μια ιστορία κοινωνικότητας και εμπιστοσύνης στο φιλότιμο και τον σεβασμό.
