Αντώνη Σαμαράκη, καλημέρα Σου!
Γ
Γράφει η Ευτυχία Καρύδη Φαράκου
Ο καθένας έχει το δικό του φυλαχτό. Άλλος τίμιο ξύλο, άλλος ένα μπλε μάτι. Έχω κι εγώ τα δικά μου. Χαρτιά γραμμένα από χέρια αγαπημένα. Κάθε φορά που ο λυγμός δεν βγαίνει από το λαιμό στην τύχη παίρνω ένα.
Σήμερα 16 Αυγούστου, γενέθλιο ημέρα σου, εσκεμμένα διαβάζω και ξαναδιαβάζω το δικό σου γράμμα, Αντώνη. Έχει άδικο όποιος λέει ότι όλα με τον καιρό ξεχνιούνται και σβήνουν σα να μην ήταν ποτέ πραγματικότητα. Πραγματικότητα κι εσύ στη ζωή μας, στη ζωή μου. Με έγνοια και αγάπη για τα παιδιά των ανθρώπων. Με την αγάπη σου και για τον Κώστα, το δικό μου παιδί.
Σε ευχαριστώ.
~~
Στην Πλατεία Αυδή, στο Μεταξουργείο της Αθήνας, η Ελενίτσα σου έχει φροντίσει να υπάρχει η μορφή σου. Για ένα λουλούδι, “Όχι μόνο για τον Αντώνη. Για όλους τους τεχνίτες της ωραιότητας και της ανθρωπιάς”, λέει.
Πέρασα κι εγώ χθες για να αφήσω, δυο γιασεμιά, περασμένα σε πευκοβελόνες. Και ξέρεις; Μανάδες, λίγες είναι αλήθεια, με τα παιδιά τους στέκονταν και εξηγούσαν. “Ο Αντώνης Σαμαράκης είναι… “. Κι αυτά ανυπόμονα άκουγαν, ήθελαν να ξεχυθούν στο παιχνίδι.
Μακάρι για παιχνίδι. Μόνο για παιχνίδι, όλα τα παιδιά της γης. Όλα τα παιδιά και στην Γάζα. Στείλε το μήνυμα σου. Βάλε το χέρι σου, Αντώνη.
Μπορείς! Εσύ μπορείς!
Φυλαχτό από τον Αντώνη Σαμαράκη
