Νessun dorma, Έρωτα-Γράφει η Ευτυχία Καρύδη Φαράκου

Στο βρετανικό προτεκτοράτο της Ζανζιβάρης, στο ιστορικό κέντρο της πρωτεύουσας της. Την Στόουν Τάουν- Πέτρινη πόλη, που αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Γεννιέται στις 5 Σεπτεμβρίου ως Φαρόχ Μπουλσάρα. Όμως, σε όλους,- όσοι μπορούν ακόμα να έχουν ξεβουλωμένες αισθήσεις για συναισθήματα και σκέψεις, μένει ως Φρέντυ Μέρκιουρι.

Είναι ένας από τους πιο χαρισματικούς τραγουδιστές όλων των εποχών. Η διακεκριμένη διεθνώς, ελληνίδα πιανίστρια Έφη Αγραφιώτη, που είχε την τύχη να τον συναντήσει στην Ελβετία. Μού έλεγε τις προάλλες:” Χαρισματικός με ευγενική σεμνή καταδεκτικότητα”. Πού πάμε, μέσα σε τόση ηχορύπανση θόρυβου από άδειους τενεκέδες; Με ποιους ζούμε; Δίχως την ευγενική σεμνή καταδεκτικότητα;

Freddy Mercury! Μια φανταχτερή περσόνα στην Σκηνή με εύρος τέσερρις οκτάβες στη φωνή, συνθέτης και τραγουδιστής. Με αθάνατες επιτυχίες “Bohemian Rapsody”, “Somebody to love”, ”Don’ stop me now” ανεβάζει τον πήχη της μουσικής καλλιτεχνικής δημιουργίας. Το “Bohemian Rapsody” ένα από τα πιο παράξενα, πιο μελωδικά και λιγότερο κατανοητά τραγούδια στην ιστορία, είναι ίσως το πιο εμβληματικό της καριέρας του. Ένα έργο τέχνης που καταφέρνει να μεταπηδά από το ένα είδος μουσικής στο άλλο για σχεδόν έξι λεπτά.

Το άγαλμά του στο Montreux της Ελβετίας, σε μια δυναμική στάση του από συναυλία στο Γουέμπλει, για τους θαυμαστές του εικονικού frontman- ηγέτη κυρίαρχου τραγουδιστή, είναι εικόνισμα που διακόπτει τον μονότονο ήχο των Ελβετών όταν μετράνε πειθαρχικά το χρήμα. Των Ελβετών που αγαπούν την τάξη και σκοτώνουν τη φαντασία.

Ίσως αυτούς και όλους τους ομοίους τους, με ζωή μονότονη, υποτασική θέλει να φουρτουνιάσει ο Ερμής-Μercury όταν δηλώνει: “I am just a musical prostitute”, “I won’ t be a rock star.I will be a legend “Απλώς εκδίδομαι, είμαι ένας ιερόδουλος της μουσικής”. “Δεν θέλω να είμαι ένας ροκ σταρ. Θέλω να είμαι μύθος”.

“Πράγματι ιερόδουλος- μύθος, ακόμα και ως εικονικός frontman” λέει ο Φαράκος, παρατηρώντας το ρυθμικό τσάκισμα του. Εκείνον όμως, μία από τις σφαίρες που τον έχουν διαπεράσει, τού έχει κόψει τον τένοντα του ποδιού και τον εμποδίζει να κάνει το ίδιο. Μπρος στον Φρέντυ μονολογεί φωναχτά με τα πτωχοπροδρομικά αγγλικά του: “Don’t stop me now-Μη με σταματάτε τώρα/ Νιώθω ζωντανός…”. “Ι want to break free – Θέλω να απαγκιστρωθώ, να είμαι ελεύθερος”.

Ώρες- ώρες, προσπαθώ εμπρόθετα και επίμονα να γελοιοποιήσω τον εφιάλτη θάνατο. Να πιστέψω πως ο χρόνος επουλώνει την πληγή του. Ψέμα! Ο χρόνος την κάνει ολοένα και πιο βαθιά, την ματώνει. Ο Freddie Merkury, υπήρξε απόσπερα και νύχτες, ένα από τα αγαπημένα αγκίστρια μας για να μην μπορεί να κρύψει τίποτα καθένας από τον εαυτό του. Τίποτα να μην υπάρχει κρυφό μεταξύ μας. Και να! Τώρα, ανάμεσα σε πολλά, υπάρχει και κάτι που δεν μπορούμε να το ζήσουμε μαζί.

Λέμε, λέμε για την εποχή μας. Κι όχι άδικα. Μα, και τί δεν μάς δίνει. Τυχαία ανακαλύπτω τον Φρέντι Μέρκιουρι ντουέτο με τον Παβαρότι σε μία από τις πιο θεσπέσιες άριες όλων των εποχών, “Nessun dorma- Κανένας δεν κοιμάται”, από την όπερα του Πουτσίνι Τουρναντότ. Όσο κι αν έψαξα δεν υπάρχουν μαζί σε συναυλία, Μέρκιουρι- Παβαρότι. Πρόκειται προφανώς για επίτευγμα μονταζιέρας. Μα, τί με μέλλει; Πιο γητευτή Φρέντι ακόμα και στην “Βαρκελώνη” με την Καμπαγέ, δεν έχω ματακούσει.

Αλλά, ας πιάσουμε τον μίτο της Αριάδνης από την αρχή.

‘Ενα κήρυκας αναγγέλλει ότι η πανέμορφη. Σκληρή ως οψιδιανός. Αμείλικτη κόρη του κινέζου αυτοκράτορα, η Τουραντότ θα παντρευτεί όποιον καταφέρει να λύσει τρία αινίγματα. ΄Οσοι παρουσιάζονται, εάν αποτύχουν να τα επιλύσουν θα αποκεφαλίζονται. Ποιος να τολμήσει;

Πάντα υπάρχει κάποιος τρελός.Και δεν μπορεί κανείς να με διαβεβαιώσει πως χωρίς τρελούς, όπως, άλλωστε, και χωρίς αινίγματα η ζωή δε θα γινόταν βάλτος ανυπόφερτος. Ένας άγνωστος πρίγκιπας, λαγγεμένος από την Τουρναντότ, που δεν χαρίζεται τίποτα και σε κανέναν. Θέλει να δοκιμάσει την τύχη του. Υπουργοί και η ερωτευμένη με τον άγνωστο σκλάβα Λιου προσπαθούν να τον μεταπείσουν.Μάταια.

Πόσο, αλήθεια, είναι ιερό, το πείσμα ενός ΟΧΙ!

Οι πολίτες του Πεκίνου και η Αυλή μαζεύονται για να παρακολουθήσουν την δοκιμασία. Η Τουραντότ θέτει τους γρίφους.

—Τί γεννιέται κάθε βράδυ και πεθαίνει κάθε πρωί;

— Η ελπίδα, απαντάει ο άγνωστος πρίγκιπας.

—Τί είναι κόκκινο και ζεστό, αλλά δεν είναι φωτιά, συνεχίζει η πριγκίπισα.

—Το αίμα, απαντάει ο άγνωστος

— Και τί είναι σαν πάγος, αλλά καίει, ρωτάει εκνευρισμένη η κόρη του κινέζου βασιλιά;

—Η Τουραντότ, φωνάζει θριαμβευτικά ο Πρίγκιπας.

Αν και νικημένη, η Τουραντότ αρνείται να δοθεί στον ξένο, ο οποίος της προτείνει μια νέα συμφωνία. Αν ανακαλύψει πριν το χάραμα την ταυτότητά του, αυτός θα δεχθεί να πεθάνει.

Απόψε, στο Πεκίνο κανένας. “Κανένας δ ε ν κοιμάται -Νessun dorma/ Ούτε εσύ πριγκίπισσα στο κρύο δωμάτιο σου/ Μα το μυστήριο μου είναι κλεισμένο μέσα μου/ Το όνομα μου κανείς δε θα μάθει…/ Μέχρι την Αυγή, την Αυγή που θα είμαι νικητής…”. Ακούγεται η λυπητερά παθιασμένη φωνή του πρίγκιπα.

Nessun dorma. Όλοι αγρυπνούν ψάχνοντας την ταυτότητα του άγνωστου. Οι υπουργοί ανοίγουν πουγκιά με χρήμα, δίνουν υποσχέσεις για τον τυχερό ή τυχερή που θα τον αποκαλύψει. Ξάγρυπνος κι ο πρίγκιπας σκίζει το πέπλο του μυστηρίου. Αγκαλιάζει παθιασμένα την Τουραντότ και τη φιλάει. Αναστατωμένη εκείνη, παρασύρεται στο ερωτικό σμίξιμο μαζί του. Μπροστά στο συγκεντρωμένο πλήθος ανακοινώνει:”Το όνομα του ξένου είναι Έ ρ ω τ α ς”.

Τουραντότ, μια όπερα που ο συνθέτης της Giacomo Puccini άφησε ατελείωτη. Στα 1926, μετά το θάνατο του, πρωτοπαρουσιάστηκε στην Σκάλα του Μιλάνο. Όταν, στο σημείο όπου είχε σταματήσει ο Πουτσίνι, το κόρο αποχωρεί από την Σκηνή. Ο αντιφασίστας. Δημοκράτης. Μέγας Αρχιμουσικός Αρτούρο Τοσκανίνι, γυρίζοντας στο έκπληκτο ακροατήριο, λέει: ” Σε αυτό το

σημείο ο συνθέτης άφησε για πάντα την πένα του”.Το κοινό, μέσα σ΄ένα ξέφρενο παραλήρημα, αποθεώνει τη σκιά πια του τραγικού ζωγράφου- μουσουργού.

Στη σκιά πια κι εμείς Freddie Mercury- Luciano Pavarotti.

N e s s u n d o r m a.

FREDDIE MERCURY E LUCIANO PAVAROTTI IN “NESSUN DORMA”