Δεν είμαστε αγράμματοι
Γράφει η Ευτυχία Καρύδη Φαράκου Με αγωνία για να μην πιστέψει, έστω και για μια στιγμή. Έστω για ένα ψίχουλο, η τρισαγαπημένη δασκάλα μου. Δασκάλα και Θηλυκός Άνθρωπος, Ευρυδίκη Βολανάκη- Κοντολέοντος πως την υποτίμησα. Πριν χρόνια, στάθηκα μπρος τη δωρική κολώνα, αδελφοποιτή της Κοντολέοντος, και επίσης Δασκάλα- Άνθρωπο, Αθηνά Καλογεροπούλου, ζητώντας της να προλογίσει την προσπάθειά μου:”Προοδευτική και αντιδραστική σκέψη στην Αρχαία Ελλάδα”.
—Δεν θα έπρεπε καν να ρωτάς. Και, βέβαια, θα το προλογίσω. Είπαμε να αποφεύγουμε τα σύγχρονα για να μην σουρνόμαστε στην ευτέλεια. ΑΛΛΑ…..Αλλά, όχι και για τα Αρχαία!
Παρόλη την κεκτημένη διαστροφή μου να χώνω τη μύτη μου και να ενδιαφέρομαι για τα κοινά. Είπα να μού βάλω χαλινάρι και να ακολουθήσω το στρατί της Αθηνάς Καλογεροπούλου. Όσο πιο βαθιά μέσα στον χρόνο, τόσο καλύτερα.
Θέλω να χαρώ την απόφασή μου και η χαρά δεν με αφήνει….!!! Και τί δεν ακούω από τον Πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη. Τα πιο ηχηρά πρωθυπουργικά εύγε, για το διαλυμένο ΕΣΥ, αλά αμέρικαν σύστεμ, από τον κ. Γεωργιάδη. Το οποίο ΕΣΥ, ανεξάρτητα με το αν είσαι ή ΔΕΝ είσαι ΠΑΣΟΚ. Έντιμος απέναντι στον εαυτό σου αναγνωρίζεις:”Το ΠΑΣΟΚ το έκτισε”. Σε μια εποχή, κατά την οποία, ο εργαζόμενος πήγαινε στο φαρμακείο και ζητούσε μισή ασπιρίνη, γιατί ολόκληρη δεν μπορούσε να την πληρώσει!
Έρχονται οι επίγονοι του ΠΑΣΟΚ του 1981, οι οποίοι θα έπρεπε να επαίρονται για το ΕΣΥ. Κι αντί να μιλούν για την έλλειψη ακόμα και κυπέλλου πτυέλων στα Δημόσια Κρατικά Νοσοκομεία, μιλούν (όρα κ. Διαμαντοπούλου) για το κύπελλο του Πυθαγόρα!
Ακολουθούν οι επίλοιποι και θεωρούν ότι κάνουν αντιπολίτευση με όποιο φληνάφημα, τους κατεβαίνει στο κεφάλι.Πομφόλυγας που, δυστυχώς, συνοψίζεται:” Βγείτε εσείς να μπούμε εμείς. Έστω και όπως – όπως”.
Έχει και πανσέληνο και ως γνωστόν με ολόγιομο το φεγγάρι κάποιοι- κάποιες το ξενυχτάνε για να μην στρίψουν όλες τους οι βίδες. Κι εκεί που ξάγρυπνοι καταταλαιπωρούνται. Και κανένα lexotanil, atarax,βαλεριάνα δεν τους πιάνει. Ανάμεσα σε Monde και Economist ιδού ο Μεσσίας κ. Τσίπρας με εθνικοπατριωτική ομιλία η οποία εμπεριέχει και τον όρο: ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΜΕΡΚΑΝΤΙΛΙΣΜΟ!
Βέβαια, εμείς οι κοινοί θνητοί δεν κατέχουμε τα πολιτικά ζητήματα του Ελλαδοστάν και γενικότερα του Κοσμοστάν, ώστε να χρησιμοποιούμε σύγχρονους όρους, όπως εσείς, κ. Τσίπρα. Ο οποίος, αν και βουλευτής και brand και rebrand name, νιώθετε ότι είστε πολιτικά ανενεργός. Προφανέστατα γιατί μόνο, ως μεγάλος αρχηγός “Μαύρο τσακάλι”, κατά το άσμα της κατασκήνωσης, μπορείτε να κινείστε άνετα.
Αλλά, έλεος! Τί θα πει δημοσιονομικός μερκαντιλισμός; Σε ποιους απευθύνεστε; Πόσο χαμηλό θεωρείτε ότι είναι το IQ μας; Πόσο αγράμματους μάς θεωρείτε;
~~~~
Σημ. Έχω νανουριστεί στο πατρικό μου με την κριτική στο “Τί Πλαστήρας τί Παπάγος”. Αργότερα, με συμμαθήτρια στην ” Ελληνοϊταλική Σχολή Αθηνών” την Λουϊζα Τσιριμώκου, έζησα (άλλη γκρίνια) τη θεωρία του “σκαλοπατιού” της ΕΚ (ΈνωσιςΚέντρου) του Γεωργίου Παπανδρέου.
Από γενεές γενεών, ΧΩΡΙΣ λόγο ως υπερχορτάτοι, έμαθα τί θα πει φυλακή και εξορία και άλλες ωραίες εξοχές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Διασωθείς, από το εκτελεστικό απόσπασμα από τον λοχαγό του, ο οποίος μετά τον εμφύλιο έγινε Ιεχωβάς, ο πατέρας μας δήλωνε:”Πρώτα είμαι αντιδεξιός, κι ύστερα όλα τ΄άλλα”. Έντεκα χρόνων με έσερναν στην Ασφάλεια γιατί πήγαινα να μάθω ρώσικα.
Στις εισαγωγικές στο Πανεπιστήμιο έπεσα στη χούντα του 1967. Επίσης χούντα όταν τελείωνα την Σχολή Ξεναγών. “Bambola, μη βιάζεσαι να πάρεις το δίπλωμα γιατί άδεια ασκήσεως επαγγέλματος δεν θα πάρεις.Δεν έχει έλθει το χαρτί των κοινωνικών φρονημάτων” μού λέει ο Γιώργος Τσίριμπας Διευθυντής, τότε, της Σχολής Ξεναγών. Φίλοι με τον Γιώργο έως σήμερα.
Ερωτεύτηκε και τον ίσκιο της τελευταίας τρίχας της κεφαλής μου ο Γρηγόρης Φαράκος. Κοντά σ΄αυτόν ο Γιάννης Ρίτσος, η Έλλη Παππά, ο Μίκης, ο Θάνος Μικρούτσικος και …και….. Και άλλοι και άλλα πολλά, που ο χώρος δεν επιτρέπει να αναφέρω. Είναι αδύνατον όμως να παραλείψω πως από από κοσμοαντίληψη και συνείδηση ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ αυτός ο κόσμος της αδικίας, της φτώχειας,του πολέμου.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΩΣ. ΕΝΑ ΠΕΛΩΡΙΟ ΟΜΩΣ. Δεν πιστεύω πως μπορεί να ανατραπεί η ασχήμια της απανθρωπιάς με φλύκταινες όπως Δημοσιονομικός Μερκαντιλισμός. Γι αυτό, φίλες και φίλοι, θερμά σάς παρακαλώ, πείτε με ευπρέπεια τη σκέψη σας. Μα, μη βιαστείτε να με χαρακτηρίσετε. Προσπαθείστε απλώς να με καταλάβετε.
