Αυτός ο τύπος με τα μακριά μαύρα μαλλιά, τα γυαλιά και τις τιράντες ,έχω την εντύπωση, ότι σήμερα, στέκεται εκεί στον περίβολο της Μητροπόλεως και παρατηρεί ,όλους αυτούς τους ανώνυμους ανθρώπους, που περνάνε απο το παρεκκλήσι για να αποχαιρετήσουν τον Διονύση Σαββόπουλο. Δίπλα τον περιμένει το ”Φορτηγό” για να τον πάει πίσω στη Θεσσαλονίκη .Ετσι κι αλλιώς κρατάει παραμάσχαλα και την ”Ρεζέρβα” για αυτό το ταξίδι Και εγώ .βρίσκω την ευκαιρία κι μπαίνω σε εκείνη την χαραμάδα της εποχής που φώναζες ”Σήκω ψυχή μου δώσε ρεύμα…βάλε στα όργανα φωτιά” …Και άντε πάλι, γυρίζω τη σελίδα ,του χρόνου και στέκομαι σ΄ εκείνο το τραγούδι που σημάδεψε την ψυχή ,την εποχή… Η πλατεία ηταν γεμάτη απο οικοδόμους ,φοιτητές και εσύ σαν κόκκινη νυφάδα σε γιορτή ,μια γιορτή που δεν ξανάδα , στη ζωή μου τη σκυφτή… Γειά σου Νιόνο μου και όσο και να το σκέφτεσαι, όσο και να το προσπάθησες δύσκολα η δική μου γενιά ”Θα βγει απ΄ αύτή τη φυλακή”Ισως γιατι ξέρει ότι κανείς δεν θα την περιμένει…
Γειά σου Νιόνιο …Η συγκέντρωση ανάβει κι΄ όλα είναι συνειδητά…
