ΑΠΟ ΤΟ «ΟΙΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ»
Eνας Κατάδικος στο… σαλόνι
Σε σπίτια, εκκλησίες, αίθουσες σχολείων και στις φυλακές της Κέρκυρας θα παρουσιαστεί το έργο του Κ. Θεοτόκη. Ακολουθεί περιοδεία στην Ελλάδα
Εφεραν το θέατρο στο… σπίτι μας. Εστησαν παραστάσεις στο σαλόνι μας, στο υπόγειο, στην αυλή μας, με στόχο να ξεπεράσουν τα εμπόδια που θέτει σήμερα η έλλειψη χώρων ελεύθερης θεατρικής έκφρασης.
Βασικό χαρακτηριστικό της ομάδας “Οικείο Θέατρο” είναι ότι δεν δίνει παραστάσεις σε έναν χώρο που επισκέπτονται οι θεατές, αλλά πηγαίνει η ίδια η ομάδα στον χώρο τους, παρουσιάζοντας μια ολοκληρωμένη παράσταση.
Με λίγα μέσα, πολύ κέφι και μεγάλο επαγγελματισμό το “Οικείο Θέατρο”, μετά την επιτυχημένη περσινή σεζόν στην Αθήνα και την πρώτη του παραγωγή “Θύτες ή Θύματα και? κάτι γκρι”, πραγματοποιεί μία άλλη ιδέα του: τη δημιουργία ενός νέου θεατρικού θεσμού που στόχο θα έχει την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς του κάθε τόπου μέσα από το θέατρο.
“Η κεντρική ιδέα της νέας μας πολιτιστικής έκφρασης είναι η δημιουργία, κάθε χρόνο, σε διαφορετικό νομό, μιας θεατρικής παράστασης που θα αντλεί τη θεματολογία της από κείμενα που έγραψαν ντόπιοι συγγραφείς, τιμώντας τους δημιουργούς αλλά και τον ίδιο τον τόπο”, εξηγεί ο εμπνευστής του “Οικείου Θεάτρου” Μίλτος Δημουλής.
Συνεργασία:
Η πρεμιέρα θα πραγματοποιείται στον επιλεγμένο νομό, όπου για έναν μήνα θα δίνονται παραστάσεις σε κάθε χώρο του νομού αυτού. Στη συνέχεια η παράσταση θα παίζεται στην Αθήνα και στον Πειραιά και θα περιοδεύει στην υπόλοιπη Ελλάδα. Πρώτος σταθμός ο Νομός Κέρκυρας, όπου σε συνεργασία με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κέρκυρας παρουσιάζεται το έργο του Κωνσταντίνου Θεοτόκη “Κατάδικος”.
Η πρεμιέρα θα δοθεί στις 8 Οκτωβρίου στην Εθνική Πινακοθήκη του νησιού, ενώ η δεύτερη παράσταση, την επομένη, θα παιχτεί στην Εκκλησία Αντιβουνιώτισσα (Επτανησιακή Βασιλική Εκκλησία, όπου στεγάζεται το Βυζαντινό Μουσείο). Θα δοθούν παραστάσεις στο σύνολο του νησιού, διατηρώντας -όσον αφορά το θέμα των χώρων- τη βασική φιλοσοφία του “Οικείου Θεάτρου: δηλαδή να “ανέβει” σε σπίτια, εκκλησίες, θεατρικές σκηνές του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., στις φυλακές της Κέρκυρας, σε τοπικούς πολιτιστικούς οργανισμούς, αίθουσες σχολείων κ.λπ.
Ο “Κατάδικος” αποτελεί “ένα από τα πιο δημοφιλή συγγράμματα του Κερκυραίου συγγραφέα, του σημαντικότερου εκπροσώπου της Επτανησιακής Σχολής και ενός από τους πλέον αξιόλογους Ελληνες πεζογράφους της περιόδου του 1900”, λέει ο υπεύθυνος για τη σκηνοθεσία Μίλτος Δημουλής.
“Σπαραχτικός, τραγικός, βαθιά ανθρώπινος ο συγγραφέας, διαμέσου της δραστικότητας του λόγου του και τη δραματική του ένταση μας αποκαλύπτει το ασφυκτικό πλαίσιο των ηθικών κανόνων και των ανθρώπινων παθών, μέσα στο οποίο κινούνται οι άνθρωποι τόσο στην ύπαιθρο όσο και στα μικρά αστικά κέντρα…
Ο Θεοτόκης με το ψυχρό μάτι του αμέτοχου παρατηρητή καταγράφει τη σκληρή αλλά αυθεντική πραγματικότητα και μας φωτίζει, μας αφυπνίζει και μας ενεργοποιεί”. Γι’ αυτό τον επέλεξαν. Γιατί είναι “διαχρονικός και κατάδικός μας”.
Αντίθετοι κόσμοι:
Η κεντρική ιδέα του έργου συνίσταται στην ανάδειξη της επίδρασης των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών στην ανθρώπινη ύπαρξη: στον έρωτα, στη σύγκρουση της ίδιας της ζωής με τον θάνατο. “Το κοινωνικό περιεχόμενο και ο βασικός άξονας ανάπτυξης του ”Κατάδικου” είναι οι δύο εκ διαμέτρου αντίθετες κοσμοαντιλήψεις που εκφράζουν ο Τουρκόγιαννος και ο Πέπονας. Ο δικός του ”Κατάδικος” είναι ο Τουρκόγιανος, γιος μιας αρβανίτισσας πόρνης, ο γιος της ίδιας της κοινωνίας, γόνος καρπός της κοσμικής νύστας. Ο ”καλός άνθρωπος” που εκτρέφεται να επιλέγει όλα όσα είναι καταδικασμένα να αφανιστούν.
Κοινωνικά απόβλητος, ελάχιστος, πνευματικά ανεπαρκής και θρησκόληπτος. Ομως είναι αγαθός. Δεν μισεί, δεν φθονεί, δεν ζηλεύει. Αγαπάει, δουλεύει, εμπιστεύεται. Ο Πέπονας, είναι αδίστακτος. Δολοπλόκος και συκοφάντης. Κοινωνικά ευυπόληπτος. Και δολοφόνος”.
ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Τη διασκευή υπογράφει η Σοφία Αδαμίδου, τη σκηνοθεσία ο Μίλτος Δημουλής, τα σκηνικά – κοστούμια ο Θεοδόσης Δαυλός και τη μουσική ο Τάσος Σωτηράκης. Παίζουν: Δ. Ασημακοπούλου-Κουλουλία, Στ. Γεράνης, Αν. Δαυλού, Τ. Σωτηράκης, Λ. Τσάτσης, Μ. Δημουλής.
