Γράφει ο Γιάαννης Αποστολόπουλος
Το νόημα και η σκοπιμότητα της κίνησης Καραμανλή να μην είναι υποψήφιος στις προσεχείς εκλογές, διερευνώνται από πολλούς πολιτικούς αναλυτές που αναζητούν τα σχέδια για τα επόμενα βήματα του πρώην πρωθυπουργού.
Βέβαια η μέχρι τώρα παρουσία του στο Κοινοβούλιο επί πρωθυπουργίας Κυριάκου Μητσοτάκη δεν χαρακτηρίστηκε από κάθετη στήριξη της πολιτικής της παρούσας κυβέρνηση. Ήταν μία περισσότερο σιωπηλή αποδοχή, με σημεία διαφοροποίησης, όπως στο θέμα των υποκλοπών. Είναι και το αγκάθι της μη στήριξης του Προκόπη Παυλόπουλου από τον Κυριάκο, για μια νέα προεδρική θητεία.
Από την άλλη βέβαια με συγκεκριμένες κινήσεις εκδήλωνε την απόλυτη στήριξή του στη Νέα Δημοκρατία, παρών σε διάφορες εκδηλώσεις, όπως η πρόσφατη ομιλία του πρωθυπουργού στα εγκαίνια της διεθνούς εκθέσεως Θεσσαλονίκης.
Άλλωστε για να διασκεδάσει τυχόν περί του αντιθέτου εντυπώσεις, έσπευσε να υπογραμμίσει ότι παραμένει σταθερά στις τάξεις του κυβερνητικού κόμματος, το οποίο και στηρίζει. Ως προς το χρόνο που δηλώνει την αποχώρησή του τώρα, είναι καταφανές ότι δεν επιθυμεί την εμπλοκή του στις προεκλογικές πολιτικές αντιπαραθέσεις και οξύτητες.
Ακόμη μία δήλωση του Κώστα Καραμανλή είναι ότι δεν ενδιαφέρεται για τη θέση της προεδρίας της δημοκρατίας, απαντώντας σε όσους συνέδεαν με αυτή την πρόθεση, την αποχώρησή του από την κοινοβουλευτική δράση.
Βέβαια στην πολιτική «τα πάντα ρεί», όπως θα έλεγε και ο σοφός Ηράκλειτος και ότι.
δηλώνεται σήμερα, με πολλή ευκολία μεταβάλλεται στο αύριο. Ούτε θεωρείται πολύ φρόνιμο να αποκαλύπτει κανείς τα σχέδιά του για το απροσδιόριστο μέλλον και τις ενδεχόμενες εξελίξεις.
Πέρα όμως από δηλώσεις και διαψεύσεις, η προσέγγιση των πιθανών σχεδίων του άλλοτε πρωθυπουργού, εν πολλοίς προσδιορίζεται από συγκεκριμένα δεδομένα.
Κατ αρχήν ο Κώστας Καραμανλής, με τη λήξη της πρωθυπουργίας του, φρόντισε να αποφύγει κάθε διάσταση στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίς, όσο και την οξύτητα
με τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Κράτησε ένα χαμηλό προφίλ ώστε να υπάρχει μία ανοχή για το πρόσωπό του στον αντιπολιτευτικό χώρο, χωρίς να αμφισβητείται η απόλυτη αποδοχή του από το κυβερνητικό κόμμα.
Ακριβώς μία παρουσία ευρύτερης αποδοχής, απαραίτητης για τη μετάβαση στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα.
Θα πρέπι να σημειωθεί η καλή προσωπική σχέση του με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, κάτι ,που εύλογα δεν διαχέεται, αλλά καλά γνωρίζουν « οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ».
Εναι άλλωστε κοινό μυστικό ότι ο Κώστας Καραμανλής μεσολάβησε στον τότε πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα για να προτείνει ως πρόεδρο της Δημοκρατίας τον ακραιφνή Καραμανλικό Προκόπη Παυλόπουλο, Αφήνοντας στα κρύα του λουτρού τον μέχρι τότε επικρατέστερο Δημήτρη Αβραμόπουλο, τον και καγκελάριο επιλεγόμενο από τα κάγκελα που έβαλε ως δήμαρχος σε ολόκληρη την Αθήνα.
Ο Καραμανλής, παρά τις αναγκαστικές συμπαρατάξεις, ποτέ δεν συγχώρεσε τον Αβραμόπουλο για την προσπάθεια αποδυνάμωσής υου με την αποτυχημένη κίνηση δημιουργίας άλλου κόμματος.
Το να φανταστεί λοιπόν κανείς τον άλλοτε πρωθυπουργό να συνεχίσει τη ζωή του περιδιαβαίνοντας τις ακρογιαλιές της Ραφήνας, έξω από το πολιτικώς γίγνεσθαι, είναι το πιο απίθανο σενάριο.
Αναμφίβολα έχει τα δικά του πολιτικά σχέδια και με τα δεδομένα που υπάρχουν, ο Κώστας Καραμανλής πιστός στη Νέα Δημοκρατία, αλλά παραμένοντας έξω από κομματικές αντιπαραθέσεις επιχειρεί να ενισχύσει το προφίλ της συνεννόησης και μετριοπάθειας, ώστε βάσιμα να ελπίζει σε ευρύτερη στήριξη για το διαφαινόμενο επόμενο βήμα. Την προεδρία της Δημοκρατίας. Ίδωμεν.
