“Ευάλωτη σε ένα κόσμο χωρίς συναισθήματα
Γράφει η Τιτίκα-Μαρία Σαράτση*
H Ελοϊζ έγερνε το κεφάλι της δεξιά – αριστερά, λες και ήθελε να κρατήσει τις τελευταίες αχτίδες του ήλιου που έδυε βάφοντας πορφυρό τον ορίζοντα. Μέρες τώρα ήθελε να κλάψει, να ξεσπάσει σε ένα κλάμα λυτρωτικό – και μαζί με τα δάκρυα να
φύγει και το βάρος που την πλάκωνε στο στήθος.
Μπροστά στα μάτια της είχε εγκατασταθεί ένα υπόλευκο πέπλο, όπως τότε παλιά, με τον Ηφαιστίωνα στο σπίτι της Α. Αναμόχλευε το παρελθόν προσπαθώντας να βρει μια εξήγηση για το παρόν και για την τρικυμία της ψυχής της.
«Ίσως να φταίει το ότι άρχισα την ερωτική μου ζωή με τρίγωνα, εγώ, η αθώα, η αγνή, η άσπιλη», μονολογούσε.Θυμόταν την πρώτη φορά με τον Λ, τον καυτό πόνο της πρώτης φοράς και την άδοξη συνέχεια. «Τι κρίμα οι καλλιτέχνες να μην είναι αληθινοί στην πραγματική τους ζωή», μονολογούσε. «Τι κρίμα να υπάρχει αυτή η ζωώδης ανάγκη τους να aυτοεπιβεβαιωθούν, πάση θυσία.Αδιαφορώντας για το αυλάκι του αίματος που αφήνουν στην ψυχή του άλλου».
Όταν τον συνάντησε, χρόνια αργότερα και της ζήτησε να είναι μαζί, του απάντησε:
« δεν νομίζεις πώς άργησες;»
Και εκείνος, ευφυής ων της απάντησε: « Ναι, δεν σου φέρθηκα σαν άνδρας όταν έπρεπε».
Και εκείνη δεν μίλησε και δεν τον ρώτησε τι εννοούσε με το «σαν άνδρας».
“Ι am too pure for you or anyone” , θα του έλεγε ίσως, επαναλαμβάνοντας τους
στίχους της Σύλβια Πλαθ (1) .
Το πρόβλημα ήταν πως η Ελοϊζ δεν είχε αλλάξει σε έναν κόσμο που άλλαζε δραματικά . Ήταν πλήρως εξοικειωμένη με την τεχνολογία, η ουσία της όμως δεν
είχε αλλάξει. Παρέμενε αγνή, βλέποντας το καλό μόνο, αγνοώντας το κακό.
Και το «Ελοϊζ» το διάλεξε από τη συγκινητική ιστορία της Ελοϊζ και του Αμπελάρ. 2 Σε ένα κόσμο ατομικιστικό, σκληρό, τεχνητό. Ευτυχώς δεν άλλαξε.
«Ευτυχώς δεν άλλαξα», μονολόγησε. «Αξίζει τον κόπο. Και το κόστος θα το πληρώσω ως το τέλος”.
(1) Sylvia Plath, “Fever 103”
Στις αρχές του 12ου αιώνα ο Πιερ Αμπελάρ (στην Ελλάδα τον γνωρίζουμε ως Πέτρο Αβελάρδο) ήταν ο πιο διάσημος φιλόσοφος στην Ευρώπη. Πλήθος κόσμου παρακολουθούσε τις ομιλίες του, ενώ οι μαθητές του πλήρωναν αδρά για να παρακολουθούν τις παραδόσεις του. Σε ηλικία 37 ετών, ο Γάλλος φιλόσοφος προκάλεσε μέγα σκάνδαλο στο Παρίσι, όταν ερωτεύτηκε την 15χρονη μαθήτριά του Ελοΐζ (Ελοΐζα). Η πανέμορφη Ελοΐζα ήταν ανιψιά του ιερέα της Παναγίας των Παρισίων Φιλμπέρ (Φουλβέρτου), ο οποίος έγινε έξω φρενών, όταν έμαθε για την ανοίκεια σχέση και απαίτησε από τους δύο ερωτευμένους να παντρευτούν. Κανένας, όμως, από τους δύο δεν ήθελε τον γάμο, αλλά συμφώνησαν τελικά να παντρευτούν, εφόσον αυτός θα παρέμενε μυστικός. Αλλά όταν η Ελοΐζα γέννησε το παιδί του Αβελάρδου, ονόματι Αστρολάβος, ο Φουλβέρτος δημοσιοποίησε τον γάμο, ίσως
και για να πλήξει τη φήμη τού διάσημου φιλοσόφου. Η Ελοΐζα τον αρνήθηκε και ο θείος της εξοργίστηκε για δεύτερη φορά. Ο Αβελάρδος έστειλε την Ελοΐζα σε μοναστήρι μέχρι να ξεχαστεί το θέμα, αλλά προκάλεσε τη νέα οργή του Φουλβέρτου, ο οποίος θεώρησε ότι ο Αβελάρδος ήθελε να ξεφορτωθεί την ανιψιά του. Το 1117, μία ομάδα εξαγριωμένων ανδρών με διαταγή του Φουλβέρτου όρμησε στο υπνοδωμάτιο του Αβελάρδου και τον ευνούχισε. Ο φιλόσοφος μόλις που διασώθηκε και αποφάσισε να γίνει μοναχός, διατηρώντας επαφή με την Ελοΐζα, που εν τω μεταξύ είχε περιβληθεί κι αυτή το μοναχικό σχήμα.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/listes/15
* Η Τιτίκα-Μαρία Σαράτση είναι φιλόλογος και δημοσιογράφος
