”Η ανάγκη που με ώθησε να εκδώσω αυτές τις κριτικές είναι περισσότερο ηθική ,ο κριτικός λόγος θεωρώ ‘οτι οφείλει να εκτίθεται στο βάθος του χρόνου και να δοκιμάζει το κύρος του συνεχώς”
Ποιητής ,συγγραφέας, μεταφραστής κριτικός θεάτρου, ο Κώστας Γεωργουσόπουλος. έφυγε απο τη ζωή σ΄ ηλικία 87 ετών,
Την είδηση του θανάτου έκανε γνωστή με ανάρτησή του ο αδερφός του Κώστα Γεωργουσόπουλου, Βασίλης.
Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος ήταν τολμηρός οξύς ,επιθετικός όταν επρόκειτο
να υποστηρίξει τις ιδέες του. Αλλά αγαπητός σ΄ αυτούς που πραγματικά αγαπούσαν το Θέατρο.
Γεννήθηκε στη Λαμία στις 17 Σεπτεμβρίου το 1937. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Τμήμα Ιστορίας – Αρχαιολογίας, και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών με δασκάλους του τους Δημήτρη Ροντήρη και Γιάννη Σιδέρη.
Ποιητής με το ψευδώνυμο Κ.Χ. Μύρης ”Η Καμπάνα” ”Οδαξ ” έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή Αμήχανον Τέχνημα, 1971, 1980 (μαζί με την Παράβαση), τα διηγήματα και τη συλλογή τραγουδιών τα οποία έχουν μελοποιήσει γνωστοί συνθέτες (Χρονικό, Η μεγάλη αγρυπνία, Ιθαγένεια, Ανεξάρτητα τραγούδια, 1980).
Εργάσθηκε ως κριτικός και επιφυλλιδογράφος για πρώτη φορά το 1971 από τις στήλες της εφημερίδας Το Βήμα και συνέχισε στην εφημερίδα ”Τα Νέα” του Χρήστου Λαμπράκη.
Συγκεντρωμένες οι κριτικές του Κώστα Γεωργουσόπουλου για παραστάσεις αρχαίου δράματος που δημοσιεύθηκαν στα δύο έντυπα είναι ”Κλειδιά και Κώδικες Θεάτρου -Αρχαίο δράμα” εκδόσεις ΕΣΤΙΑ. Και όπως είχε πει ο ίδιος για αυτή την δεκάχρονη συλλογική του δουλειά: ”Η ανάγκη που με ώθησε να εκδώσω αυτές τις κριτικές είναι περισσότερο ηθική ,ο κριτικός λόγος θεωρώ ‘οτι οφείλει να εκτίθεται στο βάθος του χρόνου και να δοκιμάζει το κύρος του συνεχώς”
Μεταφράσεις
Αισχύλος: Ικέτιδες, Ορέστεια, Προμηθέας Δεσμώτης, Επτά επί Θήβας
Σοφοκλής: Ηλέκτρα, Αντιγόνη, Τραχίνιες, Οιδίπους Τύραννος, Οιδίπους επί Κολωνώ, Αίας
Ευριπίδης: Ιφιγένεια εν Αυλίδι, Βάκχες, Ιφιγένεια εν Ταύροις, Εκάβη (τραγωδία), Κύκλωψ (Σατυρικό Δράμα), Ελένη (τραγωδία), Ανδρομάχη, Τρωάδες (τραγωδία)
Αριστοφάνης: Λυσιστράτη, Πλούτος, Θεσμοφοριάζουσες, Εκκλησιάζουσες, Νεφέλες, Ιππής
Μολιέρος: Ταρτούφος
Από το 1990 δίδασκε ως επιστημονικός συνεργάτης στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Έχει διατελέσει πρόεδρος του Δ.Σ. στο Εθνικό Θέατρο και επί μία εικοσαετία πρόεδρος της Επιτροπής Θεάτρου του Υπουργείου Πολιτισμού.
Είναι ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Έρευνας και Πρακτικών Εφαρμογών Αρχαίου Ελληνικού Δράματος «Δεσμοί» και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του.
Εργάστηκε στην ιδιωτική και δημόσια εκπαίδευση.
Το 1978 ανέλαβε, κατόπιν ανάθεσης του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, την επιμέλεια του βιβλίου Δραματική ποίηση, που αποτέλεσε επί 25 χρόνια διδακτέα ύλη στα ελληνικά Γυμνάσια.
Από το 2003 ήταν πρόεδρος του Κέντρου Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου – Θεατρικού Μουσείου.
Από το 2013 ήταν διευθυντής της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου
Βραβεύσεις
Το 2008 του απενεμήθη το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Επίσης, το 2006 το Πανεπιστήμιο Αθηνών, μετά από πρωτοβουλία του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, τον αναγόρευσε επίτιμο διδάκτορά του.
Το 1986, για τo έργo του Τα μετά το θέατρο, έλαβε το 1ο Κρατικό Βραβείο δοκιμίου, ενώ για το έργο Από τον Στρίντμπεργκ και τον Τσέχωφ στον Πιραντέλλο και τον Μπρέχτ το 1999 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών . Για το σύνολο του έργου του έχει τιμηθεί, μεταξύ άλλων, με το Χρυσό Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών (2000).
