Κατασπαράξεις, ΕΣΥ!
Γράφει η Ευτυχία Καρύδη Φαράκου Στα στοιχεία της ταυτότητας της δημοσιογράφου κυρίας Εύης Κυριακοπούλου αναμφισβήτητα υπάρχουν τα στοιχεία εγκυρότητα, ήθος, αξιοπρέπεια. Δυστυχώς, εδώ και πολλά χρόνια, δεν έχει πια μια θέση στα τηλεοπτικά κανάλια ή σε έντυπα φύλλα. Ευτυχώς δεν έχει σωπάσει. Αξιοποιεί τα μέσα της εποχής μας, για να μάς δίνει πληροφορίες με ευθυκρισία και περισσή ανθρώπινη ματιά.
Έτσι, σε σημερινή της ανάρτηση στο προφίλ της στο φβ μάς ενημερώνει: “Καύσωνας σήμερα αλλά η ουρά στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας στο Φαρμακείο ΕΟΠΠΥ καλά κρατούσε! Άνθρωποι, ταλαιπωρημένοι, καρκινοπαθείς, περιμένανε στην ουρά για να πάρουν το φάρμακο για τη ζωή τους! Όσον αφορά το αρμόδιο τηλέφωνο στο ΕΟΠΠΥ, το 18181, αφού πρώτα ταλαιπωρούσε…press one, press two…στη συνέχεια δεν απαντούσε καθόλου με μαγνητοφωνημένο μήνυμα που έλεγε ότι το τηλέφωνο είναι χαλασμένο! Κάτι χαλαμένο φοβάμαι ότι υπάρχει στην υγεία!”.
Για το απάνθρωπο πρόβλημα. Κάνοντας ζάπινγκ δεν άκουσα κάτι στα κανάλια. Ρίχνοντας μια ματιά στα πρωτοσέλιδα εφημερίδων επίσης σιωπή. Αντίθετα, έπεσε στην αντίληψη μου ότι με παραπεμπτικό για την “Σωτηρία”, από Δημόσιο Νοσοκομείο (Ιπποκράτειο), ΩΣ ΕΠΕΙΓΟΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΛΟΓΩ ΑΙΜΟΠΤΥΣΕΩΝ ήταν ο ασθενής στην αναμονή έξι ώρες. Ακόμα πληροφορούμαι ότι καρδιολογικό τμήμα σε Παιδιατρικό Νοσοκομείο δε θα λειτουργεί καθόλου όλο τον Αύγουστο!
Πρωτίστως το Παιδιατρικό Νοσοκομείο, για να λυθεί προφανώς ευκολότερα και ταχύτερα το δημογραφικό μας πρόβλημα! Κι όμως! Ανάμεσά μας κυκλοφορούν άτομα, τα οποία, καταθέτοντας προσωπικές μαρτυρίες, αφού, καλού κακού, επικαλούνται Άγιο και τους δύο Αγίους Αναργύρους, ισχυρίζονται ότι όταν χρειάστηκαν περίθαλψη, το πρόβλημά τους λύθηκε τακ πατ κιουτ.
Μεγάλωσα με τον Θεόδωρο Ταυρίδη, τον Νίκο Τσίμπα, τον Βίκτωρα Ακύλα, τον κ. Γιάννη Ζαχαριάδη. Είχα την τύχη να έχω φίλους τον διαπρεπή διεθνώς κ.Γιώργο Παυλάκη. Τον Δημήτρη και την Τζένη Κρεμαστινού, τον Δημήτρη Κελέκη. Απ΄αυτούς γνώρισα τους κ.κ. Τάσο Μαχαίρα,Σωτήρη Τσιόδρα και Πάρη Κοσμίδη. Τελευταία γνωριμία μου,
από πολύ κοντά, για σοβαρότατο πρόβλημα υγείας, ο πρωτοπόρος στην επιστημονική του ειδικότητα ο κ. Στέφανος Αρχοντάκης. Όλοι τους Ασκληπιάδες με το όνομα. Άξιες κοντά τους ως νοσηλευτικό προσωπικό οι κ.κ. Ελένη Πισιμίση, Μαρία Καμενίδου. Και ασφαλώς δεν πρέπει να είναι οι μόνες και οι μόνοι.
Έτσι, ξέρω πολύ καλά και από τα μέσα, τη σημασία της επιστημονικής έρευνας, γιατί πρέπει να υπάρχει, τί θα πει ΕΣΥ, πώς πρέπει να λειτουργεί, πώς στήθηκε, πώς, ποιοι,και γιατί άρχισαν να το γκρεμίζουν α λα Θάτσερ. Στολίδι το Νοσοκομείο “Αττικόν”, του οποίου γνωρίζω ακόμα και το θεμέλιο λίθο. Με ερειπιώνα μοιάζει στις μέρες μας, όπως άλλωστε και το Εθνικό Σύστημα Υγείας στην Ελλάδα, αλλά και στην Αγγλία, αφότου πέρασε επάνω του ο οδοστρωτήρας της σιδηράς κυρίας!
Βρίσκω, λοιπόν, την απεικόνιση της κατάστασης στην Υγεία σήμερα. Με αγίους, προσωπικές ΜΟΝΟΝ μαρτυρίες και τακ – πακ πολύ απλουστευτική και πρόχειρη για να είναι πειστική και σοβαρή. Θα έπρεπε να ανήκω στη συμμορία των παρτάκηδων. Να είμαι διανοητικά λειψή ή τόσο υπνωτισμένη από κομματικό φανατισμό που να καταπίνω αμάσητα ό,τι μάς σερβίρεται.
Κυρία Εύη Κυριακοπούλου, σάς ευχαριστώ που μού δώσατε την ευκαιρία να θυμηθώ, να ευχαριστήσω. Και, όπως εσείς, να σταθώ κι εγώ πλάι σε κατασπαραγμένες από τον πόνο ψυχές. Έστω και με λόγια δια-δικτύων
