Παραλήπτης Άγνωστος (Address Unknown) είναι ένα έργο της Kathrine Kressmann Taylor που θα έχει την ευκαιρία το θεατρικό κοινό να παρακολουθήσει από από τις 21 μέχρι τις 31 Μαΐου 2014 στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων. Η σκηνοθεσία και η μετάφραση είναι της Νάντιας Φώσκολου, η σκηνογραφία και το video design είναι Μικαέλα Λιακατά. ενω Στην παράσταση παίζουν οι ηθοποιοί, Δημήτρης Αγαρτζίδης, Αλμπέρτο Φάις
Τετάρτη 21, Πέμπτη 22, Παρασκευή 23, Σάββατο 24, Πέμπτη 29, Παρασκευή 30 στις 21 :00 || Σάββατο 31 Μαΐου στις 19:00 και στις 21:30
Περίληψη
Σαν Φρανσίσκο (ΗΠΑ) / Μόναχο (Γερμανία), 1932
Μέσα από την αλληλογραφία δύο αδελφικών φίλων, επιτυχημένων μεταναστών στην Αμερική, ο ένας εκ των οποίων αποφασίζει να επιστρέψει στη Γερμανία, το έργο αιχμαλωτίζει μια φιλία — και την ανθρωπότητα ολόκληρη — σε μια στιγμή ιστορικής μεταμόρφωσης.
Καθώς ο Χίτλερ αναρριχάται στην εξουσία, η σχέση των δύο φίλων φθίνει ανεπανόρθωτα και καταλήγει στην προδοσία.
Παρακολουθώντας με κομμένη την ανάσα μια κλασική ιστορία προδοσίας και εκδίκησης, δομημένη με κινηματογραφικό σασπένς, η παράσταση διερευνά το ζήτημα της προσωπικής ευθύνης σε περιόδους κρίσεων.
Σύντομη ιστορία του κειμένου
Κλασική νουβέλα δι’ αλληλογραφίας, αιχμηρό, λιτό και προφητικό κείμενο για τις απαρχές του Τρίτου Ράιχ, την άνοδο του ναζισμού, τη διείσδυση της εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας στις συνειδήσεις, η νουβέλα Παραλήπτης άγνωστος (Address Unknown), πρώτο βιβλίο της αμερικανίδας συγγραφέως Kathrine Kressmann Taylor, γράφτηκε και δημοσιεύτηκε το 1938 στις Ηνωμένες Πολιτείες, ένα χρόνο πριν από το ξέσπασμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Κυκλοφόρησε πρώτα ως short story σε ένα αμερικάνικο περιοδικό και αναδημοσιεύτηκε γρήγορα από το Reader’s Digest σε μορφή βιβλίου. Οι πωλήσεις ξεπέρασαν τα 50.000 αντίτυπα και το κείμενο απαγορεύτηκε αμέσως στη Γερμανία.
Η νουβέλα έπεσε ύστερα σε μια σχετική λήθη, μέχρι τη δεύτερή της αναδημοσίευση, το 1995, με αφορμή την 50η επέτειο της απελευθέρωσης των στρατοπέδων συγκέντρωσης, ένα χρόνο πριν από το θάνατο της Kathrine Kressmann Taylor.
Η συγγραφέας Kathrine Kressmann Taylor (1903-1996)
Η Kathrine Kressmann γεννήθηκε το 1903 στο Πόρτλαντ της Πολιτείας Όρεγκον. Αφού αποφοίτησε από το University of Oregon, μετακόμισε στο Σαν Φρανσίσκο, όπου εργάστηκε στον χώρο της διαφήμισης. Το 1928, η Kathrine Kressmann παντρεύτηκε τον Elliott Taylor, ιδιοκτήτη διαφημιστικής εταιρείας. Δέκα χρόνια αργότερα, το ζευγάρι μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου δημοσιεύτηκε το Address Unknown. Τόσο ο εκδότης όσο και ο σύζυγός της θεώρησαν ότι η νουβέλα ήταν «πολύ δυνατή για να εμφανιστεί ως υπογεγραμμένη από γυναίκα», και δημοσίευσαν το έργο με την υπογραφή Kressmann Taylor, αφαιρώντας το μικρό όνομα της Kathrine — η οποία επρόκειτο να κρατήσει σε όλη της την καριέρα το νέο αυτό ονοματεπώνυμο. Η στηλίτευση του ναζισμού αποτελεί το θέμα και του επόμενου βιβλίου της Taylor, Until That Day (1942). Το 1947, η συγγραφέας άρχισε να διδάσκει δημοσιογραφία και δημιουργική γραφή στο Gettysburg College της Πενσυλβανία.
Το 1995, όταν η Taylor ήταν 91 ετών, το Address Unknown επανεκδόθηκε και έγινε πλέον διεθνές best-seller, χαρίζοντάς της έναν νέο γύρο αναγνώρισης. Πέθανε το 1996, έχοντας περάσει τον τελευταίο χρόνο της ζωής της δίνοντας συνεντεύξεις και υπογράφοντας αντίτυπα του βιβλίου της.
« Αγαπητέ Max… », « Αγαπητέ Martin… »
Ποιος είναι αυτός ο Αδόλφος Χίτλερ που δείχνει να αναρριχάται προς την εξουσία στη Γερμανία ; Δεν μου αρέσουν όσα διαβάζω γι’ αυτόν…
(21 Ιανουαρίου 1933)
Η νουβέλα Παραλήπτης Άγνωστος αποτελείται από 19 επιστολές που ανταλλάσσουν δύο φίλοι, ο Martin Schulse, 40 ετών, Γερμανός, παντρεμένος, πατέρας τριών παιδιών, και ο Max Eisenstein, 40 ετών, εργένης, πολιτογραφημένος Αμερικάνος εβραϊκής καταγωγής.
Χρόνια συνέταιροι, έχοντας ιδρύσει και διευθύνει μαζί μια γκαλερί έργων τέχνης στο San Francisco, ο Max και ο Martin χωρίζουν εν μέρει όταν, το 1932, ο Martin αποφασίζει να επιστρέψει στο Μόναχο με την οικογένειά του.
Από τις 12 Νοεμβρίου του 1932 μέχρι τις 18 Μαρτίου του 1934, οι δύο φίλοι, χωρισμένοι από έναν ωκεανό, αλληλογραφούν τακτικά. Ο Max μιλάει για τη μοναξιά του, για τις δουλειές της γκαλερί, και πληροφορείται από τον φίλο του για τις εξελίξεις στην Ευρώπη. Ο Martin, με τη σειρά του, διηγείται την εγκατάσταση και την καινούργια του ζωή σε μια Γερμανία διαλυμένη από την οικονομική κρίση, μια Γερμανία που δυσκολεύτηκε να αναγνωρίσει κατά την επιστροφή του.
Είναι οι τελευταίοι μήνες της πρωθυπουργίας Hindenburg ˙ η Δημοκρατία της Βαϊμάρης ρίχνει τα τελευταία της φώτα, αλλά κανείς δεν παίρνει ακόμη στα σοβαρά τους λόγους ενός άσημου φανατικού ονόματι Hitler.
Καθώς η μια επιστολή διαδέχεται την άλλη, ένα απειλητικό βουητό αρχίζει να σκιάζει την αλληλογραφία των δύο φίλων.
Οι πολιτικές ισορροπίες αλλάζουν ξαφνικά τον Μάρτιο του 1933 και ο Eisenstein διαπιστώνει πως ο καρδιακός του φίλος, υπό την επιρροή μιας ναζιστικής ιδεολογίας που κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος, έχει αρχίσει να υιοθετεί τις αντιλήψεις του καινούργιου καθεστώτος.
Μήπως πρόκειται όμως για μια προσποίηση, στην οποία προβαίνει ο Martin με στόχο να ξεγελάσει τη λογοκρισία του Τρίτου Ράιχ;
Η απορία αυτή λύνεται όταν ο Max ζητάει από τον Martin να παράσχει άσυλο και προστασία στη μικρή του αδερφή, τη Griselle, ανερχόμενη ηθοποιό στη Βιέννη, η οποία βρίσκεται, μετά από τη θέσπιση των νόμων που απαγορεύουν στους Εβραίους την άσκηση ορισμένων επαγγελμάτων, υπό τη διαρκή απειλή μιας σύλληψης.
Έγραψαν για το κείμενο :
« Το σύγχρονο αυτό διήγημα είναι κυριολεκτικά τέλειο. Πρόκειται για το πιο αποτελεσματικό κατηγορώ εναντίον του ναζισμού που έχει γίνει ποτέ σε έργο μυθοπλασίας. »
[« The New York Times Book Review »]
« Καθώς εξαπλώνεται η ναζιστική ιδεολογία, και μαζί της ο ενθουσιασμός του Martin γι’ αυτήν, η φιλία διαβρώνεται και η ίδια η αλληλογραφία απειλείται. Δεν μπορώ να αποκαλύψω αυτό που ακολουθεί, παρά μόνο λέγοντας ότι η ανατροπή (coup de théâtre) στην οποία προβαίνει η Taylor στο τέλος δεν είναι μόνο λαμπρή —εγγράφοντας τις ίδιες τις επιστολές μέσα στην πλοκή — αλλά φέρνει την απόδειξη, κατά μια διττή έννοια, του τρόπου με τον οποίο οι γραμμένες λέξεις μπόρεσαν να αποτελέσουν ένα αποτελεσματικό όπλο κατά της εξουσίας των Ναζί. »
[Anne Karpf, « The Guardian », 13 Ιουνίου 2002]
« Έργο μυθοπλασίας, [Παραλήπτης άγνωστος] αποτελείται από την αλληλογραφία που ανταλλάσσουν ανάμεσα στο 1932 και το 1934 δύο φίλοι, συνέταιροι σε μια γκαλερί έργων τέχνης του San Francisco : ο Max Eisenstein, Εβραίος του οποίου η αδερφή προσπαθεί να κάνει καριέρα ως ηθοποιός στη Βιέννη και ο Martin Schulse, γερμανικής καταγωγής, που επιλέγει να επιστρέψει στο Μόναχο της Γερμανίας. Φαίνεται πως η συγγραφέας εμπνεύστηκε την αρχική ιδέα του διηγήματος από κάποιες αυθεντικές επιστολές. Το διήγημα γνώρισε από τη δημοσίευση του στο «Story Magazine» εξαιρετική επιτυχία. Το «Reader’s Digest» το αναδημοσίευσε υπό μια συμπυκνωμένη μορφή. Έγινε από τότε ένα είδος ανεξακρίβωτου λογοτεχνικού ιπτάμενου αντικείμενου, ένα είδος κρυφού αριστουργήματος. »
[Frédéric Vitoux « Le Nouvel Observateur »]
« Το καθαρό και αιχμηρό του ύφος, από το οποίο αναδύεται μια κρυμμένη τρυφερότητα, δίνει σ’ αυτό το προφητικό κείμενο μια δαιμονική δύναμη. Τελειώνοντας την ανάγνωσή του, μία μόνο επιθυμία διακατέχει τον αναγνώστη : να μοιραστεί την ανακάλυψη αυτή με άλλους. Με όλους. Γρήγορα. »
[Martine Laval, « Télérama »]
Βιογραφικά των συντελεστών
Νάντια Φώσκολου
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και στη Νέα Υόρκη. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Columbia, όπου έκανε τριετές επαγγελματικό μεταπτυχιακό στη Σκηνοθεσία Θεάτρου με υποτροφία του Κληροδοτήματος Μινωτή και του Ιδρύματος Fulbright. Είναι αριστούχος απόφοιτος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάτοχος Μεταπτυχιακού Τίτλου (DEA) Θεατρολογίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης και απόφοιτος της Δραματικής Σχολής ‘Florent’ (Παρίσι).
Τον Αύγουστο του 2013 σκηνοθέτησε το έργο Peninsula του Nathan Wright στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Fringe της Νέας Υόρκης. Η παράσταση τιμήθηκε με το βραβείο Παράστασης Συνόλου (Outstanding Ensemble) και επελέγη για τα Fringe Encores: peninsulatheplay.com
Το 2013, παρουσίασε την παράσταση Καλοκαίρι στα Σώματα με τη Γιασεμί Κηλαηδόνη (κείμενα Σωτήρη Δημητρίου) στο Θέατρο Μεταξουργείο (επαναλήφθηκε τη σαιζόν 2013-14), ενώ την άνοιξη του 2013 είχε σκηνοθετήσει το Lake Full of Iron; Sky Full of Hope, πάλι του Nathan Wright, στο Manhattan Repertory Theatre της Νέας Υόρκης. Το 2011 σκηνοθέτησε το Ρωμαίος και Ιουλιέττα στο Θέατρο Θησείον (συνεχίστηκε το 2012-13 για δεύτερη χρονιά). Το 2008, σκηνοθέτησε σε sold-out πρεμιέρα στο Baryshnikov Arts Center το Opus D’Amour της Anna Forsythe.
Στη Νέα Υόρκη έχει επίσης σκηνοθετήσει τις παραστάσεις Ψύλλοι στ’Αυτιά του Φεντώ, Οι Καλύτερες Προθέσεις του Μπέργκμαν, Protest του Χάβελ, Τρεις Αδελφές του Τσέχωφ, καθώς και τα σύγχρονα έργα After της Erin Browne, Naked Fish και Mission του Nathan Wright.
Στην Αθήνα: Πώς ο Προυστ μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου του Αλαίν Ντε Μποττόν (Άδειος Χώρος – Πειραματική Σκηνή Εθνικού Θεάτρου), Ταξίδι στις Κάτω Χώρες του Ζαν-Λυκ Λαγκάρς (Ομάδα Κινηματο-θέατρον), το αφήγημα του Βενεντίκτ Εροφέεφ «Μόσχα-Πετουσκί» σε θεατρική διασκευή με τίτλο Black Russian (Θέατρο Μεταξουργείο), και το έργο Γείτονας του Μάριους Ιβασκεβίσιους σε μορφή αναλογίου για το Εθνικό Θέατρο.
Έχει εργαστεί ως συντονίστρια χώρων στον καλλιτεχνικό οργανισμό ‘chashama’ της Νέας Υόρκης, ως ερευνήτρια στο Κέντρο Αρχαίου Δράματος «Δεσμοί», και ως βοηθός σκηνοθέτη του Γιάννη Χουβαρδά (Ιδιωτικές Ζωές του Νόελ Κάουαρντ, Αμόρε – Θέατρο του Νότου). Μεταφράζει για το θέατρο από τα αγγλικά και τα γαλλικά. Φωτογραφίες παραστάσεων: www.flickr.com
Μικαέλα Λιακατά
Γεννήθηκε στην Αθήνα τo 1982. Δουλεύει ως σκηνογράφος και video designer σε παραστάσεις θεάτρου, χορού και ταινίες μικρού μήκους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Αποφοίτησε με άριστα από τη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ, το Μεταπτυχιακό τμήμα της Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ “Χώρος-Σχεδιασμός-Πολιτισμός” και από το πρόγραμμα Master of Fine Arts, Design for Stage and Film, Tisch School of the Arts, NYU, της Νέας Υόρκης. Είναι υπότροφος των Ιδρυμάτων Αλέξανδρος Ωνάσης, Fulbright και Αττική Παράδοση. Έχει δουλέψει ως βοηθός video designer δίπλα στον video artist Tal Yarden στις παραστάσεις όπερας (σε σκην. Ivo Van Hove) Der Schatzgräber, του Franz Schreker, DeNederlandse Opera – Άμστερνταμ (2012), Macbeth του Guiseppe Verdi, Όπερα της Lyon (2012), La Clemenza di Tito, του W.A. Mozart, La Monnaie – Βρυξέλλες (2013), Brokeback Mountain, του Charles Wuorinen, Theatro Real, Μαδρίτη (2014). Έχει επίσης δουλέψει δίπλα στον Tal Yarden για τη συναυλία της παγκόσμιας οργάνωσης UNAids στο Kennedy Center, Washington DC. (2012). Στη Νέα Υόρκη σχεδίασε σκηνικά για τις παραστάσεις: Camino Real, του Tennessee Williams, σκηνοθεσία Shana Cooper (2012), Major Barbara του G.B. Shaw, σκηνοθεσία Janet Zarish (2011), Hypochondria του Kyle Jarrow, σκηνοθεσία Jimmy Maize (2011), την ταινία μικρού μήκους Yield, σκηνοθεσία Nelson Eusebio (2012), καθώς και δύο παραστάσεις χορού, σε χορογραφίες των Jenny Rocha (Rocha Dance Company) και Michael Laskaris-Claire Westby-Samuel Swanton (2010 και 2011). Στην Ελλάδα, έχει συνεργαστεί με τη θεατρική εταιρεία “Πόλις” και έχει σχεδιάσει video animation για την παράσταση O Υμπύ και η Επιτροπή της Αλήθειας, της Jane Taylor, σκηνοθεσία Ελένης Γεωργοπούλου, θέατρο Απόλλων, Σύρος, (2009). Έχει σχεδιάσει σκηνικά για την ταινία μικρού μήκους “Συντήρηση”, σε σκηνοθεσία Ιφιγένειας Δημητρίου, Νύχτες Πρεμιέρας (2013) Έχει κερδίσει πρώτο βραβείο σε έναν πανελλήνιο επαγγελματικό και έναν πανελλήνιο φοιτητικό αρχιτεκτονικό διαγωνισμό. www.mikaelaliakata.com
Δημήτρης Αγαρτζίδης
Γεννήθηκε στους Φιλιάτες Θεσπρωτίας. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης του Γιώργου Κιμούλη “Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας”και στο Εργαστήρι Φωνητικής Τέχνης του Σπύρου Σακκά. Διδάσκει υποκριτική και φωνητική- αναπνευστική αγωγή. Σκηνοθέτησε τις παραστάσεις: “Περσινή αρραβωνιαστικιά” της Ζυράννας Ζατέλη, “Τρεις αδελφές à Moscou, στη Μόσχα, to Moscow, nach Moskau!”, βασισμένη στο έργο του Άντον Πάβλοβιτς Τσέχωφ και “Παγκόσμια ιστορία της αϋπνίας” πάνω σε κείμενα του Χόρχε Λουίς Μπόρχες. Έχει συνεργαστεί, στο Εθνικό και στο ελεύθερο θέατρο, με σκηνοθέτες όπως ο Λευτέρης Βογιατζής, ο Σωτήρης Χατζάκης, η Άντζελα Μπρούσκου, ο Γιάννης Λεοντάρης, η Ιώ Βουλγαράκη, ο Αντώνης Καλογρίδης, ο Κοσμάς Φοντούκης, η Μάρθα Φριντζήλα, ο Γιώργος Κιμούλης κ.α. σε έργα Ευριπίδη, Σοφοκλή, Τσέχωφ, Σαίξπηρ, Πούσκιν, Καζαντζάκη, Τ. Ουίλιαμς, Μαριβό, Πετρουσέφσκαγια, Σιμελπφένιχ κ.α. Στον κινηματογράφο έπαιξε στην ταινία του Δημήτρη Αθανίτη «Τρεις μέρες ευτυχίας» και στην τηλεόραση στη σειρά «Μίλα μου βρώμικα» της Μυρτώς Κοντοβά. Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας Elephas tiliensis.
Αλμπέρτο Φάις
Αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών. Στο θέατρο έχει λάβει μέρος στις παραστάσεις :
Οι Δαιμονισμένοι, Μελίνα-όπου και να ταξιδέψω, Θησέας και Αριάδνη, Η μέλισσα, Οιδίπους Τύραννος, Άμλετ, Ιππείς, Κατά φαντασίαν ασθενής, Παρακαλώ ας μείνει μεταξύ μας, Πέρσες, Ξενοδοχείον ο Παράδεισος, Πολύ κακό και τίποτα, Όρνιθες, Οιδίπους – ΑντιΟιδίπους, Γυάλινος Κόσμος, Ο κύκλος με την κιμωλία, Το ημέρωμα της στρίγγλας, Ιφιγένεια εν Αυλίδι, Μιζερέρε, Νεφέλες, Φοιτηταί. Έχει συνεργαστεί με τους σκηνοθέτες Σ. Σπυράτου, Α. Ρεβή, Τσ. Γκραουζίνις, Β. Νικολαϊδη, Γ. Μπέζο, Α. Ρήγα, Κ. Ρήγο, Δ. Λιγνάδη, Θ. Μουμουλίδη, Ν. Μπράντιτς, Κ. Τσιάνο, Γ. Ιορδανίδη, Σ. Τσακίρη.
Έχει εμφανιστεί στις τηλεοπτικές σειρές Ονειροπαγίδα, Αν μ’αγαπάς, Ήρθε κι έδεσε, Η αδερφή της αδερφής της αδερφής μου, Τα χαϊδεμένα παιδιά, Γοργόνες, Ευτυχισμένοι μαζί, Τα μαχαιρώματα, Το κόκκινο δωμάτιο και στο ντοκιμαντέρ Σπύρος Λούης του Γ. Σμαραγδή.
__________________________________
Τα πνευματικά δικαιώματα του κειμένου εκπροσωπούνται από την εταιρεία / Agent : Macnaughton Lord Representation, 44 South Molton Street, London W1K 5RT
__________________________________
theatre / performance art / poetry / installation / readings / documentary / creative writing / music
Πολυχώρος Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων
Κύπρου 91Α & Σικίνου 35Α, 11361, Κυψέλη, Αθήνα
Τ: (00 30) 213 00 40 496 || Mobile: (00 30) 69.45.34.84.45
Email: info@polychorosket.gr
Site: http://polychorosket.gr/
Facebook: https://www.facebook.com/kentron.el
Twitter: https://twitter.com/TVControlCenter
Flickr: http://www.flickr.com/photos/79921428@N03/sets
YouTube: http://www.youtube.com/channel/UC0rOD1_SgjuNrkNmx59_sMg?feature=mhee
Vimeo: https://vimeo.com/user16922222/videos
Teaser: http://www.youtube.com/watch?v=74G9Da77Vxo
__________________________________
Πρόσβαση στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων: λεωφορείο (στάση Καλλιφρονά): 054, 608, 622, Α8, Β8 || τρόλεϊ (στάση Καλλιφρονά): 3, 5, 11, 13, 14 || τρόλεϊ (στάση Πλατεία Κυψέλης): 2, 4 || ΗΣΑΠ: Άγιος Νικόλαος (12 λεπτά με τα πόδια).
Χάρτης GoogleMaps:
https://plus.google.com/115399163603766834337/about?gl=fr&hl=en
