Μια από τις πιο αγαπημένες Ελληνίδες συγγραφείς των παιδιών και των εφήβων, η πολυμεταφραμένη Άλκη Ζέη, θα αναγορευτεί σε επίτιμη διδάκτορα της Σχολής Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πατρών,
την επόμενη Τετάρτη, 13 Μαΐου. Είχε προηγηθεί, τον Οκτώβριο του 2014, η αναγόρευσή της σε επίτιμη διδάκτορα του Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ενώ την ίδια τιμή έχει αποσπάσει και από τη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου Κύπρου, το 2012.
Πρώτο της μυθιστόρημα «Το καπλάνι της βιτρίνας» (1963) το οποίο έχει εμπνευστεί από τα πρώτα παιδικά της χρόνια στη Σάμο και είναι σχεδόν αυτοβιογραφικό. Ακολουθεί μια σειρά μυθιστορημάτων για παιδιά και το 1987 κυκλοφορεί το πρώτο της βιβλίο για μεγάλους «Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα», ενώ το 2013 θα κυκλοφορήσει το επίσης αυτοβιογραφικό «Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο». «Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου», «Κοντά στις ράγιες», «Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της», είναι μερικοί ακόμα από τους τίτλους βιβλίων της που κυκλοφορούν, από τις εκδόσεις «Μεταίχμιο».
Η Άλκη Ζέη έχει μεταφράσει πολλά βιβλία από τα ιταλικά, γαλλικά και ρωσικά και έχει συμμετάσχει σε πολλά συλλογικά έργα. Έχει τιμηθεί με πλήθος βραβείων, τόσο στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό («Mildred L. Batchelder» στην Αμερική, «Acerbi» και «Άντερσεν» στην Ιταλία, Βραβείο Βιβλιοφάγων στη Γαλλία, Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας, Βραβείο Εφηβικού Μυθιστορήματος του Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και του περιοδικού Διαβάζω στην Ελλάδα), ενώ τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Το 2010 τιμήθηκε με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου της.
Με σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και στο Κινηματογραφικό Ινστιτούτο της Μόσχας, στο τμήμα σεναριογραφίας, η ζωή της Άλκης Ζέη είναι τόσο πλούσια όσο το συγγραφικό της έργο. Γεννήθηκε στην Αθήνα, παντρεύτηκε το θεατρικό συγγραφέα και σκηνοθέτη Γιώργο Σεβαστίκογλου, που πέθανε το 1991 κι έχει μαζί του δύο παιδιά. Πολιτική πρόσφυγας στη Σοβιετική Ενωση από το 1954 έως το 1964, επιστρέφει οικογενειακώς στην Ελλάδα, για να ξαναφύγουν πάλι όλοι μαζί με τον ερχομό της Χούντας το 1967, για το Παρίσι, από όπου επιστρέφουν μετά τη δικτατορία. Με το γράψιμο ασχολήθηκε από τις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου, με κείμενα για το κουκλοθέατρο. Ο Κλούβιος, ένας από τους χαρακτήρες που δημιούργησε, έγινε ήρωας του «Μπαρμπα-Μυτούση», γνωστού κουκλοθέατρου, εμπνεύστρια του οποίου ήταν η Ελένη Θεοχάρη-Περάκη.
Τον Ιανουάριο του 2015 έλαβε το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής, διάκριση που αποδίδεται από τον Πρόεδρo της Δημοκρατίας σε διαπρεπείς προσωπικότητες των τεχνών, των επιστημών και των γραμμάτων.
