της Λαμπριάνας Κυριακού
Πολλές φορές όπως ανοίγω ένα βιβλίο έτσι το κλείνω! Όταν καταλάβω από τις πρώτες σελίδες, το πώς θα εξελιχθεί η ιστορία και που θα καταλήξει, δεν έχει πια κανένα νόημα να συνεχίσω την ανάγνωση του.
Διαβάζω πολλά βιβλία, αλλά σπάνια μυθιστορήματα. Προτιμώ τα ιστορικά, τα φιλοσοφικά και αυτά που καταγράφουν ότι η ανθρωπότητα στιγματίζει.
Τον Νάσο Λαναρά τον ήξερα απλά σαν όνομα δημοσιογραφικό. Συναντηθήκαμε στα γραφεία του site. Ηρθε να δει μια παλιά του συνεργάτιδα. Τη Δήμητρα Γκουντούνα. Υπομάλης κρατούσε τρία ίδια βιβλία. Λατρεύω τη δημοσιογραφία είπε, αλλά άρχισα να μπαίνω και στα συγγραφικά μονοπάτια. Σας περιμένω στις 17 Ιουνίου στο Loukoumi στην παρουσίαση του. Δήμητρα μου θέλω να μιλήσεις για μένα….
Εμένα.. μου υπέγραψε ένα από τα τρία βιβλία και μου το χάρισε. «Κασσιανής το αμάρτημα» από τις Εκδόσεις Άνεμος. Α! ωραία λέω, μια εκδοτική που σέβεται πάντα και τον αναγνώστη αλλά και τον συγγραφέα της…. Προσεγμένο εξώφυλλο. Το γυρνάω να διαβάσω το πίσω μέρος του βιβλίου, εκεί που πάντα γράφετε περιληπτικά η ιστορία.
« Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη με πολλά μυστικά, ανομολόγητα πάθη και αφόρητη πλήξη, ζει η ορφανή, άσχημη και υπέρβαρη Κασσιανή. Η ιδιαίτερη αυτή νεαρή γυναίκα πέφτει θύμα διαπόμπευσης μέσω διαδικτύου, από έναν εραστή της περιοχής. Βαθιά ντροπιασμένη και πληγωμένη, αυτοεξορίζεται στην Αθήνα. Από την πρώτη στιγμή που μπαίνει στο τρένο της μεγάλης φυγής, αρχίζει να σχεδιάζει την εκδίκησή της.
Στο ίδιο τρένο έχει ήδη επιβιβαστεί νωρίτερα ένας Ρουμάνος λαθρομετανάστης, ο Φλορίν, με εξόχως πλούσιο και περιπετειώδες βιογραφικό. Η συνάντησή τους θα είναι μοιραία. Η πορεία προς την εκδίκηση είναι σοκαριστική. Η πρωταγωνίστρια εμπλέκεται σε ζοφερές καταστάσεις και, ταυτόχρονα, διάφορα πρόσωπα με ιδιορρυθμίες και σπάνια χαρίσματα ζητούν ζωτικό χώρο στην ιστορία της.Η αφήγηση ακροβατεί μεταξύ σοβαρού και αστείου. Δημιουργούνται σκηνές ανατριχιαστικά απρόβλεπτες και ταυτόχρονα ξεκαρδιστικές. Το παράδοξο μοιάζει φυσιολογικό, και το χιούμορ είναι θανατηφόρο. Μια εξωφρενικά αλλόκοτη ιστορία, με σταγόνες έμπνευσης από τον Τίτο Ανδρόνικο του Σαίξπηρ, τη γοτθική λογοτεχνία του Μπραμ Στόκερ και την αρχετυπική μαύρη κωμωδία.»
Λέω γι αυτό το κωμικό που πάει κόντρα στο τραγικό, ας το διαβάσω. Μέσα σε δυο μέρες το είχα τελειώσει. Μέσα από τις 176 σελίδες του, συνάντησα το χιούμορ, την αλήθεια, την τρέλα, την αμαρτία, την εκδίκηση, την τρυφερότητα και την τρέλα του Λαναρά. Είχε καιρό να διαβάσω ένα βιβλίο με τόσες εικόνες και να περάσω το κυριότερο, καλά.
Καλοτάξιδο είπα, Νάσο Λαναρά. Σαν συγγραφέας πια, μπορείς να δώσεις πολλή χιούμορ και χαλάρωση μέσα από τις σελίδες σου.
17 Ιουνίου 2015 – Loukoumi bar – Παρουσίαση βιβλίου «Κασσιανής το Αμάρτημα»:
Τετάρτη απόγευμα. Το Loukoumi bar, είχε γεμίσει από φίλους, συναδέλφους και βιβλιόφιλους που με την παρουσία τους, τίμησαν την προσπάθεια αυτή του Νάσου Λαναρά. Ανάμεσα σ αυτούς είδαμε τον σκηνοθέτη Γιώργο Παπαδόπουλου, τη Ευρυδίκη Καραμανή, την Ελντα Γεωργοπούλου, το δημοσιογράφο Βασίλη Νάτσιο, τη συγγραφέα Μαίρη Βασσάλου… Στην παρουσίαση μίλησαν η δημοσιογράφος Δήμητρα Γκουντούνα, ο βουλευτής Γιώργος Αμυράς και ο συγγραφέας Ορφέας Απέργης, ενώ διάβασαν αποσπάσματα από το βιβλίο οι ηθοποιοί, Όλγα Πολίτου, Γιώργος Κοντοπόδης και η Δώρα Βαρδαξή.
Ο Γιωργος Αμυράς λέει: «Όταν λοιπόν ο Νάσος Λαναράς μου λέει θα ήθελα να συμμετάσχεις στην παρουσίαση του βιβλίου, μου είπε διάβασε το και μετά να μου απαντήσεις. Όπως και έγινε. Το διάβασα και είπα βεβαίως θα έρθω στην παρουσίαση για τους εξής λόγους: Είναι από τους λίγους δυστυχώς συγγραφείς που οι ήρωες του δεν μιλάνε όλοι με τον ίδιο λόγο. Στα περισσότερα βιβλία βλέπουμε είτε αναλφάβητος είναι ακαδημαϊκός έχουν την ίδια εκφορά του λόγου. Εδώ αλλιώς μιλάει η Κασσιανή, αλλιώς ο Φλορίν, αλλιώς η Φωφώ. Αυτό για το Λαναρά είναι μια σημαντική αρετή. Επίσης όταν διαβάζεις την ιστορία είναι σαν να βλέπεις ταινία. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Σου δίνει μονίμως εικόνες.»
Λίγο αργότερα το λόγο πήρε η Δήμητρα Γκουντούνα « Ο Θανάσης Λαναράς είναι εξαίσια… ανατρεπτικός. Στα κείμενα του, στη δουλειά του στη ζωή του… Να φανταστείτε λοιδορεί τόσο τον εαυτό του που σαν αρχή ενός κεφαλαίου στην Κασσιανή έχει γράψει τη ρήση του Όσκαρ Ουάιλντ ‘’ είμαι τόσο έξυπνος ..που μερικές φορές δεν καταλαβαίνω ούτε λέξη από αυτά που λέω…’’Αυτοσαρκάζεται ο Λαναράς, μ’ εκείνο το πικρό χιούμορ του σχολιαστή σ΄ ένα επιθετικό και πολλές φορές ελευθεριάζον ‘’μετα μπητ’’ ύφος, έτσι που πολλοί από εμάς να θεωρούμε ότι όταν θα διαβάζεται μετά από καιρό.. οι νεότεροι θ΄ αναζητούν στο βιογραφικό του τον ροκ τούτο συγγραφέα να κρατάει στην αγκαλιά του το φεγγάρι τρέχοντας πάνω σε μια μοτοσυκλέτα.
Τον γνώρισα ως αρχισυντάκτη σε ένα ιδιωτικό κανάλι – στον Alpha – με σκηνοθέτη το Γιώργο Παπαδόπουλο. Μας χρυσοπλήρωναν είναι η αλήθεια ,αλλά ο Λαναράς- εγώ διηύθυνα την εκπομπή- μου λέει πριν την σύσκεψη, Δήμητρα μου κάνουμε ένα τσακωμό γιατί θέλω να την κάνω…Διαφωνούμε λοιπόν στη σύσκεψη και μου λέει εγώ φεύγω…να φύγεις του λέω.. σε λίγη ώρα συναντηθήκαμε σ΄ ένα ουζερί και μες τα γέλια και στην κριτική ,του λέω μα Νάσο μου γιατί ήθελες να φύγεις; Για να είμαι ελεύθερος μου απάντησε…
Ξανασυναντηθήκαμε σ΄ άλλη δουλειά 43 εκπομπές την εβδομάδα κι μ΄ άλλους φυσικά συναδέλφους…και εκεί που νόμιζες ότι το πάθος του είναι η δημοσιογραφία τον συναντώ στο δρόμο της συγγραφής ‘’με τις 50 νευρώσεις των Φαγκρί’’ να μου μιλάει με το ίδιο πάθος για τούτη την πορεία. Και έτσι φτάσαμε στης Κασσιανής το αμάρτημα .Ένα ζωντανό γραπτό με αντιφάσεις ,ένα ρεπορτάζ καλυμμένο από την αχαλίνωτη φαντασία του και για να μην γίνει ο μαρτυριάρης του χωριού ξεσπαθώνει με το ανατρεπτικό του χιούμορ, περιγράφει καταστάσεις και χαρακτήρες πέρα από κάθε πραγματικότητα και αλήθεια. Ένα χειρόγραφο όμως πέρα για πέρα αληθινό. καλοτάξιδο κι αυτό σου το βιβλίο Θανάση… Όσο για την πολιτική πρόσεχε μη σε πάρει το ποτάμι…»
Ο Νάσος Λαναράς, τελευταίος είπε για το βιβλίο του: «Δυο χρόνια πριν έπεσε στα χέρια μου μια τραγωδία του Σαίξπηρ « Ο Τίτος Ανδρόνικος». Είναι μια μακάβρια ιστορία που περιγράφει μια σκευωρία. Σ αυτήν την ιστορία ο Τιτος Ανδρόνικος εκδικείται με έναν ακραίο τρόπο. Λοιπόν εγω από αυτό εμπνεύστηκα και έγραψα το τελευταίο κεφάλαιο της Κασσιανής. Όσοι με γνωρίζουν ξέρουν ότι ειμαι ανάποδος άνθρωπος και λειτουργό λίγο αντιθέτως. Το πρώτο πράγμα που έγραψα ήταν η τελευταία παράγραφος της Κασσιανής. Μια ακραία εκδίκηση, σύγχρονη όμως. Προσπάθησα να δημιουργήσω όλο το μύθο του ου βιβλίου όλο στο τέλος.. ένα τέλος τέτοιο θα μπορούσε να ‘ηταν μια αστεία ιστορία. Όμως μια τέτοια ιστορία ήθελα να είναι καταλήξει σε μια σοβαρή ιστορία και μάλιστα να εμπλέκεται σε μια δευτερεύουσα ιστορία, εξίσου σοβαρή. Αυτή τη σοβαροφάνεια εν τέλει εγω ήθελα να την κάνω κωμική. Πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό; Θα μπορούσε να γίνει μια μαύρη κωμωδία.»
Ανάλυση του βιβλίου αλλά και του χαρακτήρα του Νάσου Λαναρά σκιαγράφησε ο
συγγραφέας Ορφέας Απέργης.
