της Λαμπριάνας Κυριακού
Ανατρεπτικός όπως πάντα ο Πέτρος Τατσόπουλος, τραβάει ακόμα μια φορά τα βλέμματα, όχι με τις δηλώσεις του, αλλά με την κυκλοφορία του νέου του βιβλίου “Γκαγκαριν” Ο κόσμος από Χαμηλά, από τις εκδόσεις Οξυ.
Ένας πρώην βουλευτής και νυν συγγραφέας που έρχεται με το νέο του αυτό, μη φανταστικό μυθιστόρημα, να δείξει από τη δική του οπτική γωνιά, γεγονότα και καταστάσεις που κάποτε δημιούργησαν πάταγο αλλά και γεγονότα που γράφτηκαν στις σελίδες της ιστορίας.
Ο συγγραφέας αρχίζει το βιβλίο του από το 1963, όταν ο Γιούρι Αλεξέγεβιτς Γκαγκάριν ο πρώτος κοσμοναύτης στην ιστορία της ανθρωπότητας, έρχεται στην Αθήνα τον Φεβρουάριο του 1962 για να διαβεβαιώσει τους Έλληνες ότι ο Νικίτα Χρουστσόφ, παρά τις αντίθετες δηλώσεις του, δεν σκοπεύει να βομβαρδίσει την Ακρόπολη. Έπειτα κάνει μια αναδρομή στην μεταπολεμική Ελλάδα, μιλάει για τη σχέση του Γιώργου Οικονομίδη με την Χούντα, ενός σημαντικού ανθρώπου που γέννησε την ελληνική ραδιοφωνία. Μεταπηδά από τον ελληνικό κινηματογράφο και το πώς ο κόσμος ταύτιζε τους ηθοποιούς με το ρόλο τους. Όπως λόγω χάρη με τον ηθοποιό Αρτέμη Μάτσα, που χαρακτηρίστηκε από τον κόσμο ως καταδότης, ρόλος που ερμήνευε σε πολλές ταινίες μετά την Κατοχή στην Ελλάδα.
Φτάνει στον Μάνο Χατζιδάκι που προσπαθεί να βάλει το ρεμπέτικο στο αστικό κάδρο, σε μια εποχή που αυτό το είδος τραγουδιού, δεν ήταν αποδεκτό ούτε από την αριστερά αλλά ούτε από τη δεξιά. Αναφέρετε στην πολυσυζητημένη συνέντευξη του Χατζιδάκι στο τρίτο πρόγραμμα, που είχε καλεσμένο το Γιάννη Φλωρινιώτη και αναφέρει τις αντιδράσεις του Άκη Δαβαράκη, αλλά αφήνει και υπόνοιες για τον Βασίλη Λέκκα. και φτάνει στο Gagarin 205 το μαγαζί του σκηνοθέτη Νίκου Τριανταφυλλίδη.
Απόλυτα ταυτισμένος ο Πέτρος Τατσόπουλος με τον κοσμοναύτη, εξηγεί πώς έφτασε στην συγγραφή αυτού του βιβλίου. «Ένας ανθρώπους που αυτό το βιβλίο οφείλει πολλά είναι η Μαρίνα Δανέζη η τελευταία σύντροφος του Νίκου Τριανταφυλλίδη. Ειδικά για το τέλος του βιβλίου. Χωρίς την Μαρίνα, το βιβλίο αυτό θα ήταν μετέωρο. Ήθελα να γράψω αυτό το βιβλίο ως ένα σίκουελ της καλοσύνης των ξένων. Αλλά ως ένα σίκουελ μυθιστορηματικό. Όπως και το Gagarin 205 είναι ένα non fiction novel. Δεν έχει μύθο. Είναι πραγματικό. Αλλά τι είχα σκεφτεί στο μυθιστόρημα που δεν έγραψα. Ήθελα να ασχοληθώ με το χώρο του πορνό με ένα ιδιότυπο τρόπο. Οδηγούμενος στην ιστορία του Κώστα Γκουσγκούνη, προσπάθησα να βρω ανθρώπους που τον ξέραν και έτσι με οδήγησε ο δρόμος στον Νίκο Τριανταφυλλίδη. Γύρω στο 2009, το συναντώ και του εξηγώ τι θέλω να κάνω και εκεί ενώ ο Νίκος μου μιλάει για τον Κώστα, ταυτόχρονα μου μιλάει και για το Gagarin. Και εκεί ανακαλύπτω ξαφνικά ένα κόσμο απέναντι στον οποίο η δικιά μου φαντασία δεν έπιανε ούτε το ένα δέκατο κοντά στις ιστορίες που έχουν ζήσει αυτοί οι άνθρωποι. Και σκέφτηκα ότι η μυθοπλασία η δική μου δεν μπορούσε να προσπεράσει την ιστορία. Εκεί γίνεται η στροφή και αποφασίζω ότι δεν θα γράψω μυθιστόρημα αλλά θα γράψω ένα μη φανταστικό βιβλίο όπου πια το επίκεντρο δεν θα είναι χώρος του πορνό, – θα είναι ένας μέρος – αλλά θα είναι ο χώρος του Γκαγκάριν. Θα είναι ο χώρος του μαγαζιού. Θα είναι όπως γράφει και η Μαρίνα στο βιβλίο, ο Νίκος ένωνε κόσμους. Αυτό έκανα κι εγω. Σε αυτό το βιβλίο ενώνω κόσμους.”
Έτσι έσμιξαν οι σκέψεις του Πέτρου και του Νίκου. Έτσι γράφτηκε και αυτό το βιβλίο “Γκαγκαριν” Ο κόσμος από Χαμηλά, που παρουσιάστηκε το βράδυ της Δευτέρας στο Puplic Συντάγματος.
Έτσι βρέθηκαν να μιλήσουν για το βιβλίο ο Ιάσωνας Τριανταφυλλίδης, η Μαρίνα Δανέλη, αλλά και η Ζωή Λάσκαρη που συμμετείχε στην παρουσίαση μέσω βίντεο.
‘Ενα βίντεο που αποκαλύπτει πολλά από το βιβλίο του Πέτρου Τατσόπουλου…
{youtube}0clgFN4iYNQ{/youtube}
{youtube}xSsuWoacQjg{/youtube}
