Η οικονομική κρίση και τα χρέη προηγούμενων ετών απειλούν σοβαρά το Ελληνικό Ιδρυμα Πολιτισμού ακριβώς στο 20ό έτος της ηλικίας του.
Το Διοικητικό του Συμβούλιο, με πρόεδρο τον καθηγητή Γ. Μπαμπινιώτη και μέλη προσωπικότητες από τον χώρο του πνεύματος και του πολιτισμού, απειλούν με παραίτηση στη σημερινή συνεδρίαση αν δεν βρεθεί λύση στο οικονομικό αδιέξοδο.
Το ΕΙΠ όμως έχει πάρει από το ΥΠΠΟΤ το 77% περίπου του ετήσιου προϋπολογισμού του για το 2011, δηλαδή 1,385 εκ. ευρώ από 1,805 εκ. ευρώ, ενώ σε άλλους εποπτευόμενους οργανισμούς έχει εκταμιευτεί πολύ μικρότερο ποσοστό.
Ο κ. Μπαμπινιώτης με δήλωσή του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο λέει ότι το ΕΙΠ χρειάζεται προϋπολογισμό 2,5 εκ. ευρώ, προκειμένου να λειτουργήσει στοιχειωδώς. Τα χρήματα, συνεχίζει, που έχουν εκταμιευτεί δεν επαρκούν, δεδομένου και του χρέους των 300.000 ευρώ περίπου που έχουν συσσωρευτεί από προηγούμενα έτη.
Ωστόσο, το πρόβλημα μάλλον είναι βαθύτερο και αφορά τον ρόλο που παίζει και καλείται να παίξει το ΕΙΠ, η αποστολή του οποίου όταν ιδρύθηκε το 1992 ήταν η προβολή του ελληνικού πολιτισμού και η διάδοση της ελληνικής γλώσσας σε όλο τον κόσμο. Σύμφωνα με πηγές του ΥΠΠΟΤ, στην πολιτική ηγεσία του υπάρχει σοβαρός προβληματισμός ως προς τον ρόλο και την αποστολή του ΕΙΠ σήμερα και σκέψεις για την αναδιάρθρωσή του.
Υπέρογκο ενοίκιο
Δεν είναι πρώτη φορά που το ΕΙΠ περνά κρίση. Η τωρινή ήρθε στο φως με την πρόσφατη (26 Ιανουαρίου) συνεδρίαση της Επιτροπής Μορφωτικών και Πολιτιστικών Υποθέσεων της Βουλής, όταν παρόντος του κ. Μπαμπινιώτη συζητήθηκε το θέμα του δραστήριου κατά τα άλλα Παραρτήματός του στο Βερολίνο και των οικονομικών προβλημάτων που αυτό αντιμετωπίζει, μεταξύ των οποίων το υπέρογκο ενοίκιο των 10.000 ευρώ.
Εκτός από το Βερολίνο, το ΕΙΠ διατηρεί ακόμη τα Παραρτήματα στην Οδησσό και την Αλεξάνδρεια (εκείνα σε Νέα Υόρκη, Παρίσι και Λονδίνο έχουν κλείσει προ πολλού). Επίσης, σε Βιέννη, Βρυξέλλες, Λονδίνο και Ουάσιγκτον λειτουργούν Γραφεία Εκπροσώπων, ενώ κατά το διάστημα 2007-2009 ιδρύθηκαν Εστίες Ελληνικού Πολιτισμού σε Τεργέστη, Βελιγράδι, Βουκουρέστι, Τίρανα, Σόφια και Μελβούρνη, προσφέροντας μαθήματα ελληνικής γλώσσας, οργανώνοντας πολιτιστικές εκδηλώσεις και διαθέτοντας δανειστικές βιβλιοθήκες.
