Τα ελληνικά νησιά στις αρχές του 20ού αιώνα, αλλά και το Βένετο, η Ρομάνια και το Τρεντίνο, μέσα από το αρχείο του αρχαιολόγου Τζουζέπε Γκερόλα
Η έκθεση, που θα μείνει ανοιχτή έως τις 20 Απριλίου, παρουσιάζει μια επιλογή από φωτογραφίες που τράβηξε ο Τζ. Γκερόλα κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης σταδιοδρομίας του
Σπάνιες και ανέκδοτες φωτογραφίες των αρχών του 20ού αιώνα από την Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου, από το αρχείο του Ιταλού αρχαιολόγου Τζουζέπε Γκερόλα (1877-1938), φιλοξενεί το Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Την έκθεση, με τίτλο «Giuseppe Gerola: Αρχαιολογικές διαδρομές από το Αιγαίο στη Ραβένα», διοργανώνουν το Κέντρο Βυζαντινών Ερευνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με το Τμήμα Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Μπολόνια.
Η έκθεση, που θα μείνει ανοιχτή έως τις 20 Απριλίου, παρουσιάζει μια επιλογή από σπάνιες και ανέκδοτες φωτογραφίες – ανάμεσα στις πολυάριθμες που τράβηξε ο Τζ. Γκερόλα κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης σταδιοδρομίας του, από την Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου έως την ιδιαίτερη πατρίδα του, το Βένετο, καθώς και τη Ρομάνια και το Τρεντίνο. Πρόκειται για μια απόδοση τιμής στο έργο αυτού του σημαντικού μελετητή, παράλληλα όμως απηχεί τα ερευνητικά ενδιαφέροντα και τον επιστημονικό προσανατολισμό του τμήματος Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Μπολόνια, το οποίο έχει αναπτύξει εδώ και χρόνια ανασκαφικές και ερευνητικές δραστηριότητες στα μέρη όπου έδρασε ο Γκερόλα, στην Κρήτη (Γόρτυνα, Μητρόπολη) και στην Κω (Αγιος Γαβριήλ, Δυτικές Θέρμες).
Η αναδρομή στην προσωπική και επαγγελματική ιστορία του Γκερόλα αποτελεί ένα ταξίδι στη Μεσόγειο και στον ευρωπαϊκό πολιτισμό των αρχών του 20ού αιώνα. Η έντονη, συχνά πρωτοποριακή, δράση αυτού του σπουδαίου μελετητή διακρίνεται από πνεύμα πάθους για τις ιστορικές και αρχαιολογικές έρευνες, από το έντονο ενδιαφέρον για τον δυτικό Μεσαίωνα και, κυρίως, την αγάπη του για την ανατολική Μεσόγειο και τον Βυζαντινό πολιτισμό.
Τη διετία 1900-1902 ασχολήθηκε συστηματικά με την καταγραφή και τη μελέτη των βενετικών μνημειακών κατάλοιπων στην Κρήτη, ενώ το 1912, με ανάθεση του ιταλικού υπουργείου Παιδείας, κατέγραψε τα μεσαιωνικά μνημεία των Δωδεκανήσων.
Τα ποικίλα ενδιαφέροντά του αντανακλώνται σε μια πραγματικά ογκώδη βιβλιογραφική παραγωγή, που συνοδευόταν πάντοτε από αξιοσημείωτο αριθμό φωτογραφιών, που χρησιμοποιούνταν ως πολύτιμα εργαλεία τεκμηρίωσης.
