Έναν μεγάλο βωμό, με τετράγωνη εστία και δύο ορθογώνιες θήκες μπροστά, σε διάταξη μοναδική για τα ελληνικά δεδομένα, που χρονολογείται στο τέλος της μυκηναϊκής περιόδου τον 13ο π.Χ. αιώνα,
αποκάλυψε η αρχαιολογική σκαπάνη στον παραθαλάσσιο οικισμό Πευκάκια, κοντά στο λιμάνι της αρχαίας Ιωλκού, στη Μαγνησία.
Το πλήθος των αγγείων, κάποια από τα οποία χρησιμοποιούνταν ως? δοσομετρητές, δείχνει ότι στον χώρο διοργανώνονταν μεγάλα συμπόσια με κατανάλωση φαγητού και ποτού, προς τιμήν του βασιλιά.
Δίπλα ακριβώς υπήρχε ο βωμός και το συμπόσιο ολοκληρωνόταν με προσφορά προς τις θεότητες. Μπροστά από την εστία του βωμού, που ήταν καλυμμένη από παχύ στρώμα στάχτης, βρέθηκαν δύο ορθογώνιες θήκες, δύο κτίσματα δηλαδή σαν τάφοι, χωρίς πυθμένα, στα οποία εντοπίστηκε πλήθος καμένων αγγείων και οστών ζώων.
«Ολο το υλικό της ανασκαφής ανήκει στη φάση ακμής του ανακτορικού, μυκηναϊκού πολιτισμού. Τα ευρήματα είναι πολύ σημαντικά. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται καμένα οστά ζώων, αγγεία μέτρησης και μεταφοράς υγρών, πολλές οινοχόες, κύλικες, λεκανίδια, πολλά μαγειρικά σκεύη, αποθηκευτικοί πίθοι. Βρέθηκαν επίσης πήλινοι λουτήρες, ψευδόστομοι αμφορείς που συνδέονται με τον εξαγνισμό και τον καθαρισμό του σώματος με αρωματικά έλαια, σκυφοειδείς κρατήρες αλλά και πύραυνα που εκτός από τη μεταφορά κάρβουνου μπορεί να χρησιμοποιούνταν για καύση θυμιάματος ή αρωμάτων. Ολα αυτά υποστηρίζουν την τέλεση συμποσίων, ενώ στο τέλος του 13ου, αρχές του 12ου π.Χ. αιώνα ο οικισμός εγκαταλείφθηκε απότομα, βίαια και δεν κατοικήθηκε ποτέ ξανά, όπως συνέβη με όλα τα ανακτορικά κέντρα της μυκηναϊκής περιόδου», είπε στο «Εθνος» η προϊσταμένη της ΙΕ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και επικεφαλής της ανασκαφής, Ανθή Μπάτζιου-Ευσταθίου.
Συνέδριο
Το εξαιρετικά ενδιαφέρον αρχαιολογικό εύρημα παρουσιάστηκε κατά το πρόσφατο 4ο Συνέδριο για το Αρχαιολογικό Εργο στη Θεσσαλία και στη Στερεά Ελλάδα που έγινε στον Βόλο, προκαλώντας τον θαυμασμό των αρχαιολόγων για τη μοναδικότητά του.
Σύμφωνα με την κ. Μπάτζιου, τα κτίρια του οικισμού που αρχίζουν να διαφαίνονται είναι πολύ σημαντικά, καθώς δεν είναι απλά μυκηναϊκές οικίες, αλλά διαπιστώνεται η ύπαρξη πρακτικών που εφαρμόζονται σε ανακτορικά κέντρα ή σε οικισμούς που εξαρτώνται από ανακτορικά κέντρα. Τα κινητά ευρήματα εντοπίστηκαν σε βάθος 1,50 έως 3 μέτρα και μαρτυρούν την ύπαρξη χώρου αποθήκευσης μαγειρικών σκευών, ενώ τα σκεύη αυτά, όπως χύτρες, χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή των φαγητών κατά την τελετή των συμποσίων.
Οσοι έπαιρναν μέρος, έφερναν ζώα, κυρίως βόδια, αιγοπρόβατα και λιγότερο χοίρους, τα έσφαζαν, κατανάλωναν το κρέας και τα οστά τα έριχναν στον βωμό ως θυσία στους θεούς. Βρέθηκε επίσης λαβή από πυρσό, όπου τοποθετούνταν ρητίνη και χρησιμοποιούνταν για τον φωτισμό του χώρου.
Η ανασκαφή διενεργείται με χρηματοδότηση του Ιδρύματος Ψύχα και του ΙΝΤΑΠ (Ινστιτούτου για την Προϊστορική Ερευνα στο Αιγαίο) και αναμένεται να συνεχιστεί ολόκληρο το 2012.
ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥ
ritzal@pegasus.gr
Πηγή: Έθνος
