Αυτός ο δίσκος, ίσως να είναι και το τελευταίο χτυποκάρδι της Ελληνικής δισκογραφίας, μιας και οι καιροί μας δεν μας επιτρέπουν πολλά και πολλά.
Η heaven music χωρίς δισταγμούς και τσιγκουνιές έφτιαξε ένα ξεχωριστό άλμπουμ γι αυτά τα τραγούδια, δίνοντας τους την πραγματική αξία που τους αξίζει, που όπως δήλωσε ο Μάκης Πουνέντης, διευθύνων Σύμβουλος της Heaven, «η Άλκηστις Πρωτοψάλτη είναι από τις ερμηνεύτριες εκτός του ότι αγαπάμε πολύ, κάνει νέες συνεργασίες, δεν διστάζει να τολμά και να πειραματίζεται με νέους ήχους. Με τη φωνή της και τα τραγούδια της, μας μεταφέρει νέες εικόνες. Ενώ τόνισε ότι η χαρά τους είναι διπλή γιατί αυτή τη φορά συνεργάζεται με μια μοναδική στο είδος της μουσικοσυνθέτρια της Ευανθία Ρεμπούτσικα».
Ο δίσκος αποτελείται από 12 τραγούδια τα οποία δημιουργήθηκαν μέσα από τα αισθήματα και τον βαθύ ερωτισμό της ύπαρξης και της ζωής, πέντε μεγάλων στιχουργών: Μιχάλη Γκανά, Άρη Δαβαράκη, Ελένης Ζιώγα, Ρεβέκκας Ρούσση και Παναγιώτη Καλαντζόπουλου.
Εν αρχή, η Αλκηστις Πρωτοψάλτη και η Ευανθία Ρεμπούτσικα, παρέδωσαν τα τραγούδια τους σε τρεις διαφορετικούς ανθρώπους του χώρου, το Λάκη Λαζόπουλο, τη Λένα Αρώνη και τον Ζωγράφο Παύλο Σάμιο, για να πουν την γνώμη τους να εκφράσουν τα συναισθήματα τους από το άκουσμα αυτού του νέου δίσκου.
Η Λένα Αρώνη μίλησε για τον απεριόριστο θαυμασμό που έχει και στις δυο. «Είναι δυο γυναίκες που παλεύουν σκληρά γι αυτό που αγαπούν . Ο δίσκος είναι μια δουλειά που και για τις δυο είναι κατάθεση ταλέντου και αγάπης. Θεωρώ ότι είναι μια συνάντηση πολύ σημαντική. Σίγουρα είναι από τους δίσκους που θες να τον ακούσεις πάνω από μια φορά.»
Ο Ζωγράφος Παύλος Σάμιος, μίλησε για τον δίσκο με ένα εντελώς διαφορετικό τρόπο, λέγοντας ότι η συγκίνηση ακούγοντας αυτό το δίσκο είναι πριν την λογική . «Όταν άκουσα τον δίσκο για πρώτη φορά, αμέσως το μυαλό μου πήγε στον Καβάφη. Πήγε σε ορισμένους ανθρώπους που πρέπει να έδωσαν πολλά πράγματα για να φτάσει ο δίσκος ως εδώ. Έχει μαζευτεί πολλή ενέργεια μέσα σ αυτή τη δουλειά» είπε. «Είναι κομμάτια που δεν είναι συνηθισμένα, τρυπώνουν μέσα μας και είναι τραγούδια που έχουν προσφορά στην παράδοση και κατορθώνουν να συνδυάζουν το λόγο με τη μουσική.
Ο Λάκης Λαζόπουλος με τη σειρά του, μίλησε για το δίσκο , κρατώντας το μήνυμα της Ελπίδας. Το πρώτο συναίσθημα που του βγήκε ακούγοντας για πρώτη φορά το δίσκο, είναι το αίσθημα που έχει αυτή την εποχή. Δηλαδή είπε «τα τελευταία χρόνια κωπηλατούμε με τα σχοινιά δεμένα – η βάρκα στο λιμάνι – κάνουμε κινήσεις και δεν καταλαβαίνουμε ότι είμαστε στο ίδιο σημείο. Η βάρκα λύθηκε και τώρα μπορούμε να ονειρευόμαστε και χαρά είναι όταν παρουσιάζει κανείς κάτι αληθινά ωραίο. Είναι τόσο ωραίο η καρδιά να μπορεί να ακουμπήσει στους στίχους. Η φωνή της Άλκηστις είναι διαμαντένια, είναι μια ασταμάτητη – συγκλονιστική φωνή. Στο δίσκο αυτό συναντιούνται άνθρωποι που πραγματικά υπηρετούν με συνέπεια και αγάπη και σεβασμό, αυτό που κάνουν και έρχονται αυτή την εποχή να λύσουν τα σχοινιά αυτής της βάρκας που είναι εγκλωβισμένη, σε ακούσματα με κακό ήχο. Εδώ σε αυτό τον δίσκο έχουμε ήχο – μουσική που τρέχει και χτυπάει σε αιώνες σε μνήμες σε αναμνήσεις που ακόμα και να μην τις ξέρεις, σε βάζουν σε αν μουσικό παραμύθι τόσο δυνατό”
Στη συνέχεια πήρε το λόγο η Ευανθία Ρεμπούτσικα. Με χιουμοριστικό τρόπο εξέφρασε στους παρευρισκομένους τη σχέση της με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη και την επιμονή που είχε η δεύτερη να την πείσει να κάνουν αυτό το δίσκο. Η συνάντηση της με την Άλκηστη ήταν πολύ σημαντική, γιατί της έδωσε ώθηση και δύναμη να γράψει πάλι τραγούδια.
Όπως είπε χαρακτηριστικά: Συγκινήθηκα όταν την είδα στη σκηνή του Παλλάς με τον Μάριο Φραγκούλη και εκεί κατάλαβα ότι συνάντησα το Αηδόνι της Ανατολής. Πάντα έψαχνα το αηδόνι της ανατολής και πάντα το γύρευα μακριά. Το βρήκα στην φωνή της Άλκηστης» σημειώνει η Ευανθία Ρεμπούτσικα.
« Ένα αηδόνι που περιέχει τον παλιό κόσμο του Ελληνισμού μαζί με τον δυναμισμό του σύγχρονου. Με αφορμή τη φωνή της, μουσικές μου που γεννήθηκαν μέσα σε ταινίες βρήκαν τα λόγια τους, πήραν σάρκα και οστά και γίνανε τραγούδια» Αλλά περισσότερο τους ένωσε η δικιά τους συνεργασία στη σκηνή του Παλλάς με την Παράσταση «Μπαχάρι, κανέλλα και γιορτή» είπε
Στη συνέχεια η αγαπημένη συνθέτρια μας χάρισε λίγες από τις στιγμές που έζησαν με την Άλκηστη, ετοιμάζοντας αυτό το δίσκο. Η συχνή επαφή τους εκτός του ότι τις έκανε να αγαπηθούν, περάσανε και με στιγμές γέλιου αλλά και σκληρής δουλειάς. Ευχαρίστησε τον άνδρα της Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, ο οποίος ήταν συνεχώς δίπλα τους.
Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη μίλησε για τη σχέση της με την Ευανθία Ρεμπούτσικα και το μικρό γκρουπ το οποίο είχαν στα νεανικά τους χρόνια. Μετά χώρισαν οι δρόμοι τους , η κάθε μια έκανε τα δικά της . Έπαθε ξαφνικό έρωτα όταν άκουσε τη μουσική της στην Πολίτικη Κουζίνα. «Τρελάθηκα. Ένιωσα υπερήφανη για αυτή τη γυναίκα και πάντα το ήξερα ότι θ ανοίξει τα φτερά της γιατί όσοι δεν το ξέρετε έχει πάρει παγκόσμιο βραβείο Σάουντρακ σε μια μουσική ταινία. Είναι η μοναδική στην πατρίδα μας που πήρε αυτό το βραβείο.
Συναντηθήκαμε τα είπαμε και αποφασίσαμε να συνεργαστούμε. Τα τραγούδια δημιουργήθηκαν εντελώς μέσα από την καρδιά μου – μέσα από τα δάνεια – από τις τράπεζες, μέσα από τις πτωχεύσεις και πραγματικά ήταν ένα καθαρό νερό που καθάριζε όλες τις σκοτεινές πτυχές ενός ποταμού που βιώνουμε όλοι»
Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη ευχαρίστησε τους στιχουργούς που όπως είπε την ανέχτηκαν, δίνοντας πραγματικά ότι καλύτερο είχαν η καρδιά τους. Όλοι οι συντελεστές ήπιαν νερό από την ίδια πηγή. Είχαν το ίδιο πάθος και δύναμη χωρίς να σκεφτούν την κούραση και τα ξενύχτια. Και έκλεισε το λόγο της λέγοντας ότι νιώθει περήφανη γι αυτή τη δουλειά και χαίρεται όταν κάτι ολοκληρώνεται και βγαίνει το φως.
Την παρουσία τους έδωσαν πολλοί και καλοί φίλοι των δυο γυναικών, όπως ο Στέφανος Κορκολής , Σταμάτης Κραουνάκης , Ρένος Χαραλαμπίδης, Στέλιος Διονυσίου ο οποίος συμμετέχει σε αυτό το δίσκο με το τραγούδι «Μη μου λες Συγνώμη», Κοραλία Καράντη και πολλοί άλλοι εκλεκτοί φίλοι και συνεργάτες.
Υγ :
Η Λένα Αρώνη στο τέλος της παρουσίασης είχε μια έκπληξη για της δυο κυρίες. Στην Άλκηστις χάρισε μια πορσελάνινη κούκλα γιατί όπως είπε, εντόπισε ένα παιδικό τραύμα σ αυτήν. Ωστόσο συγκινημένη μας εξιστόρησε ότι « Μικρή η Άλκηστις και φεύγοντας από την Αλεξανδρια με τους γονείς της, κρατούσε μια κούκλα την οποία εκεί στο τελωνείο της κόβουν το κεφάλι» ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε ένα παιδί.
