Lambriana

Λαμπριάνα Κυριακού

Τίποτα δεν προγραμμάτισα, από όλα όσα μου έχουν συμβεί. Ρώτησα τον εαυτό μου, τι ακριβώς είναι αυτό που αποζητά από τη δημοσιογραφία. Η απάντηση ήταν μια και αναλλοίωτη. Η συνεχόμενη συγκέντρωση πληροφοριών και η προβολή τους στον κόσμο αλλά και η ανάγκη μου να διανύσω τον μακρύ της ορίζοντα και να γνωρίσω τον πολυπράγμον χαρακτήρα της που ολοένα πληθαίνει μέσα στο χρόνο. Αυτήν την ιδέα αγάπησα. Αυτό το μεγαλείο δονούσε την ψυχή μου. Η αγάπη μου για τον άνθρωπο, με έκανε ν΄ ασχοληθώ με τα κοινωνικά θέματα. Ο σεβασμός και οι γνώσεις μου για τον πολιτισμό και τις τέχνες, με έφερε μπροστά από τις θεατρικές αίθουσες και τα μουσικά θεάματα της χώρας. Στο μαγαζί αυτό, δεν επιλέγεις εσυ το ρεπορτάζ σου, αλλά οι συνθήκες. Η δημοσιογραφία λοιπόν για μέσα, δεν είναι ούτε Social Media, ούτε η προβολή του εαυτού μας, δημοσιογραφία είναι όλα τ΄ άλλα που βρίσκονται έξω από το ΕΓΩ.

Οι Σαράντα μέρες ενός αιχμαλώτου – από την ΚΥΠΡΟ στα ΆΔΑΝΑ και την Απελευθέρωση (Μαρτυρία)

Της Λαμπριάνας Κυριακού Πάνε 40 ολόκληρα  χρόνια, από εκείνο το καλοκαίρι που οι Τούρκοι πάτησαν με τη βία το νησί της Κύπρου. Οι μνήμες ξεθωριασμένες

Διαβάστε περισσότερα »

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας προσφέρει μία καλύτερη εμπειρία.