Της Σμαράγδας Μιχαλιτσιάνου
Σε φωτιά που άναψαν έξω από το υπουργείο Οικονομικών οι Έλληνες ηθοποιοί έκαψαν τα εντάλματα του φόρου αλληλεγγύης, που κλήθηκαν να πληρώσουν. Λόγω της αυξημένης ανεργίας του κλάδου που έχει φθάσει σε ποσοστό 92%, ακόμα και καταξιωμένοι καλλιτέχνες δεν είναι σε θέση να καταβάλουν την έκτακτη εισφορά.
Την εκδήλωση διαμαρτυρίας διοργάνωσε το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών , που σύμφωνα με απόφασή του οι ηθοποιοί δεν πρόκειται να καταβάλουν κανέναν από τους έκτακτους φόρους που θα ακολουθήσουν, γιατί απλούστατα δεν αντέχει η τσέπη τους.
Πρωταγωνιστές με ιστορία στο Ελληνικό θέατρο αλλά και νεώτεροι ομότεχνοί τους εκφράζουν την άποψή τους για το θέμα στην “Avecnews” και δηλώνουν την άρνησή τους να πληρώσουν προβάλλοντας τα δικά τους γιατί, που φαίνεται να συγκλίνουν.
Η κυρία Μάρθα Βούρτση φαίνεται πού εξοργισμένη με την κατάσταση…
“Μου ήρθε περαίωση 6000 και δεν πλήρωσα. Εγώ θέλω να έρθουν να με ελέγξουνε. Χρωστάω στη Μιχαλού αλλά σε κανέναν άλλο. Πενήντα τέσσερα χρόνια τα έχω ακουμπήσει κανονικά. Που πάει αυτή πατρίδα. Δεν ξέρω που πάει. Άκουσα τον σπουδαίο Συνταγματολόγο Γιώργο Κασιμάτη, ο οποίος έλεγε, ότι είναι παράνομα όλα αυτά που έχουν υπογράψει γιατί είναι ερήμην του λαού κι αν προσφύγουμε στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια θα δικαιωθούμε…”
Ο Γρηγόρης Βαλτινός δηλώνει ρητά και κατηγορηματικά , ότι αδυνατεί να πληρώσει:
“Δεν έχω καταβάλει τους φόρους, γιατί δεν έχω τα χρήματα και πήγα στην εφορεία και τους είπα: “Δεν έχω να σας τα δώσω και αν κάποια στιγμή βρείτε να περισσεύουν κάποια χρήματα από το εισόδημά μου και μπορείτε να τα πάρετε”. Παρά την αντίρρηση κάποιων ,έτσι κι αλλιώς πιστεύω ότι όλα αυτά τα μέτρα είναι άδικα. Πιστεύω, ότι προσπαθούνε να βγάλουνε το ξύγκι από τη μύγα και βέβαια πάντα η μύγα είμαστε εμείς και η μυγοσκοτώστρα είναι το μεγάλο κεφάλαιο”.
Μία άλλη κυρία του θεάτρου μας,. Η Ελένη Γερασιμίδου είναι κάθετη:
“Τους φόρους έχουμε αποφασίσει να μην τους δίνουμε έτσι κι αλλιώς. Την απόφαση πήρε το Σωματείο μας. Μάλιστα, κάψαμε και αυτές τις ειδοποιήσεις που πήραμε για την αλληλεγγύη μπροστά στο υπουργείο Οικονομικών. Μπροστά σε άλλους ανθρώπους που ξέρω ότι πεινάνε ,μπροστά σε οικογένειες που τα παιδάκια τους πάνε στο σχολείο και λιποθυμάνε από ασιτία, εγώ ακόμα κρατώ , αλλά δεν ξέρω για πόσο. Αυτό σημαίνει, όπως κι αν είμαστε προσωπικά, αυτό πρέπει να μας αφορά και γιατί πρέπει να είμαστε αλληλέγγυοι , όπως ήταν πάντα οι Έλληνες ο ένας με τον άλλο , αλλά και γιατί η ανεργία θα χτυπήσει και τη δική μας την πόρτα μας. Έτσι κι αλλιώς πλούσια δεν ήμουν ποτέ.”
Σε απόγνωση βρίσκεται και ο Γιάννης Μποσταντζόγλου:
” Από το κακό στο χειρότερο πάμε. Οι μισθοί έχουν πέσει και πέσουν κι άλλο. Κι αυτοί συνεχίζουν να κάνουν ασκήσεις επί χάρτου. Και πως θα ζήσει ο κόσμος ; Κι εγώ δεν είμαι άνθρωπος του Κινήματος “Δε πληρώνω, δεν πληρώνω” , αλλά τελικά εκεί θα καταλήξω. Βγάζω 50 ευρώ την ημέρα και μου έρχονται χίλια φέσια. Ε, δεν πληρώνω κι εγώ. Έτρωγα και φασόλια για να είμαι εντάξει, αλλά όταν συνεχίστηκε δεν άντεξα. Κόντευα να τρελαθώ και ξαφνικά έκανα ένα κλικ. Κατέβασα ρολά που λένε. Πώς θα γίνει δηλαδή; Θα κλέψω; Θα σκοτώσω; Τι να κάνω; Σαν κι εμένα είναι ένα εκατομμύριο άνθρωποι. Ανεβάζουν το καλάθι της νοικοκυράς, ανεβάζουν τους φόρους , και σου κατεβάζουν τους μισθούς. Και θα φθάσεις να παίρνεις 500 και σου λένε πλήρωσε 5000. Κι ο κοσμάκης πώς θα πληρώσει; Η οικογένειά μου πως θα ζήσει; Ούτε φασόλια δεν θα έχουμε να φάμε στο τέλος”.
Και μια πρωταγωνίστρια μιας άλλης γενιάς, η Κατερίνα Διδασκάλου κάνει τη δική της τοποθέτηση :
“Και βέβαια δεν θα πληρώσω τον φόρο αλληλεγγύης και τους άλλους φόρους, γιατί τους θεωρώ άδικους. Όταν εγώ δεν έλαβα ποτέ επίδομα τριτεκνίας, αλλά ούτε επίδομα ανεργίας, κάτι που δικαούμην, γιατί να πληρώσω. Θεωρώ, ότι είμαι πολύ εντάξει απέναντι στην πατρίδα μου. Μέχρι σήμερα πλήρωνα πάντα όλους τους φόρους κι έκοβα πάντα δελτίο παροχής υπηρεσιών για οποιαδήποτε εργασία αναλάμβανα.”
Και από τους νεώτερους ο Γιάννης Αϊβάζης σχολιάζει:
“Θα υπακούσω στο Σωματείο μου και δεν θα πληρώσω τους φόρους. Σε αυτή τη χώρα θεωρώ, ότι τα σπασμένα άλλων τα πληρώνουν αυτοί οι οποίοι παλεύουν σκληρά για τα προς το ζην αναγκαία”.
