Το κλασικό έργο του Τζων Πρίσλεϋ «Ο Επιθεωρητής έρχεται», πρόκειται να ανεβάσει τον ερχόμενο χειμώνα στο θέατρο «ΙΛΙΣΙΑ» o Γρηγόρης Βαλτινός.
Μαζί του θα είναι ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, στο ρόλο του Επιθεωρητή, αφού στο συγκεκριμένο ανέβασμα θα επιχειρηθεί μια διαφορετική ανάγνωση του έργου, με ένα νεαρότερο πρωταγωνιστή στον ομώνυμο ρόλο. Επίσης πρωταγωνιστούν η Κερασία Σαμαρά, ο Μάνος Ζαχαράκος, ο Κώστας Βασαρδάνης, η Ευτυχία Γιακουμή και ο Στάθης Νικολαΐδης. Η παράσταση θα ανέβει σε μετάφραση-σκηνοθεσία του Γρηγόρη Βαλτινού, σκηνικά-κοστούμια του Γιάννη Μετζικώφ και φωτισμούς Μελίνας Μάσχα. Boηθός σκηνοθέτη Χαρά Μπαλτά.
Φωτογραφίες Θωμά Χρυσοχοϊδη
Παραγωγή: Θεατρικές επιχειρήσεις Δημήτρη και Θοδωρή Μαροσούλη
Για τo έργο
Τον χειμώνα του 1944, στον απόηχο των τελευταίων εχθροπραξιών του Πολέμου, ο Πρίσλεϋ γράφει το σημαντικότερο ίσως από τα έργα του «Ο Επιθεωρητής έρχεται», με σκοπό να μιλήσει σ’ έναν κόσμο που υποφέρει από τα δεινά μιας παγκόσμιας και ολέθριας σύρραξης, για το θέμα που βασανιστικά απασχολεί τον ίδιο και το θεωρεί θεμελιώδες: την ατομική ευθύνη. Το μήνυμά του είναι απλό: Δεν ζούμε μόνοι. Είμαστε μέλη μιας κοινωνίας. Είμαστε υπεύθυνοι ο ένας για τον άλλον. Είναι τόσο απλό, που μόνο ένας μεγάλος συγγραφέας, θα είχε το θάρρος να το κάνει κεντρικό θέμα του έργου του, αναδεικνύοντάς το καθαρά και απειλητικά: «αν ο άνθρωπος δεν μάθει τώρα αυτό το μάθημα, σύντομα θα έρθει ο καιρός που θα το διδαχτεί μες τη φωτιά και το αίμα και την αγωνία». Ο συγγραφέας, τοποθετεί το έργο του στο 1912, δυο χρόνια πριν την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, καθιστώντας την προφητεία του αυταπόδεικτη. Δυο μεγάλοι πόλεμοι θα ακολουθήσουν και θα επαληθεύσουν τα λεγόμενά του. Από το μέλλον, έρχεται και ο κεντρικός ήρωας του έργου, ο Επιθεωρητής, που οι μελετητές δεν διστάζουν να τον αποκαλέσουν «άγγελο από το μέλλον», αφού ο ερχομός του, η παρουσία του και η αποχώρησή του ακολουθούν την κυκλική, επαναλαμβανόμενη τροχιά του χρόνου, συνθήκη στην οποία πίστευε ο Πρίσλεϋ και ανέδειξε σχεδόν σε όλα τα έργα του: «Ο χρόνος δεν είναι γραμμικός. Αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα ταυτοχρόνως στο παρόν και το παρελθόν και υπό μια έννοια και στο μέλλον».
Ο Πρίσλεϋ, επιλέγει να μιλήσει για το θέμα της «ατομικής ευθύνης», στήνοντας σε πρώτο επίπεδο ένα αστυνομικό δράμα που ο θεατής το παρακολουθεί με ενδιαφέρον και αυξανόμενη αγωνία. Μια μεγαλοαστική οικογένεια, γιορτάζει τους αρραβώνες της κόρης και ο πατέρας Αρθουρ Μπέρλινγκ, βρίσκει την ευκαιρία να επιχειρηματολογήσει υπέρ της βεβαιότητάς του πως «κάθε άνθρωπος πρέπει να κοιτάζει τη δουλειά του και τον εαυτό του», αλλά ο ερχομός ενός επιθεωρητή της αστυνομίας που ερευνά για τον θάνατο μιας φτωχής κοπέλας, θα ανατρέψει κάθε βεβαιότητα, εκθέτοντας την ενοχή κάθε μέλους της οικογένειας απέναντι στην ίδια την κοινωνία. Η φράση του Επιθεωρητή: «Δεν ζούμε μόνοι, είμαστε μέλη ενός σώματος, είμαστε υπεύθυνοι ο ένας για τον άλλον», δίνει μια διαχρονική απάντηση στο ζήτημα της συλλογικότητας και κυρίως σ’ αυτούς που προσπάθησαν να την απαξιώσουν με αποστροφές όπως αυτή της Μάργκαρετ Θάτσερ, που σαν ένας άλλος Αρθουρ Μπέρλινγκ, είπε το 1987 σε μια συνέντευξή της: «Δεν υπάρχει αυτό το πράγμα που ονομάζουν κοινωνία. Υπάρχουν μεμονωμένα άτομα και οι οικογένειές τους».
Για τoν συγγραφέα Τζων Πρίσλεϋ
Ο Τζων Πρίσλεϋ, το μοναχοπαίδι του δάσκαλου Τζόναθαν Πρίσλεϋ και της Εμμα Χολτ, γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου του 1894, στο Μάνιγχαμ, ένα προάστιο του Μπράντφορντ. Εμεινε ορφανός από μητέρα σε ηλικία δυο χρόνων, αλλά ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε και ο Πρίσλεϋ πέρασε ευτυχισμένα παιδικά χρόνια, όπως ο ίδιος περιγράφει. Σε ηλικία 16 χρονών, βρίσκοντας το σχολείο «βαρετό», το παράτησε και έπιασε δουλειά σε μια βιοτεχνία μαλλιού. Οργανώθηκε στο Εργατικό Κόμμα και άρχισε να γράφει άρθρα για εβδομαδιαία εφημερίδα του Μπράντφορντ. Στην έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, κατατάχθηκε στον Βρετανικό Στρατό, στάλθηκε στη Γαλλία, στην πρώτη γραμμή του πολέμου. Το 1917 τραυματίστηκε και γύρισε πίσω στη Βρετανία για έξι μήνες, ενώ στη συνέχεια επέστρεψε και πάλι να πολεμήσει στο Δυτικό Μέτωπο. Οι εμπειρίες του από τον πόλεμο ήταν πολλές και καταλυτικές και ποτέ δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τη φρίκη των γεγονότων που έζησε σε αυτό το διάστημα. Μετά τον πόλεμο, φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ όπου σπούδασε Σύγχρονη Ιστορία και Πολιτικές Επιστήμες, ενώ παράλληλα έγραφε κριτική θεάτρου στη “Daily News” και αρθρογραφούσε στο “Spectator”.
Ξεκίνησε να γράφει τα πρώτα του διηγήματα και νουβέλες το 1922, και μέσα στα επόμενα χρόνια καθιερώθηκε σαν ένας από τους σημαντικούς συγγραφείς της αγγλικής λογοτεχνίας. Το 1932, έγραψε το πρώτο του θεατρικό έργο “Dangerous Corner” και ακολούθησαν τα: “Eden End” (1934), “I have been here before” (1937), “Time and the Conways” (1937), “When we are married” (1938), “Johnson over Jordan” (1939), “An inspector calls” (1944). Δεν σταμάτησε ποτέ να γράφει παράλληλα νουβέλες, ταξιδιωτικά βιβλία, αλλά και την αυτοβιογραφία του.
Σε όλη του τη ζωή υπήρξε ένθερμος και ενεργός υποστηρικτής του Εργατικού Κόμματος και ποτέ δεν σταμάτησε να εκφράζει τις σοσιαλιστικές απόψεις του με κάθε τρόπο. Τον Ιούνιο του 1940, ο Πρίσλεϋ άρχισε να παρουσιάζει στο ραδιόφωνο του BBC, κάθε Κυριακή βράδυ μετά τις Ειδήσεις τη δική του ραδιοφωνική εκπομπή με τίτλο “Postscripts”, η οποία σύντομα απόκτησε εμβληματικό χαρακτήρα και θεωρήθηκε πρόγραμμα μεγάλης επιρροής, καθώς υπολογίστηκε ότι την παρακολουθούσε το 40% του ενήλικου πληθυσμού της Μ.Βρετανίας. Ο Γκράχαμ Γκρην είπε γι΄ αυτόν: «Ο Πρίσλεϋ αποδείχθηκε ένας ηγέτης ίσης σπουδαιότητας με τον Τσώρτσιλ. Κατάφερε να μας δώσει αυτό στο οποίο απέτυχαν οι άλλοι – μια ιδεολογία». Κάποια μέλη του Συντηρητικού Κόμματος διαμαρτυρήθηκαν ότι ο Πρίσλεϋ εξέφραζε ανοιχτά στη ραδιοφωνική του εκπομπή τις απόψεις της αριστερής πτέρυγας. Η Μάργκαρετ Θάτσερ δήλωσε πως «ο Πρίσλεϋ έδινε μια βολική, ιδεαλιστική λάμψη σοσιαλιστικής εξέλιξης προς την αριστερή κατεύθυνση». Μετά από πολλές παρόμοιες αντιδράσεις, η ραδιοφωνική εκπομπή του Πρίσλεϋ σταμάτησε στις 20 Οκτωβρίου του 1940. Η πολιτική του δράση και επιρροή όμως δεν διακόπηκε, αντίθετα εντατικοποιήθηκε στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και το 1942 ίδρυσε το ανεξάρτητο σοσιαλιστικό κόμμα “Common Wealth Party”. Παράλληλα, ποτέ δεν σταμάτησε να επεμβαίνει στα κοινά με παρεμβάσεις, άρθρα και βιβλία σχεδόν μέχρι το τέλος της ζωής του. Ο Τζων Πρίσλεϋ πέθανε στις 14 Αυγούστου του 1984.
Parking με 50% έκπτωση (Παπαδιαμαντοπούλου 26 & Μιχαλακοπούλου, Αδαμόπουλος)
Info
Τοποθεσία Θέατρο Ιλίσια, Παπαδιαμαντοπούλου 4 & Βασιλίσσης Σοφίας Στάση Μετρό: Μέγαρο Μουσικής (Γραμμή 3)
Ημερομηνία Χειμερινή σεζόν 2012-2013
Πληροφορίες Τηλ.: 210 7210045, 210 7216317
Πηγή: culturenow.gr
