Επιστήμονες ερευνούν την εξάλειψη της θαλάσσιας ζωής στη Δεβόνια περίοδο
Φως σε μια από τις μεγαλύτερες μαζικές εξαφανίσεις ειδών στον κόσμο ρίχνει νέα έρευνα Αυστραλών επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο «Curtin».
Η κλιματική αλλαγή και η καταστροφική πρόσκρουση μετεωρίτη στη Γη θεωρούνταν μέχρι σήμερα οι δυο πιθανότερες αιτίες για την εξάλειψη της θαλάσσιας ζωής στα τέλη της Δεβόνιας περιόδου.
Ωστόσο, όπως προέκυψε από την έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Geology, η μαζική εξαφάνιση των ειδών στη Δεβόνια περίοδο οφείλεται στο γεγονός ότι ο ωκεανός έγινε τοξικός και έχασε όλο του το οξυγόνο.
«Θεωρούμε ότι επικράτησαν συνθήκες ανοξίας και τα τοξικά επίπεδα υδρόθειου απελευθερώθηκαν στη ζώνη όπου το φως διαπερνά τον ωκεανό», τόνισε σε δηλώσεις της η καθηγήτρια Γεωχημείας και επικεφαλής της μελέτης, Δρ. Kliti Grice.
Η Δρ. Grice και οι συνάδελφοί της κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα μετά την ανάλυση απολιθώματος καρκινοειδούς μαλακόστρακου, πιθανότατα καβουριού, ηλικίας 380 εκατομμυρίων ετών, από τη Λεκάνη Κάνινγκ στη Δυτική Αυστραλία.
Στο πλαίσιο της έρευνάς τους οι επιστήμονες ανίχνευσαν χημικά υπολείμματα αρκετών βιολογικών μορίων, τα οποία συμπλήρωσαν το πάζλ για τις περιβαλλοντικές συνθήκες που επικρατούσαν εκείνη την εποχή.
Ειδικότερα οι επιστήμονες εντόπισαν ένα παράγωγο της χοληστερόλης, το οποίο επιβεβαίωσε ότι το απολίθωμα ανήκε σε καρκινοειδές, αλλά και βιοδείκτες φωτοσυνθετικού φυτοπλαγκτόν, με το οποίο τρεφόταν το μαλακόστρακο.
Επιπλέον οι ερευνητές βρήκαν βιοδείκτες από πράσινα βακτήρια του θείου (Chlorobi), τα οποία στον τοξικό ωκεανό πιθανότατα επιτελούσαν τη λειτουργία της φωτοσύνθεσης χρησιμοποιώντας υδρόθειο αντί για νερό και επιβίωναν σε μεγάλα βάθη.
Τέλος οι επιστήμονες ανίχνευσαν βιοδείκτες βακτηρίων που μειώνουν το θειικό άλας. Τα βακτήρια αυτά εκτιμάται ότι ζούσαν ακόμα πιο βαθειά στον τοξικό ωκεανό και επιβίωναν αποσυνθέτοντας οργανική ύλη, χρησιμοποιώντας θειικό άλας αντί για νερό.
Το καρκινοειδές που εξετάστηκε στο πλαίσιο της μελέτης δηλητηριάστηκε από το υδρόθειο με αποτέλεσμα να βυθιστεί και να πεθάνει στα κατώτερα στρώματα του ωκεανού, όπου και διατηρήθηκε σε άριστη κατάσταση για εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, χάρη στα πράσινα βακτήρια του θείου και τα βακτήρια που μειώνουν το θειικό άλας.
Η ανακάλυψη των βακτηρίων επιβεβαιώνει ότι πριν 380 εκατομμύρια χρόνια, κατά τη διάρκεια της Δεβόνιας περιόδου το περιβάλλον του ωκεανού ήταν τοξικό και πιθανότατα οδήγησε σε μαζική εξαφάνιση των ειδών.
Πηγή: econews.gr
