Από το 2009 και κάθε χρόνο, ειδικά τους μήνες Φεβρουάριο και Μάρτιο, συζητάμε για την επιδημική μορφή της γρίπης, ενός αναπνευστικού ιού, που είναι ιδιαίτερα μεταδοτικός και χαρακτηρίζεται από πολύ βαριά κλινική εικόνα ή τουλάχιστον αισθητά εντονότερη από αυτή που όλοι ξέρουμε σαν τα συμπτώματα του κοινού κρυολογήματος.
Στην ουσία αυτό που διαφοροποιεί την γρίπη απο το κοινό κρυολόγημα είναι η πολύ εντονότερη εικόνα στα ίδια συμπτώματα. Συγκεκριμένα, συμπτώματα όπως υψηλός πυρετός, πολλές φορές πάνω από 39,0 καταρροή, βήχα, κόπωση, έντονη αδυναμία, έντονη κεφαλαλγία, μυαλγίες, αρθραλγίες η διάρκεια των οποίων είναι περίπου 5-7 ημέρες. Όσον αφορά στην ανάρρωση, αυτή πολλές φορές επιτυγχάνεται χωρίς να χορηγηθεί ιδιαίτερη φαρμακευτική αγωγή. Εντούτις, σε κάποιες περιπτώσεις ασθενών, στις οποίες φυσικά σημαντικό ρόλο παίζει το ατομικό αναμνηστικό του καθενός, οι επιπτώσεις του ιού είναι ιδιαίτερα σημαντικές και θα πρέπει να αξιολογείται η πιθανότητα για εξέλιξη της συστηματικής νόσου από ιατρό. Κάποιες για παράδειγμα από τις επιπτώσεις είναι η πνευμονία, η μηνιγγίτιδα, η περικαρδίτιδα και άλλες οι οποίες τις περισσότερες φορές απαιτούν διαχείριση σε επίπεδο νοσοκομείου με εισαγωγή του ασθενούς προς αντιμετώπιση.
Σήμερα, ευτυχώς, υπάρχει η δυνατότητα του εμβολιασμού που αποδεδειγμένα πλέον είναι εξαιρετικά αποτελεσματικός έναντι του ιού της γρίπης με πολύ μικρές παρενέργειες. Επίσης, υπάρχουν αντιικά φάρμακα που όταν η γρίπη διαγνωσθεί νωρίς και χορηγηθούν το συντομότερο δυνατό, καταφέρνουν να μείωσουν την ένταση των συμπτωμάτων και την διάρκεια της νόσου περίπου κατά 2 ημέρες.
Τέλος, πρόκειται για έναν αναπνευστικό ιό που θα μπορούσε να προκαλέσει συστηματική νόσο και είναι αρκετά μεταδοτικός. Η περίοδος επώασης του, ειναι ελάχιστες ώρες, δηλαδή ενας ασθενής, θα μπορούσε να αναπτύξει έντονα συμπτώματα ακόμα και 4 ώρες μετά από την επαφή του με κρούσμα. Ευτυχώς, υπάρχουν αντιικά φάρμακα, τα οποία θα πρέπει να χορηγούνται, ιδανικά γρήγορα, μετά από ιατρική εξέταση. Σημαντικό είναι να αναφερθεί ότι, ο καθένας μας καλό θα είναι να έχει την ευθιξία, όταν νοσήσει, να ενημερώσει τις επαφές του, έτσι ώστε, να μπορέσει άμεσα να διαγνωστεί και να περιοριστεί η εξάπλωση της νόσου στην κοινότητα.
Χρήστος Νταφόπουλος, MD, MSc Ειδικός παθολόγος Μετροπόλιταν Τζένεραλ
