Τον απροσδόκητο θάνατο του Ανδρέα Κιλιγκαρίδη σε ηλικία 37 ετών από οξεία λευχαιμία θρηνεί ο ελληνικός αθλητισμός. Ο έλληνας αθλητής του κανόε άφησε
την τελευταία του πνοή σήμερα σε νοσοκομείο της πόλης Μπίντγκος στην Πολωνία, βυθίζοντας σε πένθος την οικογένειά του -τη σύζυγό του Ιωάννα και τα δύο παιδιά του, Βλαδίμηρο και Ιλιάνα- ολόκληρη την «οικογένεια» του κάνοε καγιάκ και του αθλητισμού.
την τελευταία του πνοή σήμερα σε νοσοκομείο της πόλης Μπίντγκος στην Πολωνία, βυθίζοντας σε πένθος την οικογένειά του -τη σύζυγό του Ιωάννα και τα δύο παιδιά του, Βλαδίμηρο και Ιλιάνα- ολόκληρη την «οικογένεια» του κάνοε καγιάκ και του αθλητισμού.
Την περασμένη Τετάρτη έπεσε σε κώμα και διακομίστηκε άμεσα σε νοσοκομείο του Μπίντγκος όπου μετά από ενδελεχείς ιατρικές εξετάσεις, οι γιατροί διέγνωσαν οξεία λευχαιμία. Έξι ημέρες αφότου έπεσε σε κώμα, ο Κιλιγκαρίδης παρέμενε στην εντατική μονάδα του νοσοκομείου του Μπίντγκος. Μία αρχική σκέψη να χειρουργηθεί ο Έλληνας πρωταθλητής για να του αφαιρεθεί το υγρό από τον εγκέφαλο εγκαταλείφθηκε, λόγω του υψηλού ρίσκου που εμπεριείχε. Υποβλήθηκε σε αξονική τομογραφία και αφού πρώτα συγκλήθηκε ιατρικό συμβούλιο με συμμετοχή εξειδικευμένων καθηγητών, αποφασίστηκε να επιλεγεί η χημειοθεραπεία -αντί της εγχείρησης- στην προσπάθεια να βγει από το κώμα ο 37χρονος αθλητής.
Οι θεράποντες γιατροί εναπόθεταν τις όποιες ελπίδες τους σε αντίδραση του οργανισμού του Ανδρέα Κιλιγκαρίδη στις θεραπείες, να έβγαινε δηλαδή σε πρώτη φάση από το κώμα και στη συνέχεια, θα άρχιζε μία νέα μάχη, αυτή με την οξεία λευχαιμία. Όμως, σήμερα, στις 11 Ιουνίου, τα εγκεφαλικά κύταρρα νέκρωσαν και ο Κιλιγκαρίδης ήταν κλινικά νεκρός, καθώς μόνο η καρδιά του τον κρατούσε στη ζωή. Βάσει νομοθεσίας της Πολωνίας, όποιος άνθρωπος θεωρείται κλινικά νεκρός αποσυνδέεται από τα μηχανήματα και καταλήγει. Η σύζυγός του και η ελληνική Ομοσπονδία ήθελαν να μεταφερθεί ο Ανδρέας Κιλιγκαρίδης στην Ελλάδα ή σε άλλη χώρα για να μην αποσυνδεθεί από τα μηχανήματα υποστήριξης. Η ομοσπονδία έκανε μεγάλο αγώνα, ενώ και η η Ελληνίδα πρέσβης στην Πολωνία, Τασία Αθανασίου έκανε ρηματική διακοίνωση για να το πετύχει. Όμως, μετά το ιατρικό συμβούλιο που συγκλήθηκε στις 14:00 στο νοσοκομείο και το ιατρικό ανακοινωθέν που επιβεβαίωνε πως ο Ανδρέας Κιλιγκαρίδης ήταν κλινικά νεκρός.
Γεννημένος στις 5 Αυγούστου του 1976 στη Ρωσία από Πόντιους γονείς, ο Ανδρέας Κιλιγκαρίδης είχε αρχίσει την ενασχόλησή του με το κάνοε καγιάκ σε ηλικία 11 χρόνων. Έξι χρόνια αργότερα, η οικογένειά του επέστρεψε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Αλεξανδρούπολη για μόνιμη εγκατάσταση. Κανοΐστας ήρεμων νερών (στα 500 και στα 1000μ), ο Κιλιγκαρίδης φόρεσε το εθνόσημο στο στήθος, αποτελώντας την καλύτερη διαφήμιση για την προώθηση του αθλήματος στην Ελλάδα και για την ελληνική ομοσπονδία κάνοε καγιάκ, που αναγνωρίστηκε επίσημα με απόφαση της ΓΓΑ μόλις το 1998.
Ο Ανδρέας Κιλιγκαρίδης συμμετείχε τρεις φορές σε Ολυμπιακούς Αγώνες (Σίδνεϊ 2000, Αθήνα 2004 και Πεκίνο 2008), φτάνοντας μέχρι τα ημιτελικά στις τρεις παρουσίες του στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός του πλανήτη. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου πέρυσι δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την πρόκριση, χάνοντάς τη σε αγώνες στην Πολωνία το διήμερο 16-17 Μαϊου 2012… την ίδια χώρα όπου άφησε την τελευταία πνοή του περίπου έναν χρόνο αργότερα.
Στη δοκιμαστική διοργάνωση (test event) ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, το 2003 στο κωπηλατοδρόμιο του Μαραθώνα, ο Ανδρέας Κιλιγκαρίδης έγινε ο πρώτος Ελληνας που κατέκτησε μετάλλιο στο νεόδμητο τότε Ολυμπιακό Κέντρο Κωπηλασίας του Σχοινιά. Ο έλληνας πρωταθλητής τερμάτισε στην πρώτη θέση στον τελικό του μονοθέσιου κανό στα 1000 μέτρα.
Ο αθλητής του Ναυτικού Ομίλου Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης ήδη από το 1997 εκπροσώπησε την Ελλάδα στους Μεσογειακούς Αγώνες, όπου κατέλαβε την 4η θέση. Το 1999 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κατέλαβε την 6η θέση, όπως και σε αυτό του 2002. Την ίδια χρονιά είχε αναδειχθεί 5ος στο Παγκόσμιο Κύπελλο, ενώ ένα χρόνο νωρίτερα, το 2001, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Βαλκανικό πρωτάθλημα. Το 2002 ήταν και η χρονιά που η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροή επιβράβευσε με υποτροφία τον Ανδρέα Κιλιγκαρίδη.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Ντούισμπουργκ το 2006 αναδείχτηκε 5ος και 7ος στους «μικρούς τελικούς» του C1 1000 και 500 μέτρων αντίστοιχα. Στον ημιτελικό των 1000 μέτρων κατέλαβε την 4η θέση, χάνοντας για περίπου ένα δευτερόλεπτο την πρόκριση στον τελικό. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2006 στην πόλη Ρατσίτσε της Τσεχίας είχε τερματίσει 7ος. Στις 25 Μαρτίου του 2007 ο Κιλιγκαρίδης, στην πρώτη του συμμετοχή σε αγώνα Ευρωπαϊκού Κυπέλλου 10 χλμ., κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο μαραθώνιο αγώνα, στο Μιλάνο.
Τον Αύγουστο του 2007 ήταν 2ος στο «μικρό τελικό» του C1 1.000 μέτρων του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος ήρεμων νερών, στο Ντούισμπουργκ της Γερμανίας. Στον τελικό του C1 200μ. του Παγκοσμίου Κυπέλλου ήρεμων νερών, που διεξήχθη στο Ζέγκεντ της Ουγγαρίας τον Ιούνιο του 2008, τερμάτισε στην 6η θέση, ενώ στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Πόζναν το 2008 ήταν 3ος στο C1 1000 μ., 4ος στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Πολωνίας το 2009 στο C1 1000μ. Το 2010 έφτασε μέχρι τα ημιτελικά στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Τρασόνα της Ισπανίας στο C 200μ. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Ζάγκρεμπ τον Ιούνιο του 2012 κατέλαβε την 9η θέση στο μονό κανό 1000μ.
