Του Χρήστου Βλαχογιάννη
Αποφασίζομεν και διακόπτομεν. Έτσι ξαφνικά. Με πρωτοφανείς χουντικές μεθόδους η κυβέρνηση αποφάσισε το κλείσιμο της ΕΡΤ. Κι εμείς κάπου εκεί στις δώδεκα παρά, είδαμε να πέφτει μαύρο που σηματοδότησε τους τίτλους τέλους.
Πάλι διχασμός, πάλι οργή, πάλι απάθεια. Οι μισοί να ζητωκραυγάζουν και οι άλλοι μισοί ν’ αναθεματίζουν. Τα social media πήραν φωτιά! Κάθε πικραμένος τον πόνο του και 2656 οικογένειες στο δρόμο.
Αυτή η κυβέρνηση κάνει τα πάντα για να εμπλουτίσει το λεξιλόγιό μας. Τρεις λέξεις. Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. Φυσικά και δεν είναι καινούργιο φρούτο. Κάθε νταβατζηλίκι σε τούτη τη χώρα και κυρίως το “Μνημόνιο 2” που κατήργησε κάθε εργατικό δικαίωμα έτσι πέρασε, αφού μέσω αυτών των πράξεων δίνεται το δικαίωμα να νομοθετεί η εκτελεστική και όχι η νομοθετική εξουσία.
Είμαι πεπεισμένος ότι πλέον αυτές οι τρεις λέξεις έχουν ριζώσει στο DNA μας. Και το ζητούμενο από δω και πέρα είναι αν θα καταφέρουμε ποτέ να τις αποτινάξουμε από πάνω μας.
Δεν θέλω να μπω σε επιμέρους λεπτομέρειες και να ταυτιστώ είτε με τους μεν είτε με τους δε, που είναι υπέρ ή κατά του κλεισίματος της ΕΡΤ. Συμφωνώ απόλυτα με τη φίλη μου Δήμητρα Γκουντούνα ότι η δημόσια τηλεόραση “επέζησε, από τους μεγάλους δημοσιογράφους που άφησαν το στίγμα τους πάνω στη μουβιόλα και τη μονταζιέρα”, όπως και με τον καλό συνάδελφο Θοδωρή ο οποίος κάθε φορά που έχει πρόβλημα στο σπίτι του καλεί έναν πολύ καλό ηλεκτρολόγο που δουλεύει στην ΕΡΤ, αλλά δεν ξέρει καν που είναι το Ραδιομέγαρο και πάντα απίκο όταν τον ζητάει.
Το πρόβλημα μου ήταν, είναι και θα είναι ο τρόπος. Κι επειδή είχα την τύχη να μη ζήσω τη χούντα και τα “Αποφασίζομεν και διατάζομεν”, ελπίζω να μη με αξιώσει ο Θεός να ζήσω τη Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Χούντα…
Υ.Γ: Επειδή το νομοσχέδιο για τη Ν.Ε.Ρ.Ι.Τ. και τα περί δημόσιας διαβούλευσης με προσπερνούν αδιάφορα την καλύτερη ατάκα την άκουσα πάλι από αθλητικό συντάκτη. “Στη νέα δημόσια τηλεόραση η τρικομματική θα παίξει 5-3-2. Δηλαδή θα διοριστούν 500 από τη Νέα Δημοκρατία, 300 από το ΠΑΣΟΚ και 200 από τη ΔΗ.ΜΑΡ!
