Του Χρήστου Βλαχογιάννη
Το τσίρκο συγκυβέρνηση συνεχίζει την περιοδεία του και κάθε παράσταση ακυρώνει την προηγούμενη, αφήνοντας άφωνο κοινό και θεατές. Τέτοια τρικ, ζογκλερικά και ταχυδακτυλουργικά θα έπρεπε να μπουν στο βιβλίο Guinness. Κυρίως όμως αυτοί οι ανυπέρβλητοι κλόουν, που προσφέρουν απλόχερα τον κλαυσίγελο στην ελληνική κοινωνία.
Η υπόθεση Μπαλτάκου μπορεί να χαρακτηριστεί από γκάφα ολκής, έως το μεγαλύτερο επικοινωνιακό «αυτογκόλ» της κυβέρνησης, σε μία εποχή μάλιστα που έδειχνε ότι αρχίζει να παίρνει πόντους για τα πεπραγμένα. Είτε πιστεύει κάποιος στο πρωτογενές πλεόνασμα, είτε όχι, είχε φέρει το παιχνίδι στο γήπεδο του αντιπάλου.
Οι ακροδεξιές τάσεις στη Νέα Δημοκρατία δεν είναι πυριτιδαποθήκη. Είναι σαρξ εκ της σαρκός της και όποιος θέλει να τυρβάζει αμέριμνος απλά εθελοτυφλεί, σφυρίζοντας μάλιστα αδιάφορα.
Κάτι δηλαδή σαν την επιλεκτική μνήμη του κυρίου Μπαλτάκου, ο οποίος στη συνέντευξή που παραχώρησε στο Νίκο Χατζηνικολάου και όταν ρωτήθηκε αν θυμάται το περιεχόμενο των συνομιλιών που είχε με τα στελέχη της Χρυσής Αυγής απάντησε: «Δε θυμάμαι, άλλωστε έχουν περάσει έξι μήνες».
Είναι τέτοια η περίπτωση λοιπόν που δεν μπορώ να επικαλεστώ τη μνήμη των χρυσόψαρων και τα τρία δευτερόλεπτα. Μου διαφεύγει (;) το ζώο με διάρκεια μνήμης μόλις έξι μηνών (αντίθετα μου φέρνει κάτι από το νομοσχέδιο για το γάλα) και το μόνο συμπέρασμα που βγάζω, είναι ότι η επιλεκτική μνήμη αποτελεί αποκλειστικά ανθρώπινο προνόμιο!
Πως λοιπόν να μη σε αγγίζει το άρθρο της Δήμητρας Γκουντούνα «Παραχαράξαμε το μέλλον μας», καθώς αυτοί που χαράζουν τις… κόκκινες γραμμές με τη δική μας αντοχή και συνενοχή, γράφουν την τρέχουσα ιστορία με χρώματα μαύρα, για το καλό πάντα της πατρίδας.
Όταν θέλεις να υφαρπάξεις από τα άκρα, υπάρχει και ο κίνδυνος να αφομοιωθείς εσύ από αυτά. Δεν μπορεί λοιπόν να με πείσει ο «Αντωνάκης μου» ότι «είμαι εκείνος ο οποίος πολέμησα εξαρχής τη Χρυσή Αυγή, σκληρότερα από οποιοδήποτε άλλο», καθώς μέσα την κυβέρνησή του υπάρχουν πολύ πιο σκληροπυρηνικά στελέχη και μάλιστα σε πιο σημαντικά πόστα.
Υ.Γ: Επειδή υπηρέτησα κι εγώ σε επίλεκτο σώμα του στρατού, ισχύει αυτός ο ιδιαίτερος κώδικα τιμής, ή με αυτά που γράφω πάει καλιά του…
