Λέγεται ότι σαν σήμερα <<ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΕ Η ΑΘΗΝΑ….ΟΥΔΕΝ ΨΕΥΔΕΣΤΡΟ ΤΟΥΤΟΥ… Του Μιχάλη Παναγιώτου. ΚΑΝΕΝΑ ΛΑΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΚΙΝΗΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΠΛΗΩΝ ΤΟΥ ΕΛΑΣ…ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΑΠΕΧΩΡΗΣΑΝ ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΚΑΖΕΡΤΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤ ΕΝΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΚΟΜΠΥ>>
ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΔΙΩΞΑΜΕ…………
Διορίσθηκε από τους Γερμανός ο Στρατηγός ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ως στρατιωτικός Διοικητής της ΑΘΗΝΑΣ…διαβάστε πιο κάτω…..
– Συνδέεται με τη «συνθηκολόγηση» σύμφωνα με κατάθεση μάρτυρα σε δίκη δωσίλογων (1 σελ. 97,).
– Ήταν δωσίλογος ως διορισθείς διοικητής χωροφυλακής στην κατοχική – δωσίλογη κυβέρνηση Τσολάκογλου (1 σελ. 97, 2 ΣΕΛ 256,257, 4, 7 – σελ. 25). Ήταν υπό τις διαταγές του δωσίλογου – κατοχικού πρωθυπουργού Ράλλη σύμφωνα με κατάθεση του ίδιου του Ράλλη σε δίκη δωσίλογων (1).
Ήταν ιδρυτής της οργάνωσης ΡΑΝ. Η οργάνωση αυτή ήταν στενά διαπλεκόμενη με τα Τάγματα και δίδυμη αδελφή της Χ.
(5 σελ. 54,63- 64)
– Συνδέεται με την οργάνωση και εξοπλισμό των Ταγμάτων Ασφαλείας αντί να τα καταργήσει όπως είχε εντολή. Ο στρατηγός Σκόμπυ έδωσε διαταγή στο στρατηγό Σπηλιωτόπουλο, διορισμένο στρατιωτικό διοικητή των Αθηνών, κατά την οποία «μετά την αποχώρηση των γερμανών, έπρεπε να διαταχθούν τα μέλη των Ταγμάτων Ασφαλείας να παραδοθούν στους Βρετανούς ή να λιποτακτήσουν η να κρυφτούν». Κατά τα μέσα του Νοεμβρίου «θεσπίστηκαν μέτρα γιά την οργάνωση και εξοπλισμό Ταγμάτων Εθνοφυλακής με δύναμη 500 ανδρών έκαστο (3). «… βασική στόχευση του Σπηλιωτόπουλου και του περιβάλλοντός του ήταν η διατήρηση των Ταγμάτων ως εφεδρεία για την επικείμενη αναμέτρηση με το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ»
(5 σελ. 70-7, 6 – σελ. 101, 7 – σελ. 25 – 8 σελ. 35)
– Συνδέεται με την παράδοση όπλων, που είχαν σταλεί από το Κάιρο, σε παρακρατικές οργανώσεις (Χ, ΕΔΕΣ) που επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν για τη συγκρότηση εθνικού στρατού (που του είχε ανατεθεί συγχρόνως με την ανασυγκρότηση της αστυνομίας και της χωροφυλακής) η να παραδοθούν στις αντιστασιακές οργανώσεις. Χρησιμοποιήθηκαν (σύμφωνα με κατάθεση μάρτυρα) στα μπλόκα των συνοικιών της Αθήνας και του Πειραιά που οι γερμανοί οργάνωσαν …»
(1 ΣΕΛ. 70—72, 7 – σελ. 25)
– Συνδέεται με το μαζικό έγκλημα – δολοφονία 46 ατόμων στο Κορωπί (2 ΣΕΛ 259,260 – 6 – σελ. 101)
– Είχε ένα φυσιολογικό λόγω γήρατος θάνατο όταν ο γιος του θυσιαζόταν στα πεδία των μαχών.
«Όταν η κυβέρνησης της Αιγύπτου έστειλεν εις την Ραφήναν φορτίον με όπλα ο κ. Ράλλης έστειλε όργανα της Κυβερνήσεως (δηλ ταγματαλήτες) δια να υποβοθήσουν εις την παραλαβήν . Κατά το πλείστον τα όπλα τα επήρεν η Χ (δηλ η πιο καθαρόαιμη και επίσημη οργάνωση του γλύξμπουργκ εδώ. Έτσι η πέρα για πέρα συνεργασία του Γλύξμπουργκ με το Ράλλη για την κατάπνιξη του Λαικού Κινήματος της Αντίστασης αποδείχνεται πιά αναμφισβήτητα) και εν μέρει ο ΕΔΕΣ…»
Επίτροπος:
Κατά ποία εποχήν ήλθον τα όπλα που τα παρέλαβε η Χ και ο ΕΔΕΣ? Κ. Ροδοκανάκης: Κατ΄ Αύγουστον η Σεπτέμβριον 1944, ότε ο στρατηγός Σπηλιωτόπουλος ήτο μυστικός αντιπρόσωπος της εν Καίρω κυβερνήσεως. (σημ. και άλλη απόδειξη για την άμεση συνεργασία Γλύξμπουργκ – Παπανδρέου με τους κουίσλιγκ μέσον του επισήμου αντιπρόσωπου των δύο πρώτων, στρατηγού Σπηλιωτόπουλου)… 1 ΣΕΛ. 67,68)
“Λίγο πριν από την απελευθέρωση διορίζεται επίσημος αντιπρόσωπος της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας για την Αττική, ο Σπηλιωτόπουλος, με την ιδιότητα του Στρατιωτικού Διοικητή της Αττικής. Στα μέλη της κυβέρνησης δηλώνεται, ότι, το καθήκον του είναι, να συντονίσει τις προσπάθειες όλων των δυνάμεων της Αντίστασης , κι όλων πατριωτών, για να εξασφαλιστεί το ομαλό πέρασμα, χωρίς διατάραξη της τάξης, από την περίοδο της κατοχής στη λεύτερη πολιτική ζωή. Κανένας δεν μπορεί νάχει αντίρρηση σε αυτό και οι Υπουργοί του Κινήματος της Αντίστασης δέχονται, μ΄ όλο που ο Σπηλιωτόπουλος ήταν το πιο ακατάλληλο πρόσωπο. Όμως αυτή είναι η ψεύτικη βιτρίνα. Στη «δίκη» αποδείχνεται ότι ολότελα διαφορετικές ήταν οι εντολές του Γλύξμπουργκ, του Παπανδρέου, του Κανελλόπουλου και των άλλων αντιδραστικών υπουργών προς το Σπηλιωτόπουλο. Στην απολογία του ανάμεσα στα άλλα είπε: « Η κυβέρνησης μου ετοποθέτησεν τον στρατηγόν Σπηλιωτόπουλον και τον Δημάρατον ως αρχηγούς των Σωμάτων Ασφαλείας…».
Και ποιο είναι το αληθινό έργο που εξετέλεσε ο στρατηγός Σπηλιωτόπουλος, μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του, σα μυστικός στρατιωτικός Διοικητής της Αττικής: « Ευθύς ως τοποθετείται ως Στρατιωτικός Διοικητής Αττικής ο κ. Σπηλιωτόπουλος, με επεσκέφθη, εις το Υπουργείον μου και συνωμιλήσαμεν επ΄ αρκετόν. Συνηντήθημεν τρεις φορά μαζί εις την οικίας της οδού Δημοκρίτου 5 και δύο φορές ήλθεν εις στο σπίτι μου… ΔΙΑΚΟΣΙΑ ΠΕΝΗΝΤΑ ΟΠΛΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΣΤΑΛΗΣΑΝ ΕΞ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΤΑ ΠΑΡΕΛΑΒΕΝ Ο κ. ΜΠΟΥΡΑΝΤΑΣ» (Απ τήν απολογία του κουίσλιγκ Μπακογιάννη, υπουργού της Ασφάλειας στη «δίκη».
«Μόλις ετοποθετήθη ο κ. Σπηλιωτόπουλος ως Στρατιωτικός Διοικητής Αττικής ο κ. Μπακογιάννης παρέδωσε διά του συνταγματάρχου Μπαλωδήμου όλους τους φακέλλους, τα έγγραφα και τα Αρχεία των Σωμάτων Ασφάλειας εις τον κ. Σπηλιωτόπουλον».
(Από την κατάθεση του συνταγματάρχη Ηλία Ζουμπουλάκη, μάρτυρα υπεράσπισης στη «δίκη». Στο σημείο αυτό ο κουίσλιγκ Μπακογιάννης ρωτάει: «Μήπως ηκούσατε αν είχον ιδιαιτέραν συνεννόησιν μετά του στρατηγού κ. Σπηλιωτόπουλου μέσω ενός ανηψιού μου?» Και ο μάρτυρας απαντάει «Το ήκουσα». Κατ΄ Αύγουστον η Σεπτέμβριον του 1944, ότε ο στρατηγός Σπηλιωτόπουλος ήτο μυστικός αντιπρόσωπος της εν Καίρω Κυβερνήσεως ήλθον τα όπλα τα οποία τα παρέλαβεν η Χ και ο ΕΔΕΣ» και που για να βοηθηθεί η παραλαβή τους , έστειλε, όπως έχει ήδη αναφερθεί πιο πάνω, ο Ράλλης, δικά του όργανα. (Από την κατάθεση του μάρτυρα Κ. Ροδοκανάκη, διεθυντή της εταιρείας της Κωπαίδας και μέλους της Διοικούσας Επιτροπής του ΕΔΕΣ).
«Εις τον κ. Σπηλιωτόπουλον είχεν ανατεθεί ο σχηματισμός των πρώτων πυρήνων του Εθνικού Στρατού οπλιτών, συγχρόνως και της Αστυνομίας και της Χωροφυλακής. Ο κ. Σπηλιωτόπουλος ευρίσκετο εις συνεχήν επαφή με τον κ. Εβερτ. Ένα μήνα και πλέον προ της απελευθερώσεως είχον σταλεί όπλα εις τον κ. Σπηλιωτόπουλον, διά να δοθούν εις την αστυνομίαν και εις τα «σώματα» τα οποία ίδρυσεν ο κ. Σπηλιωτόπουλος. Απ΄την κατάθεση του Π. Κανελλόπουλου στη «δίκη»
Ράλλης: «Οι κ.κ. Σπηλιωτόπουλος, Τσακαλώτος, Λιόσης, Κιτριλάκης, και Δόβας, όπως είναι, γνωστόν, ότι, ετέλουν, υπό τα διαταγάς μου…¨Εστειλον εγώ ό ίδιος πολλάκις και ηρώτουν τον κ. Σπηλιωτόπουλον, ΠΟΙΑΣ ΔΙΑΤΑΓΑΣ ΗΘΕΛΕΝ ΝΑ ΕΚΔΩΣΗ ΔΙΑ ΝΑ ΤΑΣ ΕΚΔΩΣΩ ΕΓΩ» (σημ. ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΚΑΘΑΡΟΤΕΡΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΟΔΉΓΗΣΗ ΤΟΥ ΡΑΛΛΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΛΥΞΜΠΟΥΡΓΚ, ΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΙ Η ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΑΥΤΗ ΣΥΜΠΕΦΤΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟ – ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 1944, ΟΤΑΝ ΟΙ ΣΦΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΚΕΣΤΑΠΟ, ΤΑ ΕΣ – ΕΣ, ΤΟΥΣ ΤΑΓΜΑΤΑΣΦΑΛΙΤΕΣ, ΤΟΥΣ ΧΙΤΕΣ ΤΟΥ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ κλπ ΕΙΧΑΝ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΛΟΦΩΝΑ ΤΟΥΣ). Έτσι στις παραμονές της απελευθέρωσης, στέλνοντας, στον Μπουραντά, τη Χ, τον ΕΔΕΣ της Αθήνας, μέσον του Ράλλη, του Υπουργού της Ασφάλειας Μπακογιάννη και του Σπηλιωτόπουλου, που συνεργάζονται στενότατα. Είναι γνωστό ότι όμως ότι τα όπλα αυτά ούτε από τη Χ, ούτε από τον ΕΔΕΣ, ούτε από το μηχανοκίνητο χρησιμοποιήθηκαν ποτέ ενάντια στους γερμανούς. Και που χρησιμοποιήθηκαν? Στα μπλόκα των συνοικιών της Αθήνας και του Πειραιά που οι γερμανοί τα οργάνωσαν …» (1 ΣΕΛ70—72)
Απόσπασμα από διαταγή Τσολάκογλου, Δεμέστιχα και Μπάκου της 6/6/1944: «Εκ της διαταγής ταύτης καταφαίνεται ότι οι στρατηγοί Τσολάκογλου, Δεμέστιχας, Μπάκος, οι μέραρχοι Κατσιμήτρος Λάβδας, Γεργαντάς, Ρουσόπουλος, Βραχνός, Μπουλαλάς, Σπηλιωτόπουλος, Δημάρατος, Παπαδόγγονας, Μάρκου, Μεταξάς και οι υποστράτηγοι Καράσος, Κόττας ήσαν σύμφωνοι για την σύναψη συνθηκολογήσεως» (1 ΣΕΛ. 97)
«Την τελευταία εβδομάδα του Σεπτεμβρίου γνωστοποιήθηκε η τοποθέτηση από την εξόριστη Ελληνική Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του συνταγματάρχη Παναγιώτη Σπηλιωτόπουλου στη θέση του στρατιωτικού διοικητή Αττικής… Η δυναμική εμφάνιση ενός τρίτου παράγοντα στον αγώνα για την κυριαρχία στην πρωτεύουσα, περιβεβλημένου με διογκωμένες αρμοδιότητες και προτιθέμενου να αξιοποιήσει τα μισητά σώματα ασφαλείας για την εμπέδωση της τάξης, αντιμετωπίστηκε από τις κομματικές και εαμικές οργανώσεις της Αθήνας με έντονη δυσαρέσκεια. Με μια τοιχοκολλημένη προκήρυξη στις 25 Σεπτεμβρίου, το Α Σώμα Στρατού δεν αναγνώρισε την εξουσία του Σπηλιωτόπουλου – που έτσι και αλλιώς θεωρούνταν πρώην δοσίλογος ως αρχηγός χωροφυλακής στην κυβέρνηση Τσολάκογλου… Όταν τελικά ο Σπηλιωτόπουλος συναντήθηκε με τον Επιτελάρχη του Σώματος Γιάννη Πυριόχο, επιβεβαιώθηκαν οι φόβοι του τελευταίου για επιστράτευση των θυτών από την Κυβέρνηση (ενδεχομένως και των Ευζώνων) και διαταγή περιορισμού του ΕΛΑΣ… καθημερινές μαζικές κινητοποιήσεις εναντίον του Σπηλιωτόπουλου και της «προβοκάτσιας της Καζέρτας καθιστούσαν φανερό πως από της «πρώτης στιγμής η Κυβέρνησης δεν ηδύνατο να ασκήσει ούτε σκιά εξουσίας, αφού ολόκληρος η ύπαιθρος κατείχετο και ηλέγχετο από τους Αντάρτες του ΕΛΑΣ, την Πολιτοφυλακήν του ΚΚΕ, από όργανα δηλ δυναμικά τα οποία επειθάρχουν και εξετέλουν τας εντολάς μόνο του ΚΚΕ. Το αυτό συνέβαινε και εντός των Πόλεων Αθηνών και Πειραιώς, εις τα συνοικίας των οποίων εκυριάρχουν συνθήματα διδόμενα εκ της Πολιτοφυλακής, του ΕΑΜ και του Α Σώματος Στρατού του ΕΛΑΣ, το οποίον εισήλθε εις Αθήνας παρά τη συμφωνίας της Γκαζέρτας » (2 ΣΕΛ 256,257)
” Ο εαμικος τύπος τα χωνιά και τα συνθήματα στις συνοικίες κατακεραύνωναν το “γκεσταπίτη” Σπηλιωτόπουλο…” Τέσσερες ημέρες πριν οι Γερμανοί εκκενώσουν την Αθήνα, μια επίθεση του ΕΛΑΣ της Νέας Σμύρνης – 1 Τάγμα του 1ου Συντάγματος – εναντίον γερμανικής φάλαγγας κοντά στο Κορωπί είχε ως συνέπεια τον εμπρησμό του Χωριού και την κτηνώδη δολοφονία 46 κατοίκων. Η προφανής γερμανική ταυτότητα των δραστών αμφισβητείται έντονα από νεότερες τοπικές έρευνες που κάνουν λόγο για σκόπιμα «γερμανοντυμένους» Έλληνες υπό τις διαταγές του Σπηλιωτόπουλου, που είχαν αναλάβει την παραστρατιωτικού τύπου «εκκαθάριση» των χωριών της Ανατολικής Αττικής από το ΕΑΜ»
(2 ΣΕΛ 259,260)
Οι Βρετανοί ενθάρρυναν αμέσως και υιοθέτησαν σύντομα την λίγο πολύ αυθόρμητη ανασυγκρότηση των δυνάμεων της άκρας δεξιάς. Παρά το άρθρο του συμφώνου της Καζέρτας, που χαρακτήριζε τα Τάγματα Ασφαλείας ως σώμα του εχθρού που θα έπρεπε συνεχώς να έχουν μια ανάλογη μεταχείριση, στις 27 Σεπτεμβρίου, πριν από την αποχώρηση των γερμανών, ο στρατηγός Σκόμπυ έδωσε διαταγή στο στρατηγό Σπηλιωτόπουλο, διορισμένο στρατιωτικό διοικητή των Αθηνών, κατά την οποία «μετά την αποχώρηση των γερμανών, έπρεπε να διαταχθούν τα μέλη των Ταγμάτων Ασφαλείας να παραδοθούν στους Βρετανούς ή να λιποτακτήσουν η να κρυφτούν». Κατά τα μέσα του Νοεμβρίου «θεσπίστηκαν μέτρα γιά την οργάνωση και εξοπλισμό Ταγμάτων Εθνοφυλακής με δύναμη 500 ανδρών έκαστο. Τελικώς σχηματίστηκαν 30 τάγματα. Αποδείχτηκε ότι ήταν πολύ χρήσιμα για τη σύλληψη οπλισμένων πολιτών με εχθρικές διαθέσεις και για τη φύλαξη περιοχών όπου διενεργούσαν εκκαθαρίσεις τα δικά μας στρατεύματα». (Churchill τομ. 11 σελ. 254).
Τσολάκογλου προς Παπανδρέου:
«Σας ευχαριστώ κ. Παπανδρέου, διά την καλωσύνην, την οποίαν είχατε να έλθετε να με βοηθήσετε. Ευτυχώς όμως το ζήτημα διηυθετήθη. Εγώ μεν απέλυσα τους δύο Αρχηγούς των σωμάτων Ασφαλείας, της Αστυνομίας των Πόλεων και της Χωροφυλακής και τους διοικητάς των δύο αστυνομικών τμημάτων της περιφερείας Ακροπόλεως και της περιφερείας Αθηναϊκής Λέσχης, οι δε Υπουργοί της Δημοσίας Ασφαλείας και της Δικαιοσύνης διέταξαν ανάκρισιν προς διαπίστωσιν των συνθηκών, υπό τα οποίας εγένετο η κλοπή της γερμανικής σημαίας. Και τα ενεργείας μας αυτάς εγνωστοποίησα προς τους Γερμανούς».
“Με την εσπευσμένη απόφαση της κατοχικής κυβέρνησης Τσολάκογλοου, αρχηγός της Χωροφυλακής ανέλαβε ο συνταγματάρχης Π. Σπηλιωτόπουλος και Αστυνομίας Πόλεων ο συνταγματάρχης Δημάρατος…»
Ήταν ιδρυτής της οργάνωσης ΡΑΝ. Η οργάνωση αυτή ήταν στενά διαπλεκόμενη με τα Τάγματα και δίδυμη αδελφή της Χ.
«… βασική στόχευση του Σπηλιωτόπουλου και του περιβάλλοντός του ήταν η διατήρηση των Ταγμάτων ως εφεδρεία για την επικείμενη αναμέτρηση με το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ»
(5 σελ. 70-71).
<< ο στρατιωτικός διοικητής που όρισε ( ο Παπανδρέου) για την περιοχή της Αθήνας δεν έπαψε να στιγματίζεται ως πράκτορας της ΓΚΕΣΤΑΠΟ από τα έντυπα και τους αγωνιστές του ΕΑΜ (6 – ΣΕΛ. 91).
«… το αντικομουνιστικό στρατόπεδο τελούσε υπό τις διαταγές του στρατηγού Σπηλιωτόπουλου (6 – σελ. 99).
«΄Ετσι ο στρατηγός φρόντιζε ώστε οι ένοπλοι των διαφόρων «εθνικών οργανώσεων »που είχαν συρρεύσει στο κέντρο της Αθήνας και είχαν οχυρωθεί στα ξενοδοχεία που βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη του ενός χιλιομέτρου από τη Βουλή και τα βασικά υπουργεία για να μην προκαλέσουν την ένοπλη αντίδραση του ΕΛΑΣ».
«Ο Σπηλιωτόπουλος, ο στρατιωτικός διοικητής που είχε διορίσει ο Παπανδρέου φρόντισε για τον εξοπλισμό του εθνικιστικού στρατοπέδου αναθέτοντάς τον στην οργάνωση Χ. Στις παραμονές της απελευθέρωσης η οργάνωση ανέλαβε να διανείμει ένα φορτίο βρετανικών όπλων που προορίζονταν για τον αγώνα κατά του κομουνισμού περιφρουρώντας μια διαδρομή από την Ανατολική ακτή της Αττικής ως το κέντρο της Αθήνας, κατάσπαρτη με περιοχές ελεγχόμενες, πολιτικά η στρατιωτικά από την ΕΑΜική αντίσταση. Σε ένα σημείο αυτής της διαδρομής και συγκεκριμένα στο Κορωπί, που έλαβαν χώρα τα τελευταία συλλογικά αντίποινα των ναζί στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας στις 8 Οκτωβρίου 1944 από γερμανικές δυνάμεις που μιλούσαν ωστόσο Ελληνικά. Αυτή η λεπτομέρεια που διασώθηκε από τη συλλογική μνήμη αποτέλεσε και την αρχή της έρευνας για το ξετύλιγμα της σφαγής πάνω από μισό αιώνα μετά τα γεγονότα. Διασταυρώνοντας προφορικές μαρτυρίες και γραπτές πηγές της εποχής ο Θ. Πρόφης, ταξίαρχος εν αποστρατεία της Πολεμικής Αεροπορίας και κάτοικος Κορωπίου διαπίστωσε ότι πρόκειται για σφαγή από τους ίδιους του Έλληνες που φρόντιζαν για την ασφαλή μεταφορά των όπλων στην Πρωτεύουσα (6 – σελ. 101).
Θ. ΠΡΟΦΗΣ
Η τραγωδία του Κορωπίου 8-9 Οκτωβρίου 1944
Οι μύθοι, οι πλαστογράφοι και η αλήθεια.
Κορωπί 2006.
« Ο Παπανδρέου διόρισε στα τέλη Αυγούστου στρατιωτικό διοικητής της Αθήνας το Σπηλιωτόπουλο που ήταν διοικητής της χωροφυλακής επί Τσολάκογλου. Ο Σπηλιωτόπουλος προχώρησε στο συντονισμό και εξοπλισμό της Χ και «λοιπών εθνικών ομάδων» με αγγλικά όπλα και με τη συνεργασία των Ταγμάτων»
“… αντίς να εκτελέσει τις διαταγές της κυβέρνησης για τον αφοπλισμό και τη διάλυση των ταγμάτων και της Ειδικής , του αφήνει ελευθερους για να τους χρησιμοποιήσει στον δήθεν εθνικό στρατό…”.
