Του Θέμη Δημητρακόπουλου.Συγγραφέα-Πολιτικού Επιστήμονα.
Πανω απο δύο ώρες κράτησε η γόνιμη συζήτηση με τους διδάσκοντες της Αθμιας και Βθμιας εκπαίδευσης του σχολείου του Καστελλόριζου. Την Μπετυ, τη βιολόγο διευθύντρια, την Αθηνά τη δασκαλα, την Εβίτα τη νηπιαγωγό, τον Φάνη τον θεολόγο, τη Θωμαή τη γυμνάστρια, όλες κι όλους τους αφοσιωμένους εκπαιδευτικούς που μοχθουν για το καλύτερο σε αυτούς τους δύσκολους, και για την Παιδεία, καιρούς.
47 συνολικά οι μαθητές, 16 οι εκπαιδευτικοί (οι 14 αναπληρωτές) που παλεύουν με πολλές δυσκολίες στο ακριτικό νησί για να εξασφαλίσουν γνώση και χαρακτήρα στα παιδιά.
Χωρίς καμιά προσπάθεια να κρυφτούν τα υπαρκτά και σημαντικά προβλήματα κάτω απο το χαλί, είπαμε πολλά, συμφωνώντας και διαφωνώντας, αλλά πάντα με κατανόηση και αγαπητική διάθεση και διόλου συγκρουσιακα.
Πολλά τα δικια των εκπαιδευτικών, πολλά και τα ζόρια στο χώρο της Παιδείας εξαιτίας της ασφυκτικής κατάστασης οικονομικής πολιορκίας που βιώνει ο τόπος τα τελευταία χρόνια.
Μείναμε σύμφωνοι να κάνει η κάθε πλευρά ο,τι καλύτερο στη δεδομένη συγκυρία. Με το φιλότιμο, το μεράκι και τη διάθεση ανιδιοτελούς προσφοράς που τους χαρακτηρίζει οι εκπαιδευτικοί, με διάθεση συνεργασίας και αφουγκραζομενο τα τόσα προβλήματα τους, ιδίως στα δυσπρόσιτα, το υπουργείο.
Και προπάντων να είμαστε σε ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας, υπουργείο και διδάσκοντες, με κοινούς στόχους και απροκαταληπτη συναντίληψη.
Το σχολείο στο Καστελλόριζο, και σε κάθε Καστελλόριζο της χώρας, αφορά όλους μας κι όχι μονο τους ακρίτες κατοίκους του νησιού.
Προσωπικά, βγάζω το καπέλο στους εκπαιδευτικούς που είχα την τύχη να γνωρίσω στο Καστελλοριζο και τους σφίγγω με θέρμη το χέρι 
