Του Θέμη Δημητρακόπουλου.Συγγραφέας,πολιτικός επιστήμονας. Προφανώς και ο Καμίνης την πάτησε με την Ακίνητη Ρόδα και τώρα σπεύδει άρον άρον να την ξηλώσει, πριν τα χειρότερα [επέμβαση εισαγγελέα, έρευνα για το πώς και γιατί, έλλειψη κάθε πιστοποίησης ασφάλειας από οποιονδήποτε φορέα, σκοτεινές μονοπρόσωπες εταιρίες από πίσω κλπ]
Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι η εικόνα που με τόση επιμέλεια και κόπο είχε φιλοτεχνήσει εδώ και χρόνια υπέστη ανεπανόρθωτη, κατά τη γνώμη μου, ζημιά απ’ αυτή την τραγελαφική ιστορία.
Να πω εδώ πως η πρώτη μου αντίδραση, μόλις την είδα στο Σύνταγμα, ήταν: αυτό το πράγμα δεν θα λειτουργήσει ποτέ. Για προφανείς, νομίζω, λόγους.
Πώς ολόκληρος δήμαρχος, ολόκληρο δημοτικό συμβούλιο δεν είδε αυτό που διαπίστωσε με μια ματιά ένας απλός πολίτης της Αθήνας, πώς άφησε να του ξεφύγει η κατάσταση και να εκτεθεί χριστουγεννιάτικα στο πανελλήνιο με μια γκάφα ολκής που φώναζε απο μακριά ότι τέτοια ήταν;
Θα μου πείτε, ο Καμίνης προφανώς και δεν ενδιαφέρεται για μια τρίτη θητεία στο τιμόνι του Δήμου και πιθανότατα θα στραφεί πλέον στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Εντάξει, αλλά την προίκα του θα την κουβαλάει μαζί του.
Και όπως η Διαμαντοπούλου έμεινε στην πολιτική πιάτσα ως η Άννα με τις φωτοτυπίες, πολύ φοβάμαι ότι ο Καμίνης θα μείνει στο εξής ως ο Δήμαρχος της Ρόδας που Δεν Γυρίζει.
Προσέχουμε για να έχουμε, δήμαρχε 🙂 Και πάλι καλά που γλιτώσαμε τα χειρότερα, έστω και ως Επιμηθείς…
