Του Θέμη Δημητρακόπουλου,συγγραφέα,πολιτικου επιστήμονα.
Ο ισλαμοφασισμός χτύπησε ξανά και ξανά αυτές τις μέρες.
Στη Ρωσία και στη Σουηδία, πρώτα, στην Αίγυπτο σήμερα.
Τυφλά, αιμοσταγή χτυπήματα με δεκάδες νεκρούς και τραυματίες, ανυποψίαστους και αθώους, αμέτοχους και ανεύθυνους των πολιτικών τεκταινόμενων στον κόσμο.
Ανθρώπους που καμιά σχέση δεν έχουν με τους βομβαρδισμούς της Συρίαςσήμερα και του Ιράκ ή του Αφγανιστάν παλαιότερα, με την επιθετικότητα του ακραίου καπιταλισμού, με τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που λυμαίνεται, εκτός από όλους εμάς, και τον Τρίτο Κόσμο.
Κάνοντας έτσι φανερό πως στόχος τους δεν είναι απλά οι ”Δυτικοί” εχθροί αλλά ο Κάθε Διαφορετικός, ο κάθε αλλόθρησκος ή άθρησκος, ο οποιοσδήποτε δεν μετέχει του φανατισμού και της βαρβαρότητάς τους.
Μην κάνουμε το λάθος να παρερμηνεύουμε την Ιστορία και τους παίκτες της:
πρόκειται για στυγνούς φασίστες, ανελέητους οπαδούς μιας σεχταριστικής θρησκείας, ανεγκέφαλα πολεμοχαρή πιόνια που πηγαίνουν στον θάνατο φτάνει να πάρουν μαζί τους όσο περισσότερους ”άπιστους”, πιστεύοντας σε ένα καλύτερο προσωπικό μέλλον, σε έναν ”παράδεισο” φτιαγμένο για θρησκευόμενους ηλίθιους από επιτήδειους εκπορνευτές της εξουσίας.
Το παγκόσμιο προοδευτικό και αριστερό κίνημα καμία σχέση δεν μπορεί να έχει με τους ισλαμοφασίστες του Ισλαμικού Κράτους και τα παρακλάδια τους.
Καμιά δικαιολογία, κανένα άλλοθι επειδή κάποιοι μικρονοϊκοί ηγέτες και πολέμαρχοι της Δύσης επιτέθηκαν στα κράτη τους, σε αμάχους και σε επίσης ανυποψίαστους και αθώους λαούς.
Το νέο έγκλημα δεν αποσβένει το παλιό. Ο ένας εγκληματίας δεν είναι καλύτερος ή χειρότερος από τον άλλο.
Είναι τα ίδια σκατά.
Όσο οι αθώοι –παιδιά, γυναίκες, πολίτες που περπατάνε αμέριμνοι στο κέντρο της πόλης τους, στη Στοκχόλμη, στο Πέτρογκραντ, στο Παρίσι, στο Βερολίνο, είτε εκκλησιάζονται σε ναούς όπου λατρεύουν τον δικό τους θεό, όπως οι Κόπτες στην Αλεξάνδριεα και στο Κάιρο– δέχονται δολοφονικές, παράλογες και αποτρόπαιες επιθέσεις, εμείς οφείλουμε να αντιστεκόμαστε στη βία των όποιων φονιάδων και να καταγγέλουμε, χωρίς μισόλογα, τον ισλαμικό φασιστικό φονταμενταλισμό.
Χωρίς να τσουβαλιάζουμε συλλήβδην –θα ήταν πολύ άδικο και πολύ επικίνδυνο– το όλον Ισλάμ κηρύσσοντάς το εχθρό της Δύσης και εξοβελιστέο από τις χώρες μας.
Ένας ακήρυχτος πόλεμος είναι ήδη γεγονός.
Να ελπίζουμε, και να κάνουμε ό,τι μπορούμε απ’ τη μεριά μας, να μην φτάσουμε σε ένα ολοκληρωτικό, θρησκευτικό κατ’ επίφαση παγκόσμιο πόλεμο στις μέρες μας.
Και ας μην ξεχνάμε: οι σημερινοί τζιχαντιστές είναι οι χτεσινοί Κονκισταδόρες, οι προχτεσινοί Σταυροφόροι, οι χριστιανοί με το σπαθί στο ένα χέρι και τον σταυρό στο άλλο.
Όλοι τους άχθος αρούρης.
Για να μην κοροϊδευόμαστε κιόλας.
Θέμης Δημητρακόπουλος
συγγραφέας, πολιτικός επιστήμονας
