Του Θέμη Δημητρακόπουλου,συγγραφέα,πολιτικού επιστήμονα. Ότι η αντιΣύριζα αντιπολιτευτική αργκό γέμει εμπάθειας και χαιρέκακου δηλητηρίου, το γνωρίζουμε απαξάπαντες σε αυτό τον τόπο.
Ότι είναι επιπλέον και αγράμματη (όχι ότι δεν το ψυλλιαζόμαστε, αλλά να επιβεβαιώνεται έτσι….), είναι μια ακόμη δυσάρεστη διαπίστωση.
Κάποιοι ανόητοι και αμαθείς στον ΣΚΑΪ και αλλού, έψεξαν τον πρωθυπουργό για το ότι δώρισε βιβλίο στον Κινέζο ομόλογό του με, τάχα μου, ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΚΟ λάθος στο εξώφυλλο (ως γνωστόν, ‘αγράμματος” κι ο Τσίπρας, όπως θέλει η αφήγηση της ΝΔ και των παραφυάδων της του ακραίου κέντρου, άρα τι άλλο παρά ανορθόγραφα βιβλία θα χάριζε).
Το βιβλίο ήταν η ΟΔΥΣΕΙΑ (με ένα σίγμα, ένα σίγμα ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΙ) του Νίκου Καζαντζάκη.
Η δική του Οδύσεια, όχι η μετάφρασή του της ομηρικής αντίστοιχης.
Αστοιχείωτοι, ντουβάρια, ξύλα απελέκητα.
Δημοσιογράφοι της πλάκας και της συμφοράς.
Αυτοί είναι που θέλουν να ρίξουν τον Σύριζα γιατί είναι ”εθνικά επικίνδυνος”.
Εγώ λέω, λοιπόν, ότι εθνικά επικίνδυνος είναι αυτός που δεν γνωρίζει τη γλώσσα του, που αγνοεί τα αριστουργήματα της λογοτεχνίας της, που δεν μπαίνει καν στον κόπο, προκειμένου να κάνει μαι διατεταγμένη, ηλίθια αντιπολίτευση, να ψάξει την ”είδηση” προτού τη μεταδώσει σε ένα εξίσου αποχαυνωμένο, ημιμαθές και ημιαμόρφωτο κοινό που με τόση ευκολία τώρα θα αλαλάζει για την ”αγραμματοσύνη” του πρωθυπουργού – και του Νίκου Καζαντζάκη, βεβαίως βεβαίως. .
Λυπάμαι για την αγραμματοσύνη που βαφτίζεται δημοσιογραφία.
Λυπάμαι για την έκπτωση του δημόσιου λόγου, στα κανάλια, στη Βουλή, στα πάνελ.
Λυπάμαι για την κατάντια της χώρας μου.
Θέμης Δημητρακόπουλος
συγγραφέας, πολιτικός επιστήμονας
