Ο Καρλ Ότο Γκετς ήταν αναμφίβολα ένας από τους κορυφαίους ζωγράφους του εικοστού αιώνα. Αγάπησε την αφηρημένη τέχνη και άνοιξε το δρόμο προς τον μοντερνισμό, όπως τον γνωρίζουμε σήμερα. Αυτό ήταν ένα από τα τελευταία φωτογραφικά πορτρέτα του στο σπίτι στο Βέστερβαλντ. Στο ίδιο σπίτι άφησε την τελευταία του πνοή στις 19 Αυγούστου σε ηλικία 103 ετών.
Ανατρεπτικές γραμμές, χρώμα, ένταση
Χαρακτηριστικό γνώρισμα της τεχνοτροπίας του Καρλ Ότο Γκετς ήταν οι πίνακες μεγάλων διαστάσεων, τους οποίους κάλυπτε με έντονα χρώματα και κόλλα. Οι κοφτερές γραμμές και οι περίεργες φόρμες που προέκυπταν από την τυχαιότητα είναι ενδεικτικές. Η φωτογραφία είναι από τη μεγάλη έκθεση που έγινε προς τιμή του στο Άαχεν το 2004 με αφορμή τα 90ά του γενέθλια.
Αυθορμητισμός, δυναμισμός, τυχαιότητα μεγάλη έκθεση στον σπουδαίο Γερμανό εικαστικό.
Αυτά είναι τρία βασικά χαρακτηριστικά των έργων του Γκετς. Σταδιακά πήρε αποστάσεις από τη γεωμετρική αφαιρετική τέχνη και θέλησε να αποτυπώσει περισσότερο τα προσωπικά του συναισθήματα στον καμβά. Το 2013 η Νέα Εθνική Πινακοθήκη του Βερολίνου αφιέρωσε μια μεγάλη έκθεση στον σπουδαίο Γερμανό εικαστικό.
Στον κόσμο της αφηρημένης τέχνης
Οι μεγάλοι ασπρόμαυροι πίνακες είναι επίσης χαρακτηριστικοί. Μοιάζουν με εκρήξεις χρώματος αλλά και συναισθήματος. «Το αφηρημένο είναι πιο ωραίο» είχε πει κάποτε ο ίδιος. Οι ρίζες του εικαστικού έργου του Γκετς ανάγονται στον υπερρεαλισμό. Εδώ, ένα στιγμιότυπο από το Μουσείο Küppersmühle του Ντούισμπουργκ.
Ζωγραφίζοντας εν ειρήνη...
Προς τα τέλη της δεκαετίας του ´90 ο Γκετς έχασε την όρασή του λόγω γλαυκώματος. Αλλά αυτό δεν τον απέτρεψε από το συνεχίσει τη ζωγραφική. Πάντα είχε τη στήριξη της αγαπημένης συζύγου του, Ρίσα. Ο Γκετς εκτός από τη ζωγραφική ασχολήθηκε και με την ποίηση. Σε ένα ποίημά του έγραψε τον εξής στίχο: «Αφήστε με να ζωγραφίζω εν ειρήνη».
