της Δημητρας Γκουντούνα
Ξεφυλίζαμε τα ταξίδια μας και βάζαμε τις φωτογραφίες στα κουτάκια των αναμνήσεων το καλοκαίρι με την Σεμίνα Διγενή. Τι υπέροχος άνθρωπος της λέω ο Μιχάλης Κατσίγερας οταν έπεσαν στα χέρια μας οι φωτογραφίες απο την Χιλή και απο την Αργεντινή.
Α μου λέει η Σεμίνα ο αγαπημένος μου ”Φιλίστωρ”.Και έτσι απόψε με την ανακοίνωση στα χέρια της Ενωσης Συντακτών οτι πέθανε ο διακεκριμένος αρθρογράφος της ”Καθημερινής” σ΄ηλικία 72 χρονών δεν ξέρω τι να γράψω…Δεν ξέρω πως αποχαιρετούν έναν άνθρωπο που τον αγαπούν απο σεβασμό και τον σέβονται απο αγάπη…
Ο Μιχάλης Κατσίγερας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Σπούδασε Θεατρικές Σπουδές στο Πανεπιστήμιο Νέας Σορβόννης (PARIS III).
Το 1983 άρχισε να εργάζεται στην εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», αρχικά ως συντάκτης ύλης. Από το 1986 εργάστηκε, παράλληλα, για μερικά χρόνια, στην εφημερίδα «Η Βραδυνή», αν και η δημοσιογραφική του καριέρα συνδέθηκε εξ ολοκλήρου με την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». Το 1989 ανέλαβε υπεύθυνος της πρώτης σελίδας της εφημερίδας, θέση στην οποία παρέμεινε έως το τέλος της ζωής του. Υπήρξε ένα από τα πιο ιστορικά στελέχη της και βασικός αρθρογράφος της, γνωστός με το ψευδώνυμο «Φιλίστωρ».
Το ψευδώνυμο ανταποκρινόταν πλήρως στη φιλομάθειά του, στην αγάπη του για την γνώση και τη μάθηση και ειδικότερα για την Ιστορία. Οι γνώσεις του και η μνήμη του για την ελληνική και ευρωπαϊκή Ιστορία του 20ου αιώνα ήταν αξιοσημείωτες. Η εις βάθος έρευνα και η προσήλωσή του σε όλα τα θέματα με τα οποία ασχολήθηκε, καλλιέργησαν το δημοσιογραφικό του κριτήριο, και τον έκαναν να διακριθεί και να αναγνωριστεί ευρύτατα από το αναγνωστικό κοινό.
Οι πρώτες σελίδες της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ» τις οποίες επιμελήθηκε για περισσότερες από δυόμισι δεκαετίες, αποτελούν τη ζωντανή μνήμη της νεώτερης ιστορίας της χώρας μας και ο ίδιος ένα αναπόσπαστο και πολύτιμο κομμάτι αυτής της ζωής.
Παράλληλα με το πάθος του για την έρευνα και την Ιστορία, ο Μιχάλης Κατσίγερας δεν απομακρύνθηκε ποτέ από το θέατρο και την ποίηση, ειδικότερα την Επτανησιακή και τον «μέγιστο», όπως αποκαλούσε, ποιητή Διονύσιο Σολωμό.
Συμμετείχε με εισηγήσεις σε συνέδρια για θέματα ιστορίας του Τύπου και πολιτικής ιστορίας. Εργασίες: «La formation des travalleurs culturels du spectacle (en Grece)» [σε συνεργ.]. » Κεφαλονιά 1943. Η αναφορά του Ιταλού πολιτικού διοικητή Vittorio Seganti». «Ιωάννου Μεταξά «24 ώρες αργοπορία» ανέκδοτο κείμενο σε θεατρική μορφή». Βιβλία: «Ελλάδα, 20ος αιώνας. Οι πρώτες σελίδες» (εκδ. Ποταμός, 1999). «Ελλάδα, 20ος αιώνας. Οι φωτογραφίες» (εκδ. Ποταμός, Α έκδοση δίτομο, Β έκδοση επίτομο). «Η Καθημερινή, πρώτες σελίδες, 1919-2000» (Β’ έκδοση, «1919-2009»). «Οι εκλογές του 1946» (συλλογικό έργο, εκδ. Πατάκης, 2008). «Από τον ανένδοτο στη δικτατορία» (συλλογικό έργο, εκδ. Παπαζήσης, 2009). «Ο Μαλαπάρτε και οι Ελληνες» (επίμετρο στο Κούρτσιο Μαλαπάρτε: «Η τεχνική του πραξικοπήματος», εκδ. Ιωλκός, 2009)».
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ συλλυπείται βαθύτατα την οικογένειά του, τη σύζυγο και τις δύο αγαπημένες του κόρες και αποχαιρετά τον εκλεκτό συνάδελφο που κόσμησε τη Δημοσιογραφία. Η απώλειά του αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό σε όσους τον γνώρισαν και συνεργάστηκαν μαζί του και φτωχότερη ολόκληρη τη δημοσιογραφική οικογένεια.