Μπήκαμε στις πρόβες της παράστασης «Η σημασία να είναι κανείς ειλικρινής», που θα κάνει πρεμιέρα στο Θέατρο Αλκμήνη στις 20 Οκτωβρίου στις 19:00μ.μ. Η Ομάδα «New Lab Theatre Company» παρουσιάζει για 2η σεζόν, την κλασική κωμωδία του Όσκαρ Ουάιλντ σε σκηνοθεσία Όλγας Τζωρτζ.
Συνάντησα τρεις από τους ηθοποιούς της παράστασης, λίγο πριν την πρόβα τους, την περασμένη Παρασκευή. Τρεις νέοι ταλαντούχοι ηθοποιοί,. Oi Βίκυ Μιχαλοπούλου, Γιώργος Στυλ και Θάνος Κρομμυδάς, αυτοσυστήνονται μέσα από τους ρόλους του Ουάιλντ που υποδύονται και μιλάνε στο aVecnews.gr για την σημασία του να είναι κανείς ειλικρινής. Στην παρέα μας, λίγο πριν το τέλος, καλωσορίσαμε και την μουσικό της παράστασης, Κατερίνα Δεληγιαννίδου.
της Λαμπριάνας Κυριακού
Τι σημασία έχει να είναι κανείς ειλικρινής;
Βίκυ: Προσωπικά πιστεύω, ότι η ειλικρίνεια είναι από τα πιο σημαντικά αγαθά της ζωής. Να λέμε την αλήθεια, στους άλλους και το κυριότερο να είμαστε ειλικρινής με τον εαυτό μας
Γιώργος: Για μένα ειλικρίνεια είναι κάτι το οποίο δεν μπορούμε να αποφύγουμε. Όταν αποφεύγουμε την ειλικρίνεια, κάποια στιγμή θα γυρίσει μπούμερανκ, με συνέπειες που δεν περιμένουμε. Με την ειλικρίνεια είναι πιο ουσιαστικές οι ανθρώπινες σχέσεις.
Θάνος: Είναι πολύ σημαντικό και για μένα η ειλικρίνεια. Γιατί πρώτα απ όλα νιώθεις καλά με τον εαυτό σου, και καθαρός απέναντι στους άλλους.
Ας συστηθούμε με τους ρόλους σας;
Βίκυ: Εγω είμαι η Cecily Cardew. Ένα κορίτσι το οποίο ζει στην εξοχή και είναι υπο την κηδεμονία του κύριου Ουόρδινγκ. Είναι ένα κορίτσι με πολλή φαντασία. Ζει μέσα στην φαντασία της. Φτιάχνει φανταστικές ιστορίες, φανταστικούς κόσμους και τους ζει σαν πραγματικότητα. Είναι πάντα χαρούμενη, καλοπροαίρετη. Ότι θέλει το απαιτεί. Σε γενικές γραμμές είναι πρόσχαρη και ρομαντική.
Γιώργος: Εγω υποδύομαι τον Τζακ Έρνεστ Ουόρδινγκ. Δεν είμαι μια διπολική προσωπικότητα. Απλά είμαι στην πόλη ο Έρνεστ Ουόρδινγκ και στην εξοχή ο Τζάκ Ουόρδινγκ.
Δηλαδή, είσαι το κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας.
Γιώργος: Είμαι η αφορμή να αρχίσει στην παράσταση η ιστορία. Για μένα όλοι οι ρόλοι είναι σημαντικοί. Απλά είμαι αυτός που δίνει την αφορμή για να αρχίσει η ιστορία. Του Ουόρδινγκ του αρέσει πολύ η ζωή στην πόλη. Έχει βαρεθεί στην εξοχή δεν ξέρει τι θα κάνει εκεί, είναι πλούσιος γαιοκτήμονας με αμφίβολες ρίζες καταγωγής. Στην πόλη έχω ένα πολύ καλό φίλο, τον Algernon Moncrieff τον οποίο επισκέπτομαι συχνά. Δεν ξέρει την πραγματική μου ταυτότητα. Την μαθαίνει, όπως μαθαίνω κι εγω την αντίστοιχη παρασπονδία που έχει κάνει. Είμαστε κάπως σαν συμπληρωματικά δοχείο. Μεγάλη του αγωνία είναι να ανέβει κοινωνικά. Κάτι που συμβαίνει και σήμερα. Έχουν μια ιδιαίτερη φιλια. Και κάτι ακόμα, είναι ερωτευμένος με την Γουέντολιν.
Θάνος: Εγώ είμαι ο ιερέας της ενορίας και είμαι ο λόγος για να συνεχίσει το έργο γιατί ο Άλτζερον Μονκρίφ και ο Τζακ Γουόρθινγκ, κάποια στιγμή θα θελήσουν ν αλλάξουν το όνομα τους και να το κάνουν Ερνεστ και θα ζητήσουν από μένα να βαπτιστούν. Σαν άνθρωπος ασχολούμαι με την συγγραφή και τα θρησκευτικά της περιοχής. Έχω όμως και ένα μικρό φλερτ με την Miss Leticia Prism που είναι η παιδαγωγός της Σέσιλυ..
Κύριε Τζακ ή Έρνεστ (γέλια), δεν ξέρω πώς αλλιώς να σας πω… στον έρωτα σας αυτόν με την Γουέντολιν, υπάρχει το ψέμα. Γιατί της δείξατε ότι είστε αυτός που θέλει να είστε και όχι αυτό που είστε;
Νομίζω, το ψέμα που έχω πει είναι κάτι άκακο, αλλά στην πραγματικότητα είναι αυτό που θα δημιουργήσει πολλές παρεξηγήσεις. Ακόμα και τα μικρά ψέματα, μπορούν να δημιουργήσουν φαινόμενο χιονοστιβάδας που μπορούν να προκαλέσουν τεράστια προβλήματα.
Πώς θα αντιδρούσατε αν σας συνέβαινε στην προσωπική σας ζωή;
Βίκυ: Νομίζω δεν έχεις το περιθώριο να αντιδράσεις στην αρχή. Απλά ένας κόσμος ολόκληρος γκρεμίζεται. Αν μου συνέβαινε θα προσπαθούσα να καταλάβω γιατί το έκανε, αλλά σίγουρα θα έκοβα τις επαφές μου.
Θάνος: Αν μου συνέβαινε νομίζω θα έχανα απλά την εμπιστοσύνη μου. Πιστεύω δεν ωφελεί κανέναν, ν΄ αρχίσεις μια σχέση με ένα ψέμα.
Το αληθινό απορρίπτεται από το ψεύτικο ή εν τέλει η αλήθεια έχει πολλά πρόσωπα;
Γιώργος: Όλοι έχουμε πολλά πρόσωπα ή μάλλον πολλές συμπεριφορές. Αλλιώς θα μιλήσουμε στον περιπτερά. Αλλιώς στον οδηγό που κόντεψε να μας σκοτώσει. Τώρα για μένα η αλλαγή ονόματος, είναι ένα διασκεδαστικό.
Ναι στην πραγματικότητα είναι ένα επιπόλαιο παιχνίδι.
Γιώργος: Ναι ίσως το κάνει ο άλλος για να τραβήξει περισσότερο την προσοχή.
Βίκυ: Δεν πιστεύω ότι έχουμε πολλά πρόσωπα οι άνθρωποι. Έχουμε σίγουρα πολλούς ρόλους. Η βάση μας είναι η ίδια. Ο τρόπος σκέψη μας δεν αλλάζει. Είναι θέμα ρόλου. Αλλιώς είναι ο ρόλος της μάνας αλλιώς της συζύγου, αλλιώς της δασκάλας….
Επειδή το βλέπουμε συχνά στο facebook και από νέους αλλά και από πιο μεγάλους σε ηλικία συνανθρώπους μας. Προσπαθούν να βγάλουν προς τα έξω ένα προφίλ, πολύ διαφορετικό από αυτό που πραγματικά είναι. Τι είναι αυτό που μας κάνει να θέλουμε να είμαστε κάτι άλλο;
Βίκυ: Ο Φόβος της απόρριψης. Φόβος της μοναξιάς. Θέλουμε να κατακτήσουμε πράγματα και δεν ξέρουμε πώς. Δεν εμπιστευόμαστε τις δυνάμεις μας, επομένως επικαλούμαστε άλλα πρόσωπα άλλους χαρακτήρες που μπορεί να μας αρέσουν και τους μιμούμαστε. Αλλά΄ το βασικό συστατικό για μένα είναι ο φόβος και η έλλειψη αποδοχής του εαυτού μας.
Θάνος: Ναι ίσως το κάνουμε γιατί δεν έχουμε φτάσει στο σημείο που θα θέλαμε να είμαστε και ίσως να θέλουμε να εντυπωσιάσουμε κάποιον, η να θέλουμε να δώσουμε μια καλύτερη εικόνα για τον εαυτό μας. Το κάνουμε για να δώσουμε περισσότερη αξία στον εαυτό μας.
Ποια είναι η αγαπημένη σας ατάκα στο έργο;
Θάνος: την αγαπημένη μου ατάκα την λέω στην Miss Leticia Prism «Μα και παντρεμένος δεν είναι εξίσου ελκυστικός ένας άνδρας; (γέλια)
Γιώργος: Εγω θα πω την πρώτη ατάκα που λέω στο έργο. “Η απόλαυση, τι άλλο θα μπορούσε να φέρνει το άνθρωπο οπουδήποτε”
Βίκυ: «η μνήμη συνήθως καταγράφει αυτά που ποτέ δεν έγιναν» είναι από αυτά τα φιλοσοφικά αποφθέγματα που πετάει ο Οσκαρ Ουαιλντ στα έργα του και μας αφήνει άφωνους.
Τι είναι αυτό που σας κέρδισε στον Όσκαρ Ουάιλντ;
Βίκυ: Το απίστευτο χιούμορ του. Κρατάει μια λεπτή ισορροπία μεταξύ φιλοσοφίας και χιούμορ. Εμένα προσωπικά πάντα με ενθουσιάζει και το θαυμάζω αυτό το ύφος. Δεν μ αρέσει πολύ η σοβαρότητα αλλά ούτε η σάχλα. Ο Όσκαρ Ουάιλντ κρατάει ακριβώς αυτή την ισορροπία.
Γιώργο: Με καλύπτει και μένα η απάντηση της Βίκυς. Θα το έλεγα ελαφροσοβαρότητα. Δηλαδή έχεις μια ελαφρότητα που την απολαμβάνεις. Μ αρέσει που δεν προσπαθεί να διδάξει κάτι συγκεκριμένο, απλά θέλει να διασκεδάσει το κοινό. Σε κάνει να σκεφτείς και όχι να δεχθείς την δική του εκδοχή…
Θάνος: Και μένα μ αρέσει μέσα από το έξυπνο του χιούμορ, που σχολιάζει – σατιρίζει κάποια πράγματα που γινόντουσαν εκείνη την εποχή που τυχαίνει να είναι ακόμα επίκαιρα και θα είναι γιατί έχουν να κάνουν με τις ανθρώπινες σχέσεις.
Στην κουβέντα μας μπήκε και η Κατερίνα Δεληγιαννίδου. Η μουσικός της παράστασης. Όπως μας είπε η Κατερίνα, παίζει πιάνο ζωντανά στη σκηνή. Παίζει κομμάτια εν μέρη κλασσικά. Τα περισσότερα βέβαια είναι αυτοσχεδιασμός με βάσει τη στιγμή το συναίσθημα και τον ηθοποιό. «Η μουσική είναι ο ηθοποιός που δεν βλέπουμε αλλά νιώθουμε την ύπαρξη του στη σκηνή. Η Ζωντανή μουσική κατά τη διάρκεια της παράστασης είναι μια ενδιαφέρουσα εμπειρία τόσο για τον μουσικό, όσο και για τον θεατή.» τόνισε
Την ρώτησα γιατί να είναι κανείς ειλικρινής και μου απάντησε ότι «η ειλικρίνεια είναι ένα ταλέντο που έχουμε όλοι, κάποιοι το ξέρουμε το νιώθουμε, κάποιοι το χρησιμοποιούν συνειδητά και κάποιοι άλλοι το εκμεταλλεύονται.»
Την ρώτησα επίσης τι είναι αυτό που τις έκανε εντύπωση μέσα από το έργο του Bρετανού συγγραφέα και μου απάντησε «η αμεσότητα του χιούμορ του. Και ο τρόπος που περνάει το μήνυμα που θέλει, μέσα από αυτό.
